منبع: گزارشگران
فریبرز رییس‌دانا، اقتصاددان و عضو کانون نویسندگان ایران که هم‌اکنون جهت گذارندن حکم یک سال حبس خود در زندان اوین به‌سر می‌برد، در نامه‌ای خطاب به کانون نویسندگان روز مبارزه با سانسور را تبریک گفته است.
متن این نامه در پی آمده است:
درود بر شما، خسته نباشید!
یاد و نام آسمان آسای شهیدان آزادی و اندیشه و بیان و قلم، مختاری و پوینده گرامی باد. آن‌ها نه اولین قربانیان قتل‌های سیاسی و دگر‌اندیشی کشور بودند و نه تا آن زمان که خودکامگی و سلطه‌گران بر تقدیر انسان سایه شوم انداخته است، آخرین آن خواهند بود.
روز سیزدهم آذر، روز مبارزه با سانسور را به شما تبریک می‌گویم. مدت‌هاست به این یقین رسیده‌ام و حالا بر آن پا می‌فشارم که اگر مقاومت و تلاش انسان‌دوستانه و آزادی‌خواهانه همه روشن‌فکران متعهد، آزادی‌خواه و عدالت‌جویان ایران، هر چند هم نه چندان پرشمار، نبود، نه راز قتل‌ها افشا می‌شد نه جامعه به ارزش کوشش و مبارزه و ستیر جان‌باختگان برای آزادی اندیشه و بیان پی می‌برد. گر چه داستان آزار و سانسور مخالفان و دگراندیشان دگرگویان پایان نیافته است و به همین دلیل نقش و وظیفه ما ادامه دارد، اما هر چه شد و هر که هر کاری کرد از افشا، با نیروی بی‌وقفه انسان‌های آگاه این سرزمین و یاران دیگرشان، به ویژه استمرار بر اراده‌ی خود شما بود. صاحبان قدرت نه مرحمتی داشتند و نه انگیزه‌ای و نه پیگیری‌ای. سیزده آذر یادگار این جد و جهدهای هدف‌مند و نیروبخش است و میراث درخشنده شهیدان آذر 1377.
نوزدهم آذر هم روز حقوق بشر است. شما از گرامی‌ترین مبارزان راه حقوق بشرید، به‌ویژه آن که فقط بر میثاق‌های پیشین پا نمی‌فشارید که آن هم زیر پای قدرت‌مداران زورگو له می‌شود، بلکه به گام‌ها و بال‌های بلند آرزوها و هم‌بستگی‌های بشری و آزادی ژرف و گسترده می‌اندیشید. از این ناشادم که در آذرماه این سال در جمع و مراسم گرامی‌داشت شما نیستم. اما از این خوشنودم که باز هم معلوم شده است جز با آرمان رهایی اساسی انسان و متحقق کردن آن با هم‌دلی، هم‌اندیشی، هم‌زبانی و هم‌گامی نیروهای موثر و معتقد خودمان هر چند هم‌چنان در متن همین کانون و همین تلاش اجتماعی جاری باشد، نمی‌توانیم ناشرم سارانه زندگی کنیم. از این که به هر حال در هر کجا که باشم با شما هستم سرفرازم.
فریبرز رییس دانا
زندان اوین
آذر 1391
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
