اردوان روزبه / رادیو کوچه
روز دوشنبه این هفته «عزت‌اله سحابی» رییس شورای فعالان ملی مذهبی در پی فرو رفتن به کما فوت کرد. فردای آن روز در مراسم تشییع جنازه وی در برابر منزل آقای سحابی گروهی افراد که امنیتی خوانده شده‌اند با توهین و ضرب و شتم «هاله سحابی» موجب بی‌هوش شدن و سکته نام‌برده شدند که او در اثر این فشار در بیمارستان «لواسان» جان سپرد.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
درگذشت هاله سحابی درست یک روز پس از مرگ پدر و هم‌چنین نوع برخورد با دفن وی و تهدید‌های بعد آن بسیاری را در بهت فرو برده است. حتا برگزاری مراسم سوگ‌واری برای آقای سحابی و هاله فرزند وی در مسجد «حجت ابن الحسن» در خیابان «سهروردی» در تهران با موجی از دستگیری و برخورد هم‌راه بوده است.
برای هم‌دردی با فعالان سیاسی داخل ایران و خانواده سحابی عصر روز چهارشنبه یکم ماه ژوئن در میدان «دوپونت» در شهر واشینگتن، نزدیک به صد تن از فعالان مدنی و سیاسی ایرانی مقیم این شهر با روشن کردن شمع و سکوت هم‌راهی خود را با خانواه سحابی و فعالان سیاسی و مدنی ایران ابراز کردند.
در این مراسم که غیر‌ایرانی نیز به چشم می‌خورد به صورت کوتاه پیامی برای هم‌دردی از سوی برگزار‌کنندگان خوانده شد و سپس شمع‌هایی که روشن شده بود در برابر عکس‌های هاله سحابی این فعال مدنی ایرانی که پیش‌تر دست‌گیر و زندانی شده بود، قرار گرفت.
احساس می‌کنم بسیار متاسف هستم از این‌که می‌بینم یک انسان فعال و آزاده در شرایط بدی قرار گرفته است که فشار‌های زیادی بر او وارد شده و باعث مرگش شده. باید همه در جهان از وضعیت ایرانی‌های معترض مطلع شوند
تعدادی از شرکت‌کنندگان که آشنایی نزدیک‌تری با وی داشتند به غیر‌ایرانی‌هایی که مایل به دانستن بیش‌تر در مورد این فعال سیاسی که فوت شده بود، توضیح می‌دادند.
یکی از حاضران در این مراسم در پاسخ به هدف از برگزاری برنامه اشاره کرد:
«طبق عادت دوساله، امروز صبح هم که از خواب بیدار شدیم به «فیس‌بوک» و «بالاترین» مراجعه کردیم و دیدیم که خانم هاله سحابی در مراسم تشییع جنازه پدرشان کشته شدند. هنوز خبر دقیقی از ایران نداریم و برای من که با پسر ایشان، «یحیا» و عروس‌شان «زینب» در دانش‌گاه هم‌کلاس بودم خیلی خبر سختی بود. و از این فرصت استفاده می‌کنم که به یحیا و زینب تسلیت بگویم.
من نمی‌دانم آیا این اتفاقات همیشه می‌افتاده و ما خبر نداشتیم یا این‌که وضع بدتر شده و این اتفاقات واقعن جدید است و حاکی از خراب‌تر شدن وضع و سیستم ایران است که اصلاح‌ناپذیری آن را نشان می‌دهد.»
هم‌چنین عابرانی که از این میدان پر رفت و آمد عبور می‌کردند مایل بودند از ایران و موضوعات آن بیش‌تر بدانند. «رابرت» که پس از اطلاع از دلیل تجمع نسبت به این حادثه ابراز تاسف می‌کرد، گفت:
«احساس می‌کنم بسیار متاسف هستم از این‌که می‌بینم یک انسان فعال و آزاده در شرایط بدی قرار گرفته است که فشار‌های زیادی بر او وارد شده و باعث مرگش شده. باید همه در جهان از وضعیت ایرانی‌های معترض مطلع شوند. شاید خیلی از ما به دقت نمی‌دانیم در ایران چه می‌گذرد. یک انسان با‌هدف و کوشا برای عدالت در ایران مرده است و این می‌تواند غم بزرگی برای همه مردم در همه جای دنیا باشد.»
هم‌چنین «نگار» یکی از برگزار‌کنندگان این مراسم به کوچه گفت:
دلیل برگزاری این برنامه شاید دوری از ایران و وقایع ایران بود که باعث شد هم‌دردی خود را به خانواده سحابی برسانیم و به مردم ایران بگوییم در سوگ‌واری آن‌ها شریک هستیم. دلیل برپایی این مراسم امشب این بود که همه دوست دارند الان کنار هم باشند و در این فاجعه‌ای که ساعاتی پیش به وقوع پیوست حد‌اقل یک‌دیگر را حمایت کنند.
نسبت به این‌که زمان خیلی کمی داشتیم اما جمعیت زیادی آمدند و از این بابت خوش‌حالیم.
در میدان مرکزی شهر واشینگتن دی‌سی این کار را انجام دادید. گل‌هایی گذاشتید و شمع‌هایی روشن کردید. بخشی از افرادی که اینجا می‌آیند ایرانی نیستند. آیا کسی مایل است از ایران و در این مورد چیزی بشنود؟
همان‌طور که دیدید بسیاری از آمریکایی‌هایی که رد می‌شنود می‌ایستند و نگاه می‌کنند، کنجکاوند و با ایرانی‌ها صحبت می‌کنند. من خودم در حال تدارکات بودم اما دیدم که دوستانم با آن‌ها صحبت می‌کردند و شک ندارم که کنجکاو بودند که چرا ما این عکس‌ها و شمع‌ها را داریم و شاید توضیح دادن برای آن‌ها سخت باشد که این اتفاقات به‌طور روزانه در کشور ما می‌افتد و ما هر روز صبح با خبر بد بیدار می‌شویم.
نظر و احساس شخص شما نسبت به اتفاقی که برای خانم سحابی افتاده چیست؟
این اتفاق برای من خیلی تکان‌دهنده بود. من خانم سحابی را بارها دیده بودم و وقتی به او فکر می‌کنم لب‌خندش در جلوی چشمانم هست. نمی‌توانم ابعاد غمی که خانواده سحابی با آن روبه‌رو هستند و ظلمی که بر آن‌ها رفته را تصور کنم، درک آن برای من خیلی سخت است.
گالری:
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
