رویا آفرین/ رادیو کوچه
کنسرت گروه موسیقی ایرانی به سرپرستی و آهنگسازی پژمان‌طاهری و به خوانندگی علیرضاقربانی، شنبه شب گذشته، 28 نوامبر سال‌جاری در یوزف‌هایدن‌سال «Joseph Haydn Saal» واقع در دانشگاه موسیقی و هنرهای نمایشی وین برگزارشد.
«از مشروطه تا کدام آزادی»، عنوان تازه‌ترین برنامه گروه موسیقی ایرانی است که شنبه شب گذشته برای نخستین بار و در شهر وین اجرا شد. شروین‌مهاجر(کمانچه)، رشیدکاکاوند(تمبک و زنگ)، اردوان طاهری(سه‌تار، رباب و دف)، پژمان طاهری(سنتور) و علیرضاقربانی(آواز)، اعضای گروه ایرانی بودند که در شبی به یاد ماندنی، آواهای ماندگار موسیقی اجتماعی ایران را بازخوانی کردند.
گروه ایرانی، در دو بخش به هنرنمایی پرداخت. بخش نخست شامل بازسازی تصنیف‌های دوران مشروطه و مرتبط با شخصیت‌ها و وقایع دوران مشروطیت بود که در آن آثاری هم‌چون «درملک‌ایران»، «گریه‌کن»، «ایران»، «میرزاکوچک‌خان» و «ازخون‌جوانان‌وطن»، از ساخته‌های محمدعلی‌امیرجاهد، عارف‌قزوینی، درویش‌خان و سیدمحمدمیرزمانی اجرا شد.
پژمان طاهری علاوه بر آهنگسازی مقدمه این بخش که در آواز دشتی بود، تنظیم تصنیف‌ها را نیز عهده‌دار بود که در عین حفظ اصالت تصانیف، شور و حرکت خاصی به این آثار بخشیده بود. از پژمان طاهری در زمینه بازسازی و تنظیم تصانیف قدیمی، علاوه بر کنسرت‌های متعدد، کتاب «تصنیف‌های قدیمی دستگاه شور به روایت محمدرضاشجریان» به چاپ رسیده که توانایی این آهنگساز برجسته را در تنظیم آثار قدیمی به نمایش می‌گذارد. علیرضاقربانی، خواننده این اثر نیز، با تجربه‌ی چندین ساله در زمینه بازخوانی تصنیف‌های قدیمی و هم‌کاری مستمر با ارکسترملی ایران به رهبری فرهادفخرالدینی، در ارایه این آثار همراه پرتوان گروه ایرانی بود.
بخش دوم کنسرت، پس از 15 دقیقه تنفس، با تصنیف کوتاه «ایران من» از ساخته‌های اردوان‌طاهری و با شعری از دکترمحمدعلی‌اسلامی‌ندوشن در آواز دشتی آغاز شد که در دستگاه نوا پایان یافت. تصنیف بعدی، «امیرکبیر» از ساخته‌های پژمان‌طاهری در سال 1378 با شعر فریدون‌مشیری بود که برای نخستین بار شاهد اجرای صحنه‌یی آن بودیم. ناگفته نماند که این اثر و تصنیف«ایران کهن» که این روزها به اشتباه با نام «خس و خاشاک» بر سر زبان‌ها افتاده، با صدای شهرام ناظری در تابستان 1383 در ایران ضبط شده‌است.
دو تصنیف پایانی این کنسرت، «کبوتر» و «سوگواران خموش» از آلبوم «سوگوارن خموش» گروه ایرانی به سرپرستی و آهنگسازی پژمان طاهری و خوانندگی علیرضاقربانی انتخاب شده بود که اجرای آن، شور و هیجان مضاعفی در سالن اجرای برنامه ایجاد کرد. در پایان برنامه و با تشویق‌های بی وقفه حاضرین، گروه دوباره روی صحنه آمد و تصنیف زیبا و تکنیکی«ایران کهن» را اجرا کرد که علیرضاقربانی به خوبی از عهده این تصنیف دشوار برآمد.
شروین مهاجر، نوازنده چیره‌دست کمانچه که برای نخستین بار گروه ایرانی را همراهی می‌کرد، همراه با آواز علیرضاقربانی در دستگاه شور و مایه شوشتری، خوش درخشید و علاوه بر نمایش تکنیک بالای خود، صدادهی متنوعی از ساز کمانچه را برای مخاطبین به نمایش گذاشت
شروین مهاجر، نوازنده چیره‌دست کمانچه که برای نخستین بار گروه ایرانی را همراهی می‌کرد، همراه با آواز علیرضاقربانی در دستگاه شور و مایه شوشتری، خوش درخشید و علاوه بر نمایش تکنیک بالای خود، صدادهی متنوعی از ساز کمانچه را برای مخاطبین به نمایش گذاشت.
بروشور 12 صفحه‌یی این برنامه که در اختیار حاضرین قرارگرفت، شامل جزئیات برنامه و زندگی‌نامه اعضای گروه ایرانی به زبان‌های فارسی و آلمانی بود که با یادداشت کوتاهی از دکترمحمدابراهیم‌باستانی پاریزی، نویسنده برجسته ایرانی و استاد تاریخ دانشگاه تهران آغاز شده بود.
هم‌چنین اردوان طاهری، روزنامه‌نگار و آهنگساز عضو گروه موسیقی ایرانی در یادداشتی، به شرح همراهی موسیقی‌دان‌ها و ترانه‌سرایان با مردم از صدر مشروطه تاکنون پراخته‌بود. اردوان طاهری در فراز پایانی یادداشت خود آورده‌است: «اکنون، نهال همراهی هنرمندان عرصه موسیقی در دوران مشروطیت، تنومند درختی به بار نشسته است که ندای جنبش سبز ملت ایران، در گذار از شاخ و برگ انبوهش، فریادی شده‌است در گوش زمان. موسیقی، هم همراه حریم دردمندانی‌ست که مویه می‌کنند بر رفتن عزیزان و هم هماهنگی آزادی‌خواهان را در صف‌های اعتراض شکل می‌دهد به خروش‌هایی که به زمزمه‌ی آهنگ‌ها فریاد می‌شوند. این‌بار، بسیار آشکار و گسترده‌تر، موسیقی‌دان‌ها به جنبش مردم پیوسته‌اند و هم صدا با مردم، اعتراض و آرمان‌های‌شان را آهنگ می‌کنند.»
no images were found
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
