در وبلاگ شبهای بی‌سحر عکسی از آثار برجامانده از دوره اشکانیان به نمایش درآمده‌است:
این تندیس که بلندی آن 24.8 سانتی متر است ساخت شهر حله در میانرودان (بین النهرین) در دوره‌ی اشکانیان است و اکنون در موزه‌ی لوور قرار دارد. جنس این تندیس از مرمر است و در تزیینات آن از طلا و یاقوت سرخ استفاده شده‌است. این تندیس در سال 1862 به وسیله‌ی سفیر فرانسه در عراق کشف شد. محل کشف این اثر یک مقبره‌ی خانوادگی شامل پنج قبر بوده و این مجسمه در درون یک تابوت چوبی و بالای سر مرده قرار داده شده بوده. این اثر بدن برهنه‌ی زنی را نشان می‌دهد که دست راست او در کنار بدنش قرار دارد و دست چپش را به سوی بالا خم کرده‌است. چشمانش با یاقوت سرخ ساخته شده و گردنبندی از طلا به گردن و گوشواره‌ای طلایی به گوش دارد. بازوی تندیس از چند قطعه ساخته شده که این قطعات با سیم‌هایی که در ابتدا بی‌شک از جنس طلا بوده‌اند به هم وصل شده‌اند. مجسمه دارای لبی کوچک، سینه‌هایی زیبا، کمری باریک و ران‌های منحنی شکل است و در بخش ناف نیز از یک یاقوت قرمز استفاده شده‌است.
آثار هنری دوره‌ی اشکانیان، که فرمانروایی آن‌ها از فلات ایران آغاز و در میانرودان ادامه می‌یافت، ترکیبی از هر دو تمدن یونان و میانرودان را در خود داراست. اگر چه ساختار کلی این تندیس نیز متاثر از هنر یونان است، ویژگی استفاده‌ی هم‌زمان از مواد مختلف در ساخت مجسمه، در یونان وجود ندارد و به میانرودان اختصاص دارد. این تندیس «ایشتار» ایزدبانوی بابل که خدای تمایلات جنسی و جنگ است را به تصویر کشیده‌است.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
