حمید جعفری / رادیو کوچه
ابوبکر، محمّد بن علی بن محمّد بن احمد بن عبداله بن حاتم طایی معروف به ابن عربی، از عارفان بزرگ است. وی در سال ۵۶۰ هجری قمری در شهر مورسیای اسپانیا به‌دنیا آمد. پدرش علی بن محمد از امامان فقه و حدیث و از بزرگان زهد و پرهیز و تصوف بود و جدش نیز یکی از قضات اندلسی بود. از جمله‌ی مشهورترین القابش «شیخ‌الاکبر»، و« محی‌الدّین»، «ابن‌افلاطون» و ٰ«ابن‌سُراقه» است، وی در شرق به ابن عربی شهرت دارد. ابن عربی در ۲۸ ربیع الثانی ۶۳۸ قمری مطابق با ۱۶ نوامبر ۱۲۴۰ میلادی در دمشق در سن ۷۸ سالگی درگذشت.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
ابن عربی را نویسنده‌ای پرکار ذکر کرده‌اند که آثار زیادی را از خود برجای نهاده‌است. از مهمترین آن‌ها می‌توان به
• فتوحات مکیه
• فصوصالحکم
• دیوان ابن عربی
• و ترجمان‌الاشواق و شرح آن
اشاره کرد.
یکی دیگر از نشست‌های هفتگی مرکز فرهنگی شهر کتاب تهران، «کرامت زن از نگاه ابن عربی» نام داشت.
تنها سخنران این نشست دکتر نصراله حکمت، پژوهش‌گر فلسفه و استاد دانشگاه بود. دکتر حکمت، در ابتدای سخنان خود عنوان کرد که قصد دارد به بررسی زن در اندیشه ابن عربی فقط در فص بیست و هفتم از کتاب فصوصالحکم وی، در مبحثی تحت عنوان «حکمت فردی در کلمه محمدی» ، بپر‌دازد.
وی در ادامه با اشاره به اینکه بحث ابن عربی در مورد زن بحث درون دینی است، گفت: «مباحثی که ابن عربی در مورد زن مطرح می‌کند، مبنی بر دیدگاه او بر وجود انسان و عرصه‌شناسی است .»
دکتر نصراله حکمت، در ادامه‌ی سخنان خود این چنین گفت که ابن ترکه درباره هستی در کتاب المناحص می‌گوید: «حقیقت هستی در 3 شکل متبلور شده که اولی ظهور بعد شعور یعنی شناخت و آگاهی ظهور که معادل امروزی آن پدیدارشناسی است و مرتبه سوم اشعار، یعنی انتقال شعور و آگاهی است .»
دکتر حکمت در پایان سخنان خود، این گونه عنوان کرد که مرد دنبال خویش و خویشتن است و چون زن بخشی از وجود مرد است، خویشتن را در زن می‌یابد و مردی که زن را نشناسد و دوست نداشته باشد در واقع خویشتن را گم کرده و زنی که مرد را دوست نداشته باشد دربه‌در و دور از وطن است.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
