«خفقان حتا در آستانه انتخابات»

 آرش حسینی‌پژوه / رادیو کوچه

جلسات هفتگی هیت نظارت بر مطبوعات روزهای دوشنبه برگزار می‌شود، در روزی معمولی برای مردمی که هر روز صبح نگاه‌شان به دکه‌های روزنامه فروشی‌هاست؛ اما این روز معمولی برای روزنامه خوان‌ها، روز خاصی برای روزنامه‌نویس‌‌هاست، روز دلهره و روزی که روزنامه‌نویس‌ها چشم انتظار پایان جلسه هیت نظارت می‌نشینند.

فایل صوتی را از اینجا بشنوید

فایل را از این جا دانلود کنید

دوشنبه‌ها روز تولد بسیاری از روزنامه‌ها نیز هست، روزنامه‌های بسیاری در این روز پا به عرصه رسانه می‌گذارند و متولد می‌شوند، اما دوشنبه‌ها و هیت نظارت‌اش، هم‌چون جوامع اولیه میزان زاد و ولد در آن بسیار ولی ادامه حیات دشوار است، به همین دلیل این روز بیش از این‌که روز تولد روزنامه‌ها باشد، روز مرگ روزنامه‌هاست، نشریاتی که هریک چند ماهی و حتا چند روز و چند شماره‌ای مهمان دکه‌ها بودند و  بعد به مرگ دچار شده‌اند.

آن‌طور که از شواهد پیداست، درگیری‌ها و اختلاف نظر‌ها در درون حاکمیت به اندازه‌ای رسیده است که هر دو طرف نیازی در به میدان آمدن حریفی دیگر نمی‌بینند، و قصد دارند انتخابات پیش رو را تک طیفی برگزار کنند و سعی دارند انتخابات را به انتخاباتی برای انتخاب یکی از دو طیف اصول‌گرا تبدیل کنند

دوشنبه‌های توقیف و دلهره و بی‌کاری، در طول این سال‌ها دوشنبه‌های ادامه داری بوده است، آخرین دوشنبه توقیف که روزنامه‌نگاران تا به امروز دیده‌اند، همین دو روز پیش بود، ابتدا خبر توقیف شهروند امروز آمد و تنها دقایقی بعد از آن خبر توقیف روزنامه روزگار منتشر شد.

هیت نظارت بر مطبوعات هفته‌نامه «شهروند امروز» را به دلیل انتشار مطالبی خارج از حدود مقرر در ماده ۶ قانون مطبوعات توقیف و به دادگاه معرفی کرد، و روزگار نیز هرچند که توسط هیت نظارت توقیف نشده است، اما به حکم دادستانی تا دو ماه آینده که پرونده این روزنامه به دادگاه فرستاده می‌شود، مجوز انتشار ندارد.

مطبوعات به سمت انتخابات نمی‌روند

درحالی که همواره با نزدیک شدن به انتخابات شاهد باز شدن فضا و کم شدن محدودیت‌ها بوده‌ایم، این‌بار گویی قرار نیست، مطبوعات حتا در فضای انتخابات، آزاد‌تر فعالیت کنند، «شهروند امروز» و «روزگار» در حالی توقیف می‌شوند که تنها چند روز از آزادی یک‌صد زندانی سیاسی می‌گذرد، آزادی که برخی تحلیل‌ها را به سمت این برد که گویا تلاش‌هایی از سوی حاکمیت برای باز شدن فضا در حال انجام است.

«شهروند امروز» و «روزگار» دو نشریه مستقل و منتقد که در راه اصلاح‌طلبی قلم می‌زدند و منتقد سیاست‌های دولت بودند و برای انتخابات آزاد تلاش می‌کردند، این دو نشریه اصلاح‌طلب درحالی توقیف می‌شوند که درگیری‌های سیاسی در داخل حاکمیت به روزهای اوج خود نزدیک می‌شود.

به نظر می‌رسد، توقیف دو نشریه اصلاح‌طلب قصد دارد این پیام را مخابره کند که در انتخابات پیش رو فضایی برای اصلاح‌طلبان باز نخواهد شد، در تایید این استدلال می‎‌توان به ویژه‌نامه «خاتون» که از روزنامه دولتی ایران همین چند هفته پیش منتشر شد اشاره کرد، ویژه‌نامه‌ای که انتقاد‌ها و اعتراض‌های فراوانی را در پی‌داشت، اما تنها و تنها سهم‌اش از دوشنبه‌های توقیف، یک تذکر بود.

آن‌طور که از شواهد پیداست، درگیری‌ها و اختلاف نظر‌ها در درون حاکمیت به اندازه‌ای رسیده است که هر دو طرف نیازی در به میدان آمدن حریفی دیگر نمی‌بینند، و قصد دارند انتخابات پیش رو را تک طیفی برگزار کنند و سعی دارند انتخابات را به انتخاباتی برای انتخاب یکی از دو طیف اصول‌گرا تبدیل کنند.

البته در این میان می‌توان، نگاه دیگری نیز داشت، نشریات اصلاح‌طلب عمدتن پس از اعلام شروط حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات پیش رو از سوی سید محمد خاتمی، از آن شروط حمایت کرده‌اند و در همین راستا هم قلم می‌زدند، این موضوع و عدم تمایل حاکمیت به تن دادن به شروط اصلاح‌طلبان و یا نگرانی بخش‌هایی از حاکمیت و دولت نسبت به امکان تحقق شروط اصلاح طلبان می‌تواند دلیل دیگری برای این توقیف‌ها باشد.

دلیل دیگری که می‌توان بر شمرد، پیش‌بینی روی‌کرد این نشریات در انتخابات پیش رو است، مخالفین شروط اصلاح‌طلبان، با آینده‌نگری شاید نگران روی‌کرد این نشریات در آستانه انتخابات بوده‌اند، مشخصن عدم تحقق شروط اصلاح‌طلبان، با عدم شرکت اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس هم‌راه می‌شود و این عدم شرکت تبدیل به روی‌کرد نشریات و رسانه‌های اصلاح طلب و گسترش این روی‌کرد توسط این نشریات در ماه‌های نزدیک به انتخابات می‌تواند یکی دیگر از دلایل توقیف این دو نشریه باشد.

آن‌چه که مشخص است، توقیف نشریات منتقد خاموش کردن صدای مردم منتقد و پایمال کردن حق مردمی است که نسبت به رویه‌های موجود نقد دارند و حتا مخالف‌اند، هم‌چنین پایمال کردن حقوق شهروندی آنان است، مشخصن اگر در حاکمیت اراده‌ای برای تحقق شروط اصلاح‌طلبان به‌وجود نیاید، در ماه‌های پیش رو، توقیف دیگر نشریات اصلاح‌طلب نیز دور از ذهن نیست.

«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»