سیمین / رادیو کوچه
simin@koochehmail.com
اغلب ما ایرانی‌ها وقتی بهمون می‌گن که بریم از فلان موزه دیدار کنیم به‌خصوص وقتی یک‌جایی مثل مالزی باشیم که موزه‌هاش به شهرت موزه‌های فرانسه و بریتانیا و امریکا نباشه یک پاسخ مشترک داریم به طور معمول که: «ما خودمون این همه موزه داریم که کلی از این‌ها بیش‌تر قدمت داره و با ارزش‌تره» اما زمانی که می‌پرسی که «چند تا از این موزه‌های خودمون را دیدین؟» متاسفانه تعداد کمی هستند که بتوانند پاسخی برای آن داشته باشند و این مسئله دلیلش به‌نظر من چیزی نیست جز این که اساسن موزه دیدن بخشی از برنامه‌های زندگی ما نیست. موزه‌هایی که دیدار از آن‌ها نه هزینه زیادی می‌بره و نه دردسر خاصی داره و کافی است که تنها یکی از روزهای فراغت را به دیدن آن‌ها اختصاص داد.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
اما راه‌های زیادی وجود دارد که این فرهنگ علاقه‌مندی به دیدار از موزه را در مردم ایجاد کرد. یکی از این راه‌ها ایجاد علاقه کردن از دوران کودکی است. این که بچه‌ها بیاموزند که موزه می‌تواند جایی برای لذت بردن هم‌راه با یادگرفتن باشد.
امروز گزارشی دارم از برنامه‌ای که در روز جهانی موزه در موزه اسلامی مالزی برگزار شد که در آن بازدیدکنندگان شامل تعداد زیادی از دانش‌آموزان در تعدادی کارگاه آموزشی هنری شرکت کردند.
یکی از این کارگاه‌ها اختصاص داشت به کارگاه تذهیب و نقاشی که توسط یکی از گالری‌های ایرانی برپا شده بود. گفت‌و‌گوی کوتاهی داشتم با خانم «ذوقی» هنرمند تذهیب‌گر و از مدیران گالری «پارمیدا» در شهر کوالالامپور که در روز جهانی موزه مسوول این کارگاه آموزشی بودند.
این گالری چهار سالی است که در این شهر فعالیت دارد و در دانش‌گاه‌ها و مراکز آموزشی مختلف اقدام به برپایی دوره‌های آموزشی کرده‌است.
در ادامه‌ی گفت‌و‌گویی با یکی از بازدیدکنندگان از این برنامه داشتم که هم‌راه با دختر خردسالش برای دیدار از موزه آمدند: این بانوی چینی تبار به‌طور معمول از موزه‌ها دیدار می‌کند و فرزندان خودش را هم برای دیدار از موزه‌هایی که فضایی دوستانه و مورد علاقه برای کودکان ایجاد کردند به هم‌راه می‌آورد. فضایی که کودکان بتوانند آزادانه فعالیت کنند. برای فرزند او هم موزه امروز خیلی دل‌پذیر بود به خاطر امکان درست کردن پازل و نقاشی کردن و بازی‌هایی که طراحی شده بود.
در دیدارم از این کارگاه آموزشی چشمم به یکی از کارمندان ایرانی موزه افتاد که در برنامه نقاشی برای کودکان فعالیت داشت. یکی از برنامه‌های موزه نقاشی کردن تصویرهای «انگری برد» بنا به درخواست کودکان بازدیدکننده بر روی دست آن‌ها بود. از «فریبا رومی» کارشناس بخش آموزش موزه در مورد این روز و فعالیت‌های آن پرسیدم. او اشاره می‌کند که این فعالیت برای بازدیدکنندگان کودک بسیار جالب توجه بوده و سبب شده تا علاقمند باشند که باز هم از موزه دیدار داشته باشند. او تاکید می‌کند که این موزه کتاب‌خانه مجزایی نیز برای کتاب‌های هنری ویژه کودکان دارد علاوه بر آن که هر هفته برنامه‌های جانبی در موزه برگزار می‌شود.
با امید به این که روزی دیدار از موزه‌ها چه وطنی و چه غیروطنی بخشی از سبد فرهنگی ما بشود. در برنامه‌های آینده برای شما از موزه اسلامی مالزی که فضای افتخارآمیز برای ایرانیان هست و کم‌تر ایرانی از آن دیدن کرده نیز گزارشی خواهم داشت.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
