جبهه متحد دانش‌جویی / تورنتو
به مناسبت سومین سال‌گرد حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 در ایران و برای بررسی موانع دمکراسی‌خواهی در ایران و گرامی‌داشت یاد قربانیان جنبش مراسمی در شهر تورنتوی کانادا در روز شنبه 9 ژوئن برگزار شد. این برنامه که با تلاش جبهه متحد دانش‌جویی و مرکز بین‌المللی حقوق بشر در ایران برگزار می‌شد با استقبال خوبی روبه‌رو شد.
در ابتدا آقای موری صفی، عضو مرکز بین‌المللی حقوق بشر در کانادا، به معرفی این نهاد پرداخت و سپس خانم آزاده شاه نواز فعالیت‌های جبهه متحد دانش‌جویی در کانادا را تشریح کرد.
در ادامه پیام‌های اختصاصی به این مراسم از جمله از خانواده‌های دو جان‌باخته راه آزادی سهراب اعرابی و شاهرخ رحمانی قرائت شد و سپس چهار سخن‌ران برنامه دیدگاه‌های خود را در مورد جنبش سبز و جنبش دمکراسی خواهی مردم ایران بیان داشتند. در این برنامه پیامی از کنگره ایرانیان کانادا قرائت شد که در آن ضمن گرامی‌داشت سومین سال‌گرد اعتراضات مردم ایران پس از انتخابات، ابراز شده است که کنگره به تلاش خود ادامه خواهد داد تا مطمئن شود دولت کانادا هم‌چنان از حقوق بشر و دمکراسی در ایران حمایت کند.
دکتر رضا مریدی، دکتر فرخ زندی، مجتبی واحدی و حسن زارع‌زاده‌اردشیر چهار سخن‌ران برنامه بودند که چهار نفر آن‌ها به اصلاح‌ناپذیری ساختار سیاسی اقتصادی رژیم جمهوری اسلامی و ضرورت تغییرات اساسی تاکید کردند.
در ابتدا دکتر رضا مریدی نماینده شهر ریچموندهیل در پارلمان ایالت انتاریو به عنوان اولین سخن‌ران برنامه در جای‌گاه قرار گرفت و گفت: اصولن در جریان‌های سیاسی فعال در حکومت ایران دمکراسی و حکومت قانون جای‌گاهی ندارد. بنابراین جای تعجب نیست که گروه‌هایی از رژیم نیز که در راستای اصلاح‌طلبی حرکت می‌‌کنند کارشان به جایی نمی‌رسد.
دکتر مریدی تاکید کرد وقت آن است که افرادی که در رژیم هستند ولی دیدی مخالف دارند باید راهشان را از رژیم جدا کنند.
عضو پارلمان ایالت انتاریو گفت حکومت جمهوری اسلامی به دلیل کشتار، شکنجه و نقض حقوق مردم محکوم است و باید برود و حکومتی غیرایدئولوژیک و دمکراتیک بر اساس اراده مردم سرکار بیاید.
دکتر مریدی ابراز امیدواری کرد که باید حکومت بعدی بر مبنای دمکراسی پارلمانی تشکیل شود و اگر رییس جمهوری یا پادشاهی سرکار بیاید سمبلیک باشد تا حکومت در دست مردم اداره شود.
سخن‌ران بعدی دکتر فرخ زندی استاد دانش‌گاه یورک بود که در سخنان خود تاکید که نظام جمهوری اسلامی به دلیل سختار غیرعادلانه و ضد آزادی‌اش باید برود.
رییس کنگره ایرانیان کانادا گفت حکومت اسلامی در ایران بر بنیاد یک قانون اساسی غیرعادلانه و ضد آزادی به‌وجود آمده که راه‌های تغییر خود را بسته است. قانون اساسی دارای بن‌بست‌های حقوقی کاملن ممانعت کننده از تغیرات اساسی آن است و در نتیجه عمل‌کرد این قانون این است که اکثریت مردم ایران این حکومت مذهبی را در کلیات‌اش نمی‌خواهند.
دکتر زندی افزود در حالی که ایران از اولین کشور‌هایی بود که منشور بین‌المللی حقوقه بشر را در ابتدای تاسیس امضا کرده بود اما در سال ۱۹۸۲ نماینده ایران در اجلاسه مجمع عمومی این سازمان اعلام می‌دارد سکولاریسم کلامی بر خواسته از فرهنگ یهود و مسیحیت است و به اجرا در آمدن ان در کشورهای اسلامی مانند ایران ناممکن است.
رییس سکولارهای سبز در تورنتو گفت مشکل اصلی مردم ایران تنها با قانون اساسی، ولایت فقیه و ساختار غیردمکراتیک نیست، بلکه روح حاکم بر مجموعه معیارها و قوانینی است که با هدف استقرار، تثبیت و تحکیم سلطه استبداد دینی بر کشور تنظیم شده است.
دکتر زندی در ادامه از مهندس حشمت‌اله طبرزدی رهبر سیاسی در ایران که در زندان به سر می‌برد نقل قولی کرد و گفت: «در لزوم جدایی دین از حکومت مهندس طبرزدی که سال‌ها در زندان بوده می‌گوید دلایل سستی اعتقادات مسلکی ما به نظریه رهبری و امامت به مرور در ذهن ما روشن شده بود و عاقبت در سیزدهمین اردوی گروه (انجمن‌های اسلامی دانش‌جویی دانش‌گاه‌ها) در مهر ماه 1376 در مشهد دیدگاه مان در نقد رهبر را مطرح کردیم… ما تا قبل از رو به رو شدن با حکومت دینی به سکولاریسم فکر نکرده بودیم و این معجزه حکومت دینی بود که ما را به سکولاریسم رساند.»
