سام شریف/ رادیو کوچه
گاه زنان به اجبار شخص یا اشخاصی اقدام به این کار کرده یا به دلیل روابط نامشروعی که داشتهاند. از ترس آبرو این کار را انجام میدهند. شنیده میشود بیشتر مراجعه کنندگان دختران جوانی هستند که بدون اینکه خانواده آنها در جریان یاشند، تنها قدم به دخمههایی زیرزمینی میگذارند. آمار درستی از تعداد سقط جنین در ایران در دست نیست و علت آن هم غیرقانونی بودن این امر است که از سوی افراد غیرمتخصص و در مکانهای مخفی انجام میشود.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
دفتر سلامت خانواده و جمعیت در وزارت بهداشت،تعداد سقط جنین در ایران را سالانه ۹۰ هزار مورد اعلام کرده درحالی که بر اساس آمار غیررسمی سالانه حدود 13هزار زن به دنبال سوءاستفادههای جنسی، جنین خود را به صورت غیرقانونی سقط میکنند. بر اساس آمار غیررسمی،سن متوسط زنانی که در ایران به سقط جنین دست میزنند، ۲۳ سال است.
معضلات ومشکلات گوناگونی برای کسانی که اقدام به سقط جنین غیرقانونی میکنند وجوددارد از شایعترین این معضلات عوارض آن به دلیل غیر استاندارد بودن داروهایی است که استفاده میشود.
«ساغر صالحپور»، متخصص زنان و فلوشیپ نازایی، در گفتو گو با خبرنگار اجتماعی فارس گفت: «سقط جنین غیرقانونی در واقع سقط جنینهایی است که توسط پزشکان غیرمسوول، افراد غیر پزشک و با استفاده از امکانات غیرقانونی صورت میگیرد و توسط شخصی انجام میگیرد که مورد تأیید قانون کشور نیست و این گونه سقطهای غیرقانونی اغلب با خونریزی شدید، عفونت و شوک عفونی همراه هستند و در اکثر موارد منجر به مرگ مادر میشوند. درمانهای دارویی برای سقط جنینهای عمدی باعث افزایش فشار خون، ختلالات قلبی _عروقی، سردردهای مزمن یا پارگی روده و رحم، عفونت های شدید و یا خارج شدن رحم از بدن مادر میشود که در نهایت ممکن است منجر به مرگ شود.»
اما مساله مالی از دیگر معضلاتی است که کسانی که خواهان سقط جنین هستند با آن دست و پنجه نرم میکنند. این مکانها چه مطبی در بالای شهر باشد که توسط فوقتخصص زنان اداره میشود و چه زیر پلهای در پایین شهر باشد که توسط یک قابله بیسواد اداره میشود، همگی فقط یک هدف اصلی و مشترک را دنبال میکنند و تنها یک چیز را میشناسند؛ تجارت سیاه و کسب درآمدهای هنگفت. نرخ آنها نیز متفاوت است؛ از 500 هزار تومان در اتاق خانهای قدیمی و در یکی از محلات جنوبی شهر گرفته تا بالای 2 ملیون تومان در یکی از اتاقهای به ظاهر بهداشتی و شیک در شمال شهر.
غیرقانونی بودن سقط جنین در ایران زمینه بروز انواع متفاوتی از جرم و بزه ایجاد کرده، در بعضی مواقع به بهانهای برای از اخاذی از پسران تبدیل شده و بعضی از دختران فراری از آن برای کسب درآمد استفاده میکنند
غیرقانونی بودن سقط جنین در ایران زمینه بروز انواع متفاوتی از جرم و بزه ایجاد کرده، در بعضی مواقع به بهانهای برای از اخاذی از پسران تبدیل شده و بعضی از دختران فراری از آن برای کسب درآمد استفاده میکنند. این تراژدی دردآور که برخی از دختران را وادار به تحمل دردهای فراوان جسمی میکند ریشه در قوانین ایران دارد.
نگاه قانون به سقط جنین
در ماده ۶۲۳ قانون مجازات اسلامی آمدهاست: «هرکسی به واسطه دادن ادویه یا وسایل دیگری موجب سقط جنین زن شود، به شش ماه تا یکسال حبس محکوم میشود و اگر با علم و به عمد زن حاملهای دلالت به استعمال ادویه یا وسایل دیگری کند که جنین وی سقط شود، به حبس از سه تا شش ماه محکوم خواهد شد. مگر آنکه ثابت شود این اقدام برای حفظ حیات مادر انجام شود و در هر مورد حکم به پرداخت دیه مطابق مقررات مربوطه خواهد شد.»
در اواسط فعالیت مجلس ششم در ایران ، طرحی برای اعمال آزادیهای بیشتر در زمینه سقط جنین در شرایط خاص تصویب شد اما شورای نگهبان آن را رد کرد.
بر اساس این طرح سقط جنین تنها زمانی مجاز است که تشخیص داده شود تولد کودک برای مادر خطرناک است و تنها تا پیش از 4 ماهگی مجاز است
در مجلس هفتم ، این طرح چندین بار اصلاح و سرانجام به نام طرح «سقط درمان» به تصویب نمایندگان و تایید شورای نگهبان رسید و به صورت قانون درآمد. بر اساس این طرح سقط جنین تنها زمانی مجاز است که تشخیص داده شود تولد کودک برای مادر خطرناک است و تنها تا پیش از 4 ماهگی مجاز است.
در بحثهای پیرامون سقط جنین ،چنین وانمود میشود که مخالفت با قانون سقط جنین فقط مختص ایران نیست و در کشورهای دیگر نیز این امر عادی است. برای نمونه در مصاحبهای که با خانم دکتر «حوریه شمشیری میلانی»، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در روزنامهی اعتماد منتشر شده، وی در مورد سقط جنین چنین میگوید: «موضوعی که نه فقط در کشور ما، بلکه در بیشتر نقاط دنیا محل بحث و کشمکش فراوان میان موافقان و مخالفان بوده است.» اما در این نوع بحثها در اینباره سکوت میشود که مخالفتها و موافقتها در دیگر جوامع از چه زاویهای انجام میگیرد و وجوه مشترک و تفاوتها چگونه هستند. غیرقانونی بودن سقط جنین در ایران و بسیاری از دیگر کشورها یک تفاوت اساسی دارد و آن هم این است که در ایران قوانین سقط درمانی فقط تا پایان سه ماه اول بعد از حاملگی وجود دارد. در حالی که در کشورهایی مانند آلمان، اطریش و سوئیس و بسیاری از کشورهای دیگر، سقط جنین تا سه ماهگی اصولن جرم محسوب نمیشود و قوانینی که وضع شده، برای بعد از این سه ماه معتبر است. و تفاوت بسیار بارزتر آن است که اولین سوالی که در مورد سقط جنین گرسیده می شود آن است که آیا رابطه مشروع بودهاست یا نامشروع. به عبارت دیگر برای زنان مجرد برقرای رابطه جنسی خود جرم محسوب میشود و دولت در خصوصیترین زوایا زندگی شخصی افراد سرک کشیده و آن را مورد واکاوی قرار میدهد.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»