«در ایران انسان را به خاطر داشتن فکر و اندیشیدن محاکمه می‌کنند. چنان‌که گفتم من از خلقم جدا نیستم، ولی نمونه صادق آن هستم. این نوع برخورد با یک جوان، کسی که اندیشه می‌کند، یادآور انکیزیسیون و تفتیش عقاید قرون وسطایی است. یک سازمان عریض و طویل تحت عنوان فرهنگ و هنر وجود دارد که تنها یک بخش آن فعال است، و آن بخش سانسور است که به نام اداره نگارش خوانده می‌شود. هر کتابی قبل از انتشار به سانسور سپرده می‌شود. در حالی که در هیچ کجای دنیا چنین رسمی نیست، و بدین گونه‌است که فرهنگ مومیایی شده که برخاسته از روابط تولیدی بورژوا کمپرادور در ایران است، در جامعه مستقر گردیده‌است و کتاب و اندیشه مترقی و پویا را با سانسور شدید خود خفه می‌کند. ولی آیا با تمام این اعمالی که صورت می‌گیرد، با تمام خفقان، می‌توان جلوی اندیشه را گرفت؟ » (بخشی از صحبت‌های خسرو گلسرخی در دادگاه)
سروش / رادیو کوچه
soroush@koochehmail.com
دوم بهمن ماه مصادف با زادروز خسرو گلسرخی شاعر و نویسنده‌ی ایرانی و از فعالان سیاسی چپگرا است. گلسرخی در دوران حکومت محمدرضا پهلوی محاکمه و اعدام شد. محاکمه و سخنرانی او در این محاکمه همان زمان به‌طور ناقص از تلویزیون پخش شد و در ۲۹ بهمن ۱۳۵۷، در سالگرد اعدام او و تنها چند روز پس از وقوع انقلاب ایران، به‌طور کامل پخش شد و شهرت بسیاری یافت. گلسرخی ازآنپس از چهره‌های شناختهشدهی چپ بوده و بسیاری یادش را گرامی می‌دارند.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=buTlBLGdUfo[/youtube]
خسرو گلسرخی در روز دوم بهمن سال ۱۳۲۲ در شهر رشت متولد شد. پدرش قدیر گلسرخی و مادرش شمسالشریعه وحید، هردو از روشنفکران و آزادیخواهان گیلان بودند. هنگامی که خسرو هنوز بیش از ۵ سال نداشت، قدیر درگذشت و بهناچار همسر جوانش به همراه خسرو و برادر دوسالهاش، فرهاد گلسرخی، به خانه‌ی پدرش، محمد وحید در قم، پناه برد.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
منبع
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
