در تقویم رسمی ایران فردا ششمین سال تولد «روز قلم» است.
خبرگزاری دانشجویان ایران – از سال 1382 که «روز قلم» در ایران با پیشنهاد انجمن قلم نام‌گذاری شده است، هر سال چهاردهم تیرماه می‌آید و می‌رود، بدون این‌که حتا خود اهل قلم دریابند که این روز به نام قلم نام‌گذاری شده است. به نظر می‌رسد بخش عمده‌ی این امر ناشی از فقدان برنامه‌هایی برای نکو‌داشت قلم و اهل قلم است. امسال هم به جز جایزه‌ی «قلم زرین» که در آستانه‌ی روز قلم اهدا می‌شود، برنامه‌ای برای بزرگداشت این روز اعلام نشده است؛ اما گویا قرار است 22 تیرماه با حضور تعدادی از اهل قلم، نشستی از سوی معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در هتل لاله برگزار شود.
به طور معمول تنها اتفاق تقریبا هم‌زمان با روز قلم در این سال‌هایی که از نام‌گذاری اش گذشته، برگزاری جایزه‌ی ادبی «قلم زرین» بوده است که انجمن قلم ایران پس از داوری آثار ادبیات داستانی، برگزیدگانش را معرفی و با اهدای جوایزی از آن‌ها تجلیل می‌کند.
درباره‌ی علت بی‌توجهی به «روز قلم» از محمدرضا سرشار – عضو هیات‌مدیره‌ی انجمن قلم ایران – می‌پرسیم که در توضیحی می‌گوید: از ابتدا هم هدف از پیشنهاد نام‌گذاری روزی به نام قلم این نبود که انجمن قلم متولی و برگزارکننده‌ی مراسم بزرگداشت و یا برنامه‌ی خاصی در این زمینه باشد؛ بلکه سعی و انگیزه‌ی ما از ثبت این روز در تقویم این بود که همه‌ی نهادها و دست‌اندرکارن قلم به سهم خود گامی در تکریم قلم و اهالی قلم بردارند.
این نویسنده در عین حال تاکید دارد که برگزاری جایزه‌ی قلم زرین از سوی انجمن قلم و معرفی برگزیدگان ادبیات داستانی از سوی انجمن در روز قلم خود برنامه‌ای برای تکریم و تجلیل از اهل قلم است که این می‌تواند اداکننده‌ی سهم انجمن قلم در این زمینه باشد.
سرشار از همین‌رو می‌گوید، نبود برنامه‌ای دیگر از سوی انجمن قلم اصلا به معنای سهل‌انگاری و غفلت نسبت به این روز نیست و با توجه به حجم کار و زمانی که برگزاری جایزه‌ی قلم زرین به خود اختصاص می‌دهد، همین اقدام در «روز قلم» از سوی انجمن کافی است.
البته نام‌گذاری 14 تیر به عنوان «روز قلم» با این مساله هم روبه‌روست که بسیاری از نهادهای آموزشی و دانشگاهی ایران در تعطیلات تابستانی به سر می‌برند و عملا در این بخش‌ها امکان توجه به «روز قلم» از دست می‌رود.
در فرهنگ دهخدا درباره‌ی تیر آمده است: «تیر نام ستاره‌ی عطارد است. او را دبیر فلک خوانند و گویند مربی علما و مشایخ و قضاوت و ارباب قلم باشد.»
اما محمود سالاری که سال گذشته مدیرکل دفتر برنامه‌ریزی و توسعه‌ی کتاب و کتاب‌خوانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود، درباره‌ی برگزار نشدن برنامه‌ها‌ی ویژه‌ای در این روز با وجود ثبت آن در تقویم رسمی کشور از سال 82، به ایسنا گفته بود: «روز قلم تازه چند سال است در تقویم رسمی کشور ما وارد شده است و طول می‌کشد تا در میان مردم جا بیافتد. نسبت به مناسبت‌های دیگر، به این روز توجه لازم نمی‌شود؛ بعضی‌ها دنبال این هستند که چرا این روز به نام روز قلم است و دنبال مناسبت می‌گردند و بعضی دیگر به این روز حساسیت ندارند؛ بنابراین تا این روز جا بیافتد که همه‌ی بخش‌های جامعه به آن توجه کنند، زمان می‌برد.»
او یادآور شده بود: «در معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، قرار نیست خود، آستین بالا زنیم؛ بلکه باید به تشکل‌ها کمک کنیم تا تشکل‌ها از این روز استقبال کنند. دولت نیز از آن‌ها حمایت می‌کند. ما حتا باید به این سمت برویم تا کارهایی را که دولت انجام می‌دهد، به تشکل‌ها واگذار شود.»
سالاری عنوان کرده بود: «در این روز، اهل قلم خود باید پیش‌قدم شوند و ما نیز به آن‌ها کمک کنیم. مناسبتی که تازه چند سال است در تقویم ما آمده، با مناسبتی که 30 سال در تقویم رسمی کشور بوده است، فرق می‌کند.»
او در پایان ابراز امیدواری کرده بود، در سال‌های آینده، تشکل‌ها طرح‌های خود را برای روز قلم اعلام کنند، تا این روز به خوبی برگزار شود.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
