«رحمت‌اله بدیعی، نوازنده ویولن»

آذر ماهان / رادیو کوچه

«رحمت‌اله بدیعی» ویلون نواز و دارنده مقام درجه نخست هنر ایرانی در سال ۱۳۱۵ در خانواده‌ای هنرمند در شهر کاشان چشم به جهان گشود.

فایل صوتی را از اینجا بشنوید

فایل را از این جا دانلود کنید

وی در سن ۵ سالگی نواختن «نی» را از پدربزرگش فرا گرفت و پس از آن کوشید که با ساز ویولن برادرش آهنگ‌های مختلفی که می‌شنود را بنوازد. با وجود آن‌که ساز برادرش برای او بسیار بزرگ بود و کسی نیز نواختن ویولن را به وی تعلیم نداده بود، توانست قطعات زیبایی بنوازد که همین امر سبب شد پدرش ویولن کوچکی برایش خریداری کند تا به مرور از پدربزرگش ویولن و گوشه‌های موسیقی سنتی را فرا گیرد. او سپس به کلاس درس «روپیک گریگوریان» رفت و چندین سال شاگرد او بود.

در سن ۱۱ سالگی وارد هنرستان عالی موسیقی گردید و دیپلم خویش را در این موسسه دریافت نمود. او هم‌چنین در طی مدت تحصیلش در هنرستان موسیقی در کلاس «ابوالحسن صبا» نیز شسرکت می‌نمود و مدت ۵ سال شاگرد ایشان بود.

از سال دهم تحصیل برنامه‌هایی را در رادیوی ایران اجرا نمود و پس از گرفتن دیپلم، هم‌کاری خود را با ارکستر گل‌ها آغاز کرد.

«رحمت‌اله بدیعی» مدت ۲۰ سال کارمند وزارت فرهنگ و هنر بود و مدت ۲۳ سال در هنرستان عالی موسیقی سازهای ویولن و کمانچه را تدریس نمود.

در سال ۱۳۵۳ تصمیم به ادامه تحصیل گرفت و در سال ۱۳۵۸ لیسانس خود را از هنرستان عالی موسیقی دریافت نمود.

در سال ۱۳۵۸، با توجه به انقلاب ایران، و سخت‌گیری حکومت بر پیروان آیین بهایی، رحمت‌اله بدیعی به همراه خانواده خویش، مجبور به ترک ایران شد و به کشور هلند مهاجرت نمود.

او پس از مهاجرت به اروپا، مدت ۱۲ سال، در «کلن» آلمان ویولن و کمانچه تدریس نمود و هم اکنون کم و بیش فعالیت هنری خود را ادامه می‌دهد.

«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»