اکبرترشیزاد/ رادیوکوچه
در پی سخنان آشتی‌جویانه‌ی «سیدمحمدخاتمی» در روزهای اخیر که با واکنش‌های متفاوت و بعضن تند طرف‌داران جنبش سبز روبه‌رو شد، پس از چندین روز نشانه‌هایی از ملایم‌ترشدن سخنان و واکنش مثبت رهبر جمهوری‌اسلامی به این موضع‌گیری به چشم می‌آید. «علی‌خامنه‌ای» در دیدار با نمایندگان مجلس و در سخنانی که به بهانه شروع مقدمات انتخابات مجلس بیان می‌شد گفت که: «جریانی که اوایل انقلاب به جریان چپ مشهور بود و شعارهای خوبی می‌داد، با وجود داشتن آدم‌هایی با تقوا، از مراقبت و تقوای جمعی غافل شد و کار به جایی رسید که فتنه‌گران ضد امام‌حسین و ضد اسلام و امام، به آن‌ها تکیه کردند.»
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
نکته‌ی حایز توجه در این سخنان جداکردن حساب فتنه‌گران به گفته‌ی «خامنه‌ای» ضدامام و اسلام، از حساب نیروهای جریان‌چپ و اشاره به سوابق خوب آن‌ها در گذشته بود، چیزی که در طول دو سال اخیر بارها از سوی روزنامه‌ی «کیهان» که ارگان رسمی رهبری و به نوعی بیان‌کننده غیررسمی نظرات اوست، انکار شده و این افراد را از همان ابتدا خائنین به انقلاب معرفی کرده بود که ذات اصلی خود را پنهان کرده بودند.
نتیجه‌ی این نزدیکی و نرمش محسوس، در آینده چه خواهد بود؟ شکی نیست که سعی و تلاش افرادی مانند «خاتمی»، بازگرداندن نیروهای اصلاح‌طلب وفادار به نظام به بازی سیاسی و شرکت در انتخابات و به دست گرفتن حداقل بخشی از قدرت در جمهوری‌اسلامی است. اما واقعیت این است که پیروزی در انتخابات احتیاج به پیش شرط‌هایی دارد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها شرکت مردم در رای‌گیری است. جنبش‌سبز یک جنبش فراگیر است که سلایق فکری و سیاسی فراوانی را در خود جای داده است.
برای نمونه می‌توان از نیروهایی که خواستار براندازی کامل جمهوری‌اسلامی هستند، آن‌هایی که معتقد به حفظ جمهوری‌اسلامی اما انجام اصلاحات ریشه‌ای و ساختاری در آن و حذف ولایت‌فقیه‌اند، برخی از طرف‌داران «روح‌اله‌خمینی» که فقط مشکل را در جانشین او یعنی «علی‌خامنه‌ای» می‌دانند تا آن‌هایی که فقط اجرای بی‌کم و کاست قانون‌اساسی فعلی و آرامش در فضای سیاسی اقتصادی کشور را خواهانند، نام برد. واقعیت این است‌که بخشی که با نظرات «خاتمی» و روش‌های او موافق‌اند در خوش‌بینانه‌ترین حالت بیش از 30 درصد از بدنه‌ی جنبش را در برنمی‌گیرند و این میزان افراد برای پیروزی حداقلی در انتخابات هم کافی نیست.
تازه تمام این‌ها با این فرض اولیه در نظر گرفته می‌شود که نظام، انتخاباتی آزاد و بدون اعمال نفوذ و تقلب برگزار کند، چیزی با تجربه‌هایی که از گذشته باقیست بسیار بعید به نظر می‌رسد.
در فرصت باقی‌مانده تا انتخابات، «خاتمی» برای به نتیجه رساندن افکارش محتاج به پشت سر گذاردن دو مانع سخت است، نخست کسب رضایت مردم‌زخم‌خورده و مصیبت‌دیده‌ی ایران برای کشاندن دوباره‌ی آن‌ها به پای صندوق‌های رای است و دیگری فراهم‌کردن شرایط و گرفتن تضمین‌های محکم از حاکمیت برای برگزاری انتخاباتی به نسبت آزاد. چیزهایی که بعید به نظر می‌رسد «خاتمی» توان انجام آن‌ها را داشته باشد و «علی‌خامنه‌ای» و طرف‌دارانش تمایلی به کوتاه آمدن از اریکه‌ی قدرت.
زیرا که نگارنده سخت بر این باور است که صحبت‌های رهبر جمهوری‌اسلامی چیزی به جز یک حرکت تاکتیکی و به نوعی تلاش برای نزدیک‌کردن نیروهای وفادار به نظام به یک‌دیگر به منظور ایجاد تفرقه در بین طرف‌داران جنبش‌سبز و حذف شمار دیگری از مخالفانش نیست و در این میان بازنده‌ی اصلی کسی به جز مردم ایران نخواهد بود.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
