اشکان بروج
کمی در شهسوار گشتم تا توانستم به جل چلاسر برسم. همه جا سبز، همه جا شالیزار همه جای بوی خوش برنج و چای.
کلبه‌ای قهوه‌ای رنگ در میان آن همه سبز؛ خانه‌ای کاه گلی که تنها صدای صمیمیت و عشق از آن شنیده می‌شد.
خانه کاه گلی یا به قول فرزین ملکی، «خونه گلی» مرکز توریستی است که در میان باغات و شالیزارهای جلاسر شهسوار قرار دارد و همیشه مسافران را از دور دست‌ها به خود جلب می کند.
فرزین ملکی، مدیر این مرکز گردشگری که تحصیل‌کرده کشور انگلستان است با زبان گیلکی مردم چلاسر به توریست‌ها و بازدیدکنندگان خیر مقدم می گوید. در اولین نگاه او را با کشاورز سنتی منطقه اشتباه خواهید گرفت؛ ساده و بی آلایش.
فرزین ملکی، مدیر این مرکز گردشگری که تحصیل‌کرده کشور انگلستان است با زبان گیلکی مردم چلاسر به توریست‌ها و بازدیدکنندگان خیر مقدم می گوید
وی که با همسر ونزوئلایی و فرزندش شمس در این خانه اجدادی زندگی می‌کند، خانه و منطقه جل چلاسر را بخشی از وجود خویش می‌داند. او که بیشتر زندگیش را در سفر گذرانده است در بهار و تابستان به زادگاهش بازگشته و به پذیرایی از میهمانان خود می‌پردازد.
ملکی دلیل انتخاب نام خانه را پسرش خواند و گفت:« از زمانی که این خانه را ساختیم، پسرم شمس هر جای دنیا که بودیم می‌گفت کی میریم خونه گلی؟ همین باعث شد اسم اینجا بشه «خونه گلی.»
فرزین ملکی می‌گوید:« از اوان کودکی در فکر زندگی سنتی بودم و همیشه از بزرگترها می‌پرسیدم مردم در گذشته چگونه زندگی می‌کردند و چه جوری بودند. هرچه بزرگتر شدم بیشتر به این فکر بودم که کاش می توانستم مثل آدم‌های قدیمی باشم، مهربان و خوب، فعال و سالم زندگی کنم.»
وی معتقد است که قرن 21 عصر دانایی بوده و زمان سنت گریزی از انبوه سازی قرن 20 فرارسیده‌است. بسیاری از مردم دوست دارند طبیعی زندگی کنند، طبیعی بخورند و همیشه به دنبال فرصت می‌گردند تا حتی برای چند روز طبیعی باشند.
در جایی زندگی کنند که مردمانش هزاران سال به همان صورت زندگی کردند و چیزی بخورند که مردم ده‌ها قرن آن‌گونه می‌خوردند؛ جایی قدم بزنند که معبر جنگلی چند هزار ساله است.
او می گوید:« مردم امروزه می‌دانند که ممکن نیست در شهرها و در زندگی مدرن از دست مواد نگه‌دارنده سمی و گازهای مضر و هوای آلوده رهایی یابند، ولی دوست‌دارند و می‌خواهند چند روز تجربه کنند که گذشتگان چگونه بودند و چگونه زیستند.
لبنیات محلی را که که رنگ هیچ کارخانه و ماشینی ندیده و در مقابل چشمانشان تولید شده را میل کنند و تشکر کنند از گاو و گوسفند‌هایی که با چرا در جنگل و چراگاه‌های طبیعی، این برکات سالم را در اختیار ما قرار می‌دهند.»
به دلیل فراوانی گل و گیاه انواع مربا‌جات از قبیل مربای بهار نارنج، تمشک، پرتقال، گل و بسیاری دیگر تولید می‌شود که در فروشگاه خانه گلی به فروش می‌رسد. همگی آنها خانگی است و توسط خانم‌های محلی با ترکیبات محلی تولید می‌شود.
غذاهای محلی منحصر به فرد خانه گلی نیز تفاوت‌های آشکاری با دیگر غذاهای شمالی دارد؛ غذاهایی مانند میرزا قاسمی، باقالا قاتق، ترشه تره، شیرین تره، پنیر برشته، خورشت فسنجان، خورشت آلو و انواع خورشت‌ها و غذاهای محلی پخته‌شده در ظروف سنتی و روی آتش هیزم که همراه با محصولات کاملاً مخصوص وطبیعی چلاسر و جل در رستوران خونه گلی که توسط بانوان همسایه خونه گلی پخته می‌شوند.
