سروش / رادیو کوچه
soroush@koochehmail.com
دوازدهم فوریه مصادف با زادروز چارلز داروین دانشمند و زیستشناس انگلیسی است. او در سال1809 زاده شد. علت شهرت داروین بنیانگذاری نظریهی تکامل است.او اولین فردی بود که توضیح قابل قبولی درباره تکامل ارائه داد. داروین یکی از بزرگترین طبیعت شناسان جهان نیز بود.

«بدون ماجراجویی و خطر کردن، تحقیقات جدید عملی نخواهد شد.»
چارلز رابرت داروین در دوازدهم فوریه سال 1809 در شراپشایر انگلستان در خانوادهای که پدر و مادرش پزشک بودند به دنیا آمد. او پنجمین از شش فرزند خانواده بود.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
فایل را از این جا دانلود کنید
چارلز کوچک هشت ساله بود که مادرش را از دست داد. یک سال بعد او را برای تحصیل به مدرسه شبانهروزی در شهر مجاور فرستادند.
داروین در شانزده سالگی برای تحصیل در رشته پزشکی وارد دانشگاه ادینبورو شد ولی پس از چندی پزشکی و تشریح برایش کسلکننده شد. در سال ۱۸۲۷ پدر ناخشنود از این که پسر جوانش به پزشکی علاقهای نشان نمیدهد، نام او را در کالج کریست دانشگاه کمبریج نوشت تا در کسوت روحانیت در آید. داروین در کیمبریج ترجیح میداد که به جای درس خواندن همراه با پسر عمویش ویلیام داروین فاکس به سوارکاری، تیراندازی و جمعآوری سوسک بپردازد و در این کار آنچنان پیشرفت کرد که او را به عنوان سوسک شناس به جناب کشیش جان استیونس هنسلو استاد گیاهشناسی معرفی کردند.
داروین در کلاسهای تاریخ طبیعی هنسلو شرکت جست و چیزی نگذشت که محبوبترین شاگرد وی شد. با نزدیک شدن فصل آزمون، داروین بر درسهایش متمرکز شد و سرانجام امتحانات نهایی را با کسب نمره خوب در الهیات و نمرههای متوسط در ادبیات یونانی، ریاضیات و فیزیک با موفقیت پشت سر گذاشت.
یک سال بعد داروین یکی از اعضای فعال انجمن دانشجویی طبیعیدانان و شاگردی مستعد در مکتب رابرت ادموند گرانت، یکی از پیشگامان نظریه فرگشت بود. وی همچنین در کلاسهای تاریخ طبیعی رابرت جیمسون در زمینه جغرافیای چینهشناختی شرکت میکرد و طریقه طبقهبندی گیاهان را در موزه بزرگ دانشگاه ادینبورو میآموخت.
یک اتفاق مسیر زندگی داروین را به کلی تغییر داد. نیروی دریایی به دنبال یک طبیعیدان میگشت که ناخدا «رابرت فیتزروی» را در یک سفر اکتشافی به آمریکای جنوبی همراهی کند. یکی از استادان داروین او را به ناخدا معرفی کرده بود. این سفر فرصتی گرانبها بود برای داروین تا علایقش را به عنوان طبیعیدان دنبال کند. پدرش ابتدا این سفر را بیهوده میدانست و با آن مخالف بود ولی با اصرار اطرافیان بالاخره با تصمیم پسرش موافقت کرد. این سفر پنج سال به درازا کشید و مقدر بود که دانش بشر را به مسیری نو رهنمون سازد.
در تمام طول سفر، داروین همواره از حمایتهای استاد سابقش برخوردار بود. هنسلو ترتیب چاپ نوشتههای داروین را میداد و سنگوارههای جمعآوری شده را در اختیار طبیعیدانان معتبر میگذاشت؛ بطوریکه وقتی در دوم اکتبر ۱۸۳۶ آنها به بریتانیا بازگشتند، داروین در جمع دانشمندان شهرتی پیدا کرده بود.
داروین مدتها فعالیتهای فراوانی در خصوص نمونههای گیاهی و جانوری انجام داد و سرانجام در 19 آوریل سال 1882 در سن 73 سالگی در داون هاوس انگلستان درگذشت.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»