فرزانه روشن/ رادیو کوچه
تهران، کانون التهابات هفت‌ماه گدشته چند روزی است که آرام است، اما این آرامش شکننده چیزی است که مسوولان امنیتی جمهوری اسلامی از آن به عنوان یک فرصت بهره برده‌اند و قصد دارند تا به هر نحو ممکن بحران عمیق سیاسی و اجتماعی ایران را تمام شده تلقی کنند.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
بیانیه هفدهم میرحسین موسوی علاوه بر این‌که جنبش اعتراضی را از آستانه یک خشونت تمام‌عیار دور کرد، در اردوگاه حکومت هم شکافی انداخت که نتیجه‌اش تردید در تصمیم‌گیری است.
درفردای روزعاشورا بنابر نشانه‌های تند و تیزی که تندروهای حاکمیت نشان می‌دادند، دستگیری موسوی و کروبی قطعی به نظر می‌رسید، اما بیانیه چند وجهی موسوی این تصمیم قطعی را با تردید مواجه کرد. حالا تصمیم برخورد با مخالفان به شکل یک کشتار بزرگ همراه با دستگیری موسوی و کروبی، که پیشتر در تریبون‌های رسمی مانند نماز جمعه مطرح شده‌بود، مورد اعتراض بخش‌های محافظه‌کار حاکمیت است.
محسن رضایی نامزد انتخاباتی دوره دهم با نوشتن نامه‌ای، رهبر جمهوری‌اسلامی را به صلح و مدارا تشویق کرد و گرچه با حمله شدید تندرو‌ها مواجه شد اما در اطلاعیه‌ای از خود دفاع کرد و توضیح داد که قصدش رهانیدن موسوی و کروبی از مجازات و تذکردادن به آیت‌اله خامنه‌ای نبوده، با این حال صدای رضایی گویا در میان اردوی حاکمیت تنها نمانده‌است.
سلیمی نمین، مدیر مسوول سابق کیهان هوایی و یکی ازمخالفان همیشگی اصلاحات و خاندان هاشمی رفسنجانی، نیز به رضایی پیوسته و در برنامه زنده تلویزیونی، به صراحت اعلام کرد که برخی می‌خواهند با تندروی در برخورد با نخبگان فریب خورده، نامی که او برای موسوی و کروبی انتخاب کرده است، منافع خودشان را تامین کنند.
سلیمی نمین، «سران فتنه» عنوانی را که آیت‌اله خامنه‌ای ابداع کرده، در توصیف آمریکا و اسرائیل و نه موسوی و کروبی دانست و ابراز کرد، تنها کاری که با این دو می‌توان کرد مطرود کردنشان در جامعه است
سلیمی نمین، «سران فتنه» عنوانی را که آیت‌اله خامنه‌ای ابداع کرده، در توصیف آمریکا و اسرائیل و نه موسوی و کروبی دانست و ابراز کرد، تنها کاری که با این دو می‌توان کرد مطرود کردنشان در جامعه است.
هرچه هست باید گفت در شرایط برزخی سیاست ایران، گویا دو گروه محافظه‌کار و تندروی حکومت، درفرصت کو تاهی که به سالگرد انقلاب اسلامی و تظاهرات خیابانی احتمالی مانده‌است، سعی دارند تا تصمیمات سلیقه‌ای خود را برای خروج از بحران عملی کنند.
تندروهای حکومت مانند روح‌اله‌حسینیان و برخی از نمایندگان هوادار دولت چند روزی است که طرحی را میان نمایندگان مجلس می‌چرخانند تا به قوه قضاییه امکان دهد، معترضان را در کم‌تر از یک هفته اعدام کند. البته این طرح مورد استقبال اکثریت نمایندگان قرار نگرفت و در تلویزیون هم سانسور شد.
