فخرالسادات محتشمی‌پور
میان این همه گرفتاری و مشکل و دردسر کوچک و بزرگ هم فراموشمان نمی‌شود که زنیم؟
مگر می‌شود آدم یادش برود زن است، وقتی که در کوچه و خیابان دایم تذکر می‌گیرد که تار زلفت لغزش‌گاه جوانان شد بپوشان بپوشان! یا بشنود که صدایت دلشان را لرزاند خموش خموش!
مگر می‌شود آدم یادش برود زن است وقتی مردهایی یادشان می‌رود آدمند و نرینگی‌شان بر مردانگی‌شان غالب می‌شود و می‌کشاندشان به مرز حیوانیت در مواجهه با هر زنی در کوی و برزن!
مگر می‌شود آدم یادش برود زن است وقتی چپ و راست بخش‌نامه و مصوبه و قانون و شبه قانون و لایحه برایش تصویب می‌شود و صادر می‌شود و به رخش کشیده می‌شود که جنس دوم است و باید برود کنج خانه بنشیند و شیران نر بزاید به وفور و کشکش را بسابد هم زمان و حرف زیادی نزند؟!
حالا باز هم روز جهانی زن از راه رسیده و کسی هم حواسش نیست انگار از بس گرفتارند جماعت هوشیاران یارانه‌گیر و خماران قبض‌پرداز!
روز جهانی زن روز تبریک است به آدم‌ها. آنان که برای آدمیت سنگ تمام می‌گذارند با رفع تبعیض علیه زنان و آدمیت را ارج می‌نهند با تلاش برای احقاق حقوق زنان و آدمیت را معنا می‌بخشند با تلاش برای برابری و عدالت و آزادی!
روز جهانی زن روز تبریک است به آدم‌ها و آدمیت اما امسال دلمان می‌خواهد تبریکاتمان را اول روانه زندان کنیم برای زنان زندانی سیاسی که بر سر آرمان‌ها و اعتقاداتشان ماندند و اسیر ماندند! و برای همسران زندانیان سیاسی که زجرشان مضاعف است بیرون زندان و برای مادران و خواهران و دختران زندانی‌های سیاسی.
امسال دلمان می‌خواهد تبریکاتمان را در میان شاخه گل‌های سپید صلح نماد، راهی خانه‌های شهدا کنیم برای مادران فرزند از دست داده و داغ‌دار و برای همسران شهدا و فرزندانشان!
دلمان می خواهد …
من اما باز هم با روز جهانی زن کار دارم. این بار برای تبریک به زنان روسپی که تن را می‌فروشند تا جانی بماند تا فرزندانشان شرافت‌مندی را به سیری نفروشند!
این بار برای تبریک به زنانی که مردان معتادشان سیاه و کبودشان می‌کنند و آنان دم نمی‌زنند تا فرزندانشان معنی خانه و خانواده را فراموش نکنند هرچند نابسامان و خراب!
برای تبریک به زنان دانش‌گاهی که مزه خشونت را از مردان روشن‌فکر و شبه روشن‌فکرشان می‌چشند و به شاگردانشان درس انسانیت می‌دهند!
تبریک به زنان ممنوع‌الخروج، زنان ممنوع‌التحصیل، زنان ممنوع‌المعامله! زنان ممنوع‌الملاقات، ممنوع‌التماس، ممنوع ممنوع ممنوع……………….. تبریک به همه زنان ستاره‌دار. چه فرق می‌کند این ستاره برای چه نصب شود بر سینه‌شان. برای کدام خطا، کدام لغزش، کدام رفتار غیراستاندارد ناپسند از نظر اقتدارگرایان با مرام طالبانی!
این بار تبریکمان باشد برای زنان دوره گرد، بی‌خانمان و خیابان خواب، متکدی، دستفروش، زنان بی‌کس و کار، زنان بی‌پناه، زنان له شده زیربار گران معیشت، زنان فراموش شده!
فراموش نمی‌کنیم که زنیم و فراموش نمی‌کنیم که خداوند با مردان برابرمان آفرید و توان و ظرفیت‌های فراوان در ما نهاد تا دوشادوش مردان، دنیا را بسازیم برای خودمان و برای فرزندانمان. فراموش نمی‌کنیم که در همین وانفسای جدال میان مرگ و زندگی در عسرت و سختی های روزگار بی‌بندوبا‌ر بی‌عدالتی، هنوز زنان سخت کوشی با بهره‌مندی از همه استعدادهای خدادادی و با جدال دایمی با مشکلات رنگ رنگ، چون ستاره‌های درخشانی زینت بخش آسمان شهرمان شده‌اند و نورافشانی می‌کنند مسیر درست زندگی را برای خواهرانشان، فرزندانشان. اما کیست که نداند سنگینی این بار طاقت فرساست و کیست که نداند در میانه این هیاهوی آزارنده دعوا بر سر قدرت، «زن» اولین قربانی است!
زن که هم خودش در کوران حوادث در معرض رنج است و فشار و هم همسر و مادر و فرزند بودنش او را ناخودآگاه آبستن دردهای مضاعف می‌کند.
روز جهانی زن با زیباترین شاخه گل‌های سپید ممزوج شده است می‌دانید؟ زن با سپیدی پیوندی جاودانه دارد. زن که همیشه مادر است مادر همه کودکان دنیا!
روز زن بر همه آدم‌ها مبارک باد!
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