یکی دیگر از کار‌های منحصر به فرد خونه گلی ترتیب آموزش اسکی روی آب است. ملکی از دوازده سالگی به ورزش اسکی روی آب پرداخته و هنگام تحصیل در اروپا از برترین‌های اسکی روی آب بوده‌است.
یکی دیگر از کار‌های منحصر به فرد خونه گلی ترتیب آموزش اسکی روی آب است
در تابستان‌ها او گروه‌های توریستی ایرانی و خارجی را به کنار ساحل برده و امکانات تفریحی خوبی در اختیارشان قرارد می‌دهد. البته در قایق و کنار دریا از میهمانان و توریست‌ها با نوشابه‌های محلی گرمی مانند گل‌گاوزبان و نوشدنیهای سردی چون شربت نعناع و دوغ‌های محلی پذیرایی می‌کند. در آنجا امکان صید ماهی در دریا و رودخانه شیرود نیز برای علاقه‌مندان فراهم است.
ملکی در باره خانه گلی می‌گوید:« در سال 81 اولین گام را برداشتم و شروع به ساختن خانه‌ای نمودم که سنت گذشتگان ما در گیلان و مازندران بود.
برای ساختن خانه‌گلی به مشکلات بسیاری برخوردم. از آن جمله استادکارانی که برای کار نیاز داشتم؛ آنها تعدادی آدم مسن بودند که آخرین دست‌رنج‌های خود را می‌ستودند و به آنچه که امروز با نام ویلا در همه جا می‌دیدند، می‌خندیدند.
جمع‌کردن این جمع کهن‌سال خوش دست‌کاری بس دشوار بود. مرحله بعد بدست‌آوردن مصالح ساختمانی بود که در روزگار سیمان و آهن، یافتن آنها نیز کاری بسیار دشوار بود.
شروع به گشتن کردم و از خانه‌های سنتی و گلی قدیمی چوب‌های لازم را گردآوری کردم و کمی هم از جنگل‌های زیبا و سبز قرض گرفتم. چوب‌های بلوط، گردو و توسکا که نقش‌های خود را در اسکلت و نمای ساختمان به همگان نشان می‌دهند.
ولی در هرصورت مجبور شدم مقداری هم نراد روسی بخرم که ای کاش می توانستم ایرانی آن را تهیه کنم. هرروز که استاد‌کاران مشغول کار بودند، خود نیز با لذت و عشقی فراوان به آنها کمک می‌کردم، چوب می‌بردیدم و کاه‌گل را با لگد‌های استوار می‌کوبیدم. کاه‌گل‌های خوشبو که به رنگ‌دانه‌های چای و ساقه شالی برنج آغشته بودند بنایی را پوشش دادند که قرن‌ها سرنوشت‌ها را در خود ساخته بودند.»
خانه گلی در باغ چای قدیمی است که از سال 1315 تفریح‌گاه خانواده ملکی بوده و از سال 82 به آن نهال‌های مرکبات اضافه شده‌است
خانه گلی در باغ چای قدیمی است که از سال 1315 تفریح‌گاه خانواده ملکی بوده و از سال 82 به آن نهال‌های مرکبات اضافه شده‌است. این خانه بین دو روستای زیبای چلاسر و جل چلاسر از توابع دهستان سلیمان آباد تنکابن است که با چشم‌اندازی بی‌نظیر به جنگل‌های انبوه و دریای خزر در جبهه شمالی البرز مرکزی قرار دارد.
اقامت درخانه گلی با انواع برنامه‌های پیاده‌روی سبک، جنگل‌پیمایی تا قله‌نوردی سنگین، دوچرخه‌سواری، بازدید از جاذبه‌های توریستی از جمله کارگاه سفالگری سنتی، امکان یادگیری درست‌کردن و خریداری ظروف و تزیینات سفالی بومی، بازدید از چادرشب بافی سنتی و گفتگو با مردمان قدیمی که کلی خاطرات از گذشته‌های این دیار دارند، بازدید از آثارتاریخی و گبرستان چند هزارساله، آب‌گرم سادات شهر و سخت سر، امکان بازدید از نبرد گاوهای محلی، بازدید از بازار ماهی‌فروشان و چوب‌زنی ماهی و برنامه‌های تفریحی دیگری همراه است.
بوم‌گردی نوعی از گردشگری است که بر پایه توسعه، معرفی، حفظ و احیا جامعه بومی و محلی قراردارد و این خانه گامی بسیار موثر در این عرصه برداشته‌است.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