هم‌چنین شنیده می‌شود فهرست صدنفره‌ای از باقی‌مانده فعالین سیاسی و روزنامه‌نگاران، برای دستگیری تهیه شده و به مدیران روزنامه‌ها هم اسامی فرستاده‌شده تا ازمطبو عات اخراج شوند. اطلاعیه وزارت اطلاعات در ممنوع کردن هر ارتباطی با نهادهای مدنی خارج از کشور هم نشان می‌دهد که بهانه‌ای برای یک دستگیری گسترده مهیاست ،درستی و نادرستی این شایعات به زودی مشخص خواهد شد اما به نظر می‌رسد جنبش اعتراضی در زیر پو ست شهر در جریان است.
به نظر می‌رسد جنبش اعتراضی در زیر پو ست شهر در جریان است
بیانیه پنج روشنفکر دینی و خواست‌هایشان شاید مطلع درخواست‌ها و نامه‌هایی با شد که به دیگر گروه‌های مرجع و حتی اصناف و نهادهای مدنی تسری پیدا کند.
عبدالکریم سروش، محسن‌کدیور، سید‌عطاء‌اله مهاجرانی، عبدالعلی بازرگان و اکبر گنجی طی بیانیه مشترکی ضمن حمایت کامل از رهبران جنبش سبز بویژه بیانیه هفدهم میرحسین موسوی، خواسته های ده گانه جنبش را به روایت خود بر‌شمرده‌اند. البته در همان گام اول با طرح استعفای احمدی نژاد و برگزاری مجدد انتخابات ریاست‌جمهوری تحت نظارت نهادهای بی‌طرف، نشان دادند که بیانیه آن‌ها با خواست‌های حداقلی موسوی تناسبی ندارد و شاید گام نهایی است.
از سوی دیگر دانشجویان دانشگاه پلی‌تکنیک امتحانات پایان ترم را تحریم کرده‌اند و دانشگاه آزاد مشهد هم پس از حمله لباس‌شخصی‌ها هم‌چنان ملتهب است در این گیر و دار آنچه در برنامه ورزشی نود، دوشنبه شب گذشته رخ داد نشان داد که شبکه‌های فراگیر اجتماعی تا چه حد گسترده شده و هر محدودیت اطلاع رسانی را پشت سر گذاشته‌است.
از صبح دوشنبه اس‌ام‌اس‌های فراوانی میان مردم رد و بدل شد، مبنی بر این که بی‌تو جه به سوال اس ام اسی برنامه نود گزینه آخر را انتخاب کنند تا قدرت اعتراضی مخالفان را نشان دهند. برنامه نود این هفته با حضور محمددادکان رییس فدراسیون فوتبال دوره ریاست‌جمهوری خاتمی که در دوره احمدی‌نژاد اخراج شد، اعتراض تمام عیاری بود به دولت نهم و دهم، اما آنچه از صحبت‌های دادکان مهم‌تر بود، گزینه آخر بود، سوال برنامه نود درباره علل ناکامی فوتبال ایران، با سه گزینه ضعف مدیریت فوتبال، ضعف فنی مربیان و خداحافظی نسل طلایی بازیکنان؛ طراحی شده‌بود. درحالت عادی انتظار می‌رفت تماشاگران گزینه اول را انتخاب کنند، اما از مجموع یک میلیون و هفتصد و نود هزارنفر شرکت‌کننده، این گزینه پرت آخر بود که 76درصد رای آورد. رایی که مجری برنامه و مهمان را متعجب کرد، تعجبی که دلیلش را نمی‌شد از تلویزیون حکومتی بیان کرد.
شاید جمهوری اسلامی بتواند فضای به ظاهر آرام کنونی را تا بهمن ماه و آغاز جشن‌های انقلاب اسلامی ادامه دهد، اما گو یا مخا لفان هم شیوه‌های غیرقابل پیش بینی را انتخاب می‌کنند و ممکن است همین راه‌کارهای نوآورانه، تمام تدبیرهای مسوولان امنیتی را بر هم بریزد و جمهوری اسلامی را با بحرانی غیرقابل کنترل مواجه کند.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
