سروش / رادیو کوچه
souroosh@radiokoocheh.com
دهم دسامبر برابر با نوزدهم آذر از سوی سازمان ملل متحد به عنوان روز حقوق بشر نام‌گذاری شده است. شصت سال پیش در چنین روزی مجمع کمیسیون حقوق بشر در 10 دسامبر 1948 برابر با ۱۹ آذر 1327 با 48 رأی مثبت و 8 رأی ممتنع بیانیه جهانی حقوق بشر را تصویب کرد.
در خصوص حوزه حقوق بشر، تعاریف گوناگونی آمده است، اما در حققیت و در نگاهی اجمالی به آن می‌توان گفت که حقوق بشر، آزادی‌ها، مصونیت‌ها و منافعی است که از راه ارزش‌های پذیرفته شده معاصر، تمام انسان‌ها باید قادر به ادعای آن باشند و این حقوق بنیادین، طبیعی‌اند.
به عبارت دیگر، همه افراد از این نظر که انسان هستند، از حداقل حقوقی برخوردارند که ربطی به کشور، مذهب، نژاد یا جنس‌شان ندارد. دولت‌ها هم در روابط بین الملل این حداقل حقوق را رعایت می‌کنند.
در تاریخ دهم دسامبر سال ۱۹۴۸ یعنی سه سال پس از تاسیس سازمان ملل متحد اعضای مجمع عمومی اعلامیه جهانی حقوق بشر را که یک پیمان بین‌المللی است با هدف ایجاد تضمین حقوق و آزادی‌های برابر برای همه مردم به تصویب رسانید.
این پیمان که شامل ۳۰ ماده است به تشریح دیدگاه سازمان ملل متحد در مورد حقوق بشر می‌پردازد. مفاد این اعلامیه حقوق بنیادی مدنی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی که تمامی ابنای بشر در هر کشوری باید از آن برخوردار باشند را مشخص کرده‌است.
بنا به گزارش کتاب رکوردهای گینس، اعلامیه جهانی حقوق بشر رکورد بیشترین ترجمه را در بین مکتوبات در طول تاریخ به خود اختصاص داده‌است
اعلامیه حقوق بشر مشتمل بر یک مقدمه و سی ماده است و به مجموعه‌ای از حقوق انسانی توجه کرده که شامل حقوق مدنی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی می‌شود.
هم‌چنین در مقدمه اعلامیه، بر وحدت خانواده بشری، کرامت و ارزش انسان، حقوق اساسی زن و مرد، نتایج ویرانگر بی اعتنایی به حقوق بشر و… تأکید شده است.
در ماده یک اعلامیه به سه اصل بنیادین حقوق بشر، یعنی آزادی، برابری و برادری توجه، و بر اصل عدم تبعیض پافشاری شده است. قابل یادآوری است که در کمیسیون تدوین اعلامیه حقوق بشر که متشکل از هجده عضو بود، چهار کشور اسلامی ترکیه، مصر، لبنان و پاکستان نیز حضور داشتند.
حقوق دانان کشورهای مختلف، اعلامیه حقوق بشر را پس از دو سال تدوین، و به زبان‌های گوناگون ترجمه کردند. بنا به گزارش کتاب رکوردهای گینس، اعلامیه جهانی حقوق بشر رکورد بیشترین ترجمه را در بین مکتوبات در طول تاریخ به خود اختصاص داده‌است.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
