سیمین/ رادیو کوچه
simin@koochehmail.com
بازهم به قول دوستی به روال «معمول» سال نو از راه رسید و البته هر بار به نظرم این از راه رسیدنش با یک رنگ و بویی هم راه است. فکر میکنم این خود ما هستیم که میتوانیم این روال معمولش را کمی متفاوتتر کنیم و هربار به نسبت اندیشهمان و جایی که زندگی میکنیم به اون رنگ جدیدی بدهیم.
امروز برای شما گفت وگویی دارم با دوست هموطنی که تلاش ارزشمندی داشته در زنده نگاه داشتن سنتهای زیبای ایرانی با نگاهی نو آن هم در جایی دور از وطن….
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
و اما ماجرا از آنجا آغاز شد که چند وقت پیش یکی از استادانم از من چند دستور پخت غذای ایرانی خواست و من هم در پی یافتن بهترین چیزهایی که میشد پیدا کرد به زبان انگلیسی، بودم تا برای استادم بفرستم. در جست و جوهام به ویدیوهای جالبی برخوردم که حسابی توجهم رو جلب کرد. یکی از مردان سرزمینم دست به ابتکاری زده بود و یک مجموعه ویدیو در زمینه آشپزی ایرانی به زبان انگلیسی آماده کرده بود. آن گونه که معلوم بود اینها کارهایی بود که فقط از روی علاقه تهیه شده بود و در آن جز عشق به نشان دادن نشانههای فرهنگی کشور چیز دیگری نبود.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=pwAqMxiaMto[/youtube]
از آنجا که بسیار بر این باور تاکید دارم که «کار نیکو کردن از پرکردن» هست و فکر میکنم به جای شعاردادن و کلام در مورد این که ما فرهنگ و تمدن کهن و چندین هزار ساله داریم و … بهتر است عمل کنیم و دستکم هر کدام یک گام کوچک در برپانگاه داشتن هریک از اجزای فرهنگمان داشته باشیم، برآن شدم تا گفت وگویی با این هموطن خوش ذوق و هنرمند انجام بدهم. هموطنی که نهتنها در زمینه خوراکیهای ایرانی بلکه در زمینه آدابی همچون هفتسین ، سفره چیدن،گلآرایی و دیگر زمینههای هنری نیز آثاری ارایه دادند که مطمئنم از دیدن این ویدیوها لذت خواهید برد و به این خلاقیت آفرین خواهید گفت:
«کامران شراره» با نام مستعار Kshar سالها پیش برای تحصیل به امریکا رفته و پس از بازگشت به ایران دیگر بار برای همیشه به این کشور مهاجرت کرده است.
او هدف خویش از تهیه این مجموعه ویدیوها را که با سرمایه شخصی خود تولید میکند، معرفی غذای ایرانی در جوامع غیر ایرانی میداند به گونهای که طرفدار پیدا کند و جای خود را در دیگر فرهنگها باز کند.
او معتقد است: «ما مهاجران وظیفه داریم فرهنگ خود را در کشوری که هستیم نفوذ بدهیم و یکی از راههایی که ما بتوانیم درفرهنگ دیگران نفوذ کنیم غذای ماست چرا که غذا دلیلی هست برای این که سوال کنند و در پی پاسخ آن میروند تا بدانند که ایران چه هست و فرهنگ ما چه هست …»
او با تاکید بر اینکه همچنان به ایرانی بودن خویش افتخار میکند، میگوید: «حضور ما در خارج از ایران دلیل بر فراموش کردن سنتها و آدابمان نیست. ما هرکدام عضوی از ایران هستیم و تمام ما ایران را تشکیل میدهیم و بنابراین هرکدام وظیفه داریم که فرهنگمان را رواج دهیم و تک تک ما را که کنار هم بگذارند میشویم ایران واین فرهنگ در رفتار هریک از ما نمودار میشود.»
به جای این که به نکات منفی زیاد پروبال بدهیم باید بکوشیم به نکات مثبت فرهنگمان هم چون ادبیات، موسیقی و آشپزی و بسیاری زمینههای دیگر بها دهیم
او تاکید میکند به جای این که به نکات منفی زیاد پروبال بدهیم باید بکوشیم به نکات مثبت فرهنگمان هم چون ادبیات، موسیقی و آشپزی و بسیاری زمینههای دیگر بها دهیم.
او میگوید: «من چون در زمینه آشپزی توانمندی داشتم این کار را آغاز کردم تا به نسل جوانی که در ایران به دنیا نیامدهاند بتوانم این فرهنگ را انتقال دهم.»
آقای شراره، در عین حال که در زمینه غذاهای ایرانی و آداب و سنن ایرانی ویدیوهایی تهیه کرده است به استقبال آداب و سنتهای غربی نیز رفته و در این زمینهها هم برنامههایی دارد.
او سال گذشته نخستین ویدیویش را در زمینه هفت سین با تاکید بر معنای هر یک ازسینها ارایه داده اما امسال نگاهی متفاوت به هفتسین دارد. این هنرمند هموطن در این زمینه میگوید: «مردم باید بدانند که هفت سینی که ما داریم خود ما هستیم یعنی ما تشکیلدهنده هفت سینی هستیم که مملکت ما ایران را به وجود میآورد و حالا همانطور که هرکدام از اجزای هفت سین ممکن است از یک منطقه از دنیا بیاید، میتواند جمع اینها همه هفت سین شود و این وظیفه ما هست که این فرهنگ را رواج دهیم و با این تبلیغات منفی که در مورد ایران هست ما هم بکوشیم نکات قوت ایران؛ عشق و محبت ایرانی را، خودگذشتگی ایرانی را و میهمان نوازی ایرانی را نشان دهیم و …»
کامران شراره با بیان این که تلاشش در جهت این است که دیگران از یک دریچه واقعی به ایرانی و به یک مملکتی به نام ایران نگاه کنند، از شنوندگان خواهش میکند که بکوشند به اندازهای که در توان دارند ایران را به مردم بشناسانند.
برای او و تمام آنها که با نگاهی نو به زندگی و آداب و آئینها نظر میکنند آرزوی پیروزی دارم…
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»