حسن زارع‌زاده اردشیر روزنامه‌نگار و فعال سابق دانش‌جویی در ایران سخن‌ران سوم بود. او گفت: آن‌چه به نام جنبش سبز رخ داد در واقع تنها حاصل یک انتخابات ریکارانه نبود بلکه این اتفاق محصول یک روند تاریخی مبارزات دمکراسی خواهانه مردم ایران بود. که امروز به دلیل کارکرد ضعیف رهبران آن و قطب‌بندی‌های سیاسی اپوزیسیون با علامت سوال روبه‌رو هست چرا که مردم در دیدی کلی آن را ناکام می‌بینند. نکته من این است که اگر در طول این سه سال گذشته بسیاری از فعالان مدنی و سیاسی به نتیجه‌ای که امروز رسیده‌اند همان زمان رسیده بودند امروز در وضعیت بهتری بودیم. چرا چون جنبش تازه‌ای شکل نگرفته بود . «ما در 18 تیر سال 78 فریاد اتحاد اتحاد و دیکتاتور باید برود را سر داده بودیم.»
سخن‌گوی کمیته دانش‌جویی دفاع از زندانیان سیاسی ادامه داد: «امروز هم همان اطلاح‌طلبان دانسته‌اند که با دست‌گاه ولایت فقیه هرگونه شعار اصلاح‌طلبی با بن بست روبه‌رو است بنابراین به سمت اپوزیسیون سوق پیدا کرده‌اند. یعنی گفتمان اصلاح‌طلبی دیگر فاقد ارزش و اعتبار شده چون پای‌گاه اجتماعی خود را از دست داده و راهی برای نفوذ به قدرت نمی‌بیند و از طرفی اعتبار اپوزیسیون و نیروهای مستقل افزایش پیدا کرده چون راه اصلاح‌طلبی بسته شده است.
مدیر اجرایی مرکز بین‌المللی حقوق بشر در تورنتوی کانادا گفت: «ما امروز باید از این برزخ سیاسی خارج شویم. پس تغییر در وضعیت اپوزیسیون بویژه در خارج از کشور و درک استراتژی جنبش مردم ایران قطعن راه را برای عبور از استبداد هموار می‌کند. در غیر این‌صورت توقف مبارزات دمکراسی خواهانه به گسترش سرکوب‌ها دامن خواهد زد.
زارع‌زاده اردشیر تاکید کرد که در روند جنبش دمکراسی خواهی مردم ایران بهترین گزینه برای رهایی جای‌گزینی نظام جمهوری اسلامی با نظامی دمکراتیک و سکولار است که با تداوم مقاومت مردمی و هم‌بستگی اپوزیسیون به نتیجه می‌رسد.
دیگر سخن‌ران برنامه آقای مجتبی واحدی روزنامه‌نگار و مشاور مهدی کروبی بود که در صحبت‌های خود علی خامنه‌ای را مایه ننگ اسلام و ایران دانست و تاکید کرد امروز در ایران هیچ انتخاباتی بدون نظارت بین‌المللی آزاد نخواهد بود.
مجتبی واحدی گفت اگر اصلاح‌طلبی این است که ما بار دیگر برگردیم به سیستمی که ثابت شده مجریان و ناظران انتخابات دزد آرای مردم هستند، من اصلاح‌طلب نیستم. اگرچه در ذات همه انسان‌ها اصلاح‌طلبی وجود دارد ولی من آن تعریف خشکی که در ایران وجود دارد قبول ندارم.
مشاور سید‌مهدی کروبی ادامه داد: «معمولن ما عادت داریم در تاریخ کشورمان به دو شخصیت قهرمان و خائن یا مقصر علاقه داشتیم و همیشه دنبال قهرمان و مقصر هستیم. در سال 57 اکثریتی از مردم از آیت‌اله خامنه‌ای فریب خوردند ولی چرا انقلاب آزادی‌خواهانه مردم به این‌جا رسید؟ چون آیت‌اله خمینی امور را در دست گرفت. حتا نخبگان ما هم دچار تنبلی شدند.
به گفته‌ی واحدی، بزرگ‌ترین چالش در برابر دمکراسی خواهی وضعیت خود ما مردم است، تنبلی خود ماست. می‌خواهیم کسی را پیدا کنیم که قهرمان کنیم، یکبار خائن و یکبار جاسوس و حد وسط را نمی‌بینیم.
مجتبی واحدی افزود اگرچه سرکوب و برخورد‌های حکومت (در انحراف انقلاب مردم) نقش دارد ولی من نقش مذهب را بی تاثیر نمی‌بینم. مذهب یک نقش کاذب و موهوم به حاکمان داده که کسی از آن‌ها سوال نکند. ما متاسفانه نهادهای نظارتی برای این سیستم در نظر نگرفته‌ایم.
اقای واحدی تاکید کرد که اگر روزی از مردم ایران نظرخواهی شود دیگر به حکومت ایدئولوژیک و مذهبی و نظام جمهوری اسلامی رای نخواهند داد. تا روزی که در هر کشوری متولیان حکومت مفسران یک ایدئولوژی باشند وضع بدتر هم خواهد شد.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
