جواد لگزیان/ رادیو کوچه
اتحاد‌جماهیر شوروی سقوط کرد و به فاصله‌ای کوتاه خیابان‌های مسکو جولانگاه ماشین‌های مرسدس و بوتیک‌های پرزرق و برق به سبک غربی شد. به این ترتیب گردش‌گران مرفه روسی هم سر از جزایر زیبای مدیترانه‌ای درآوردند تا نوآمدگان هم از مهمانی همیشگی سرمایه عقب نمانند.
اما این ماه‌عسل تنها برای عده‌ای نزدیک به حلقه‌ی اول مدیران خوش‌اقبال برجا‌مانده از حاکمیت فروپاشیده به رهبری یلتسین بود و اکثریت مردمان در انبوهی از کاغذهایی که قرار بود سهام آن‌ها از خصوصی‌سازی باشد، دست وپا می‌زدند. کاغذهایی که برای یک وعده غذای سرد به فروش می‌رسید.
ایجاد بحران‌های عجیب و غریب و سپس فرونشاندن آن‌ها، یعنی ترکیب غم‌انگیزی از کمدی و تراژدی، هنر منحصر به فرد «یلتسین» بود که برای میراث‌بر خود «پوتین» به یادگار گذاشت، مانند نمونه‌ی تاریخی حمله‌ی برق آسا به چچن و فرار رعدآسا از آن.
دارودسته‌ی امنیتی پوتین بازی را ادامه دادند، آن‌ها دیکتاتوری آهنین را از دربار تزار، پنهان‌کاری و دروغ‌پردازی را از سرویس‌های امنیتی دوران شوروی و ثروت‌اندوزی شخصی و دلقک‌بازی نمایشی را از یلتسین به خوبی آموخته‌بودند و تمام درس‌ها را به دقت در روسیه‌ی امروز پیاده کردند.
عضو ارشد پژوهش‌کده‌ی مطالعات سیاسی «بوریس کاگارلیتسکی» در آکادمی علوم روسیه در این کتاب می‌کوشد این شرایط دهشتناک را توضیح دهد و البته مسیر روشنی در برابر فعالان امیدوار مترقی در روسیه و جهان بگشاید.
کاگارلیتسکی با مهارت، پرتویی از روشنایی بر صحنه‌ی نمایش پوتین افکنده‌است تا هرچند بازیگران در آن نقش هرروزه را با اقتدار ایفا می‌کنند، تماشاچیان تیزهوش افلاس آن‌ها را از کارنامه‌ی ده‌ساله‌شان بخوانند.
انتشارات کتاب آمه، «میراث‌خواران اتحاد شوروی» نوشته «بوریس کاگارلیتسکی» را با ترجمه شهریار‌خواجیان در 496 صفحه و با قیمت 9000 تومان منتشر کرده‌است.
کتابی که از ضرورت درس‌آموزی از تاریخ می‌گوید برای تغییر …
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
