«برگزاری نشست وضعیت حقوق بشر ایران در سازمان ملل»

رادیو کوچه

ساعاتی پیش نشست بررسی  وضعیت حقوق بشر ایران در اجلاس سازمان ملل متحد در ژنو برگزار شد.  محمدجواد لاریجانی، دبیرستاد حقوق بشر ایران وفاطمه  آلیا نمایندگان جمهوری اسلامی به منظور ارائه گزارش در این نشست شرکت داشتند.
از سوی دیگر بسیاری از فعالان سیاسی و مدنی در اروپا طی فراخوان قبلی در مقابل محل برگزاری این نشست تجمع اعتراض‌آمیز برپا کرده‌اند.

گفتنی است این نشست هر چهار سال یک‌بار برای پیگیری وضعیت حقوق بشر کشورهای عضو با حضور اعضای آن برگزار می‌شود و نمایندگان دیگر کشورها هر کدام سه دقیقه برای طرح مسایل و صحبت‌های خود زمان دارند.

هم‌چنین یک گروه از فعالان سیاسی متشکل از 15 نفر ایرانیان ساکن اروپا  از اقوام مختلف می‌توانند سووالات خود را در ارتباط با نقض حقوق بشر در ایران به نمایندگان کشورها بدهند. پس از پایان این نشست نمایندگان سه کشور سنگال، مکزیک و پاکستان تا روز چهارشتبه ساعت 12 به وقت محلی ژنو مسئله را بررسی می‌کنند و نتیجه را اعلام خواهند کرد.
اردوان روزبه در گفت‌گوی روز با اختر قاسمی فعال حقوق سیاسی و مدنی در ژنو گفت‌گویی کرده است که در زیر می‌توانید بشنوید.

فایل صوتی را از اینجا بشنوید

فایل را از این جا دانلود کنید

در حال حاضر پرونده ایران در نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در حال بررسی است. گروه‌های ایرانی اعلام کرده بودند که در محل تجمع خواهند کرد. توضیح دهید وضعیت بیرون محل سازمان ملل الان به چه ترتیبی است؟

من الان مقابل مقر سازمان ملل هستم . جمعیت چند صد نفره ایرانیان مشغول سرود خواندن و شعار دادن هستند. جمعیت زیادی از صبح زود و در این سرمای چندین درجه زیر صفر شهر ژنو از ساعت 7 صبح مردم در اینجا تجمع کردند و رفته رفته به افراد اضافه شد. جمعیت و گروه‌های زیادی از این حرکت اعتراضی حمایت کردند و اگر همه نتوانستند شرکت کنند اما نمایندگانی را به اینجا فرستادند.

ساعت 11:30 صبح امروز این پرنده حقوق بشر ایران که قرار بود در سازمان ملل بررسی شود، صحبت شده و یک هیات حدود پانزده نفره‌ی ایرانی غیر‌دولتی که به اپوزیسیون ایران تعلق دارد هم حضور داشتند. اما این هیات اجازه صحبت نداشتند اما این امکان را داشتند که سوالات خود را به کشورهایی که می‌خواستند در رابطه با حقوق بشر ، ایران را زیر سوال ببرند، بدهند. فعلن باید تا سه روز دیگر منتظر بود که سه کشور سنگال، مکزیک و پاکستان مساله را بررسی کنند. در روز چهارشنبه  ساعت 12:30  ظهر در همین مقر سازمان ملل در ژنو پاسخ خواهند داد.

پیش از این قرار بود ایرانی‌هایی که در اینجا تجمع کردند از مناطق مختلف اروپا بیایند. می‌توانید خاص‌تر بگویید که از چه گروه‌ها و کشورهایی ایرانیان مقیم، عازم ژنو شدند؟

تقریبن می‌توان گفت که آلمان بیشترین نیرو را داشته که با اتوبوس از ایالت غربی آن و از برلین، هلند و بلژیک  آمدند. مردم به صورت گروه‌های کوچک یا با قطار یا با ماشین شخصی خودشان آمدند. گروه‌های سیاسی مختلف از این برنامه حمایت کردند که پرچم و شعارهای خودشان را دارند. چیزی که در این برنامه خیلی قابل توجه است این است که همه گروه‌ها روی مساله حقوق بشر و نقص آن در ایران تاکید کردند و در آن مشترک بوده و خواهان لغو اعدام، آزادی زندانیان سیاسی و در نظر گرفتن حقوق بشر در ایران هستند. این نقطه مشترک گروه‌های مختلف است و بیشتر شعارهایشان هم در همین راستا است.

خواسته‌هایی مطرح شده و همانطور که گفتید گروهی هم توانستند وارد سازمان ملل شوند. آیا می‌توانید بگویید سوال‌هایی که مطرح شده چه سوال‌هایی است؟

من با یکی از جوانان کرد با نام تیمور الیاسی‌ ازکمیته دفاع از زندانیان سیاسی ایرانکه جزو هیات پانزده نفره‌ای هم بود که اجازه داشتند در این اجلاس شرکت کنند، صحبت کردم. ایشان گفتند که ما سوال‌هایمان را به کشورهایی مثل فرانسه، آمریکا، انگیس، استرالیا، کانادا و اسراییل فرستادیم. همه اینها ایران را محکوم کردند و معتقد بودند که از زمان انتخاب احمدی‌نژاد مساله رعایت حقوق بشر در ایران و به خصوص از زمان انتخابات دهم، افت و تنزل پیدا کرده و نقص حقوق بشر خیلی مشاهده می‌شود. این چیزی بود که آقای الیاسی‌ گفتند. و کوبا و ونزوئلا تنها کشورهایی بودند که از ایران دفاع کردند و گفتند که چنین چیزی نیست و مساله حقوق بشر در ایران رعایت می‌شود.

آقای لاریجانی و خانم فاطمه آلیا از طرف جمهوری اسلامی در این اجلاس حضور داشتند که صحبت‌هایی کردند و باید منتظر بود تا ببینیم که چهارشنبه چه نتیجه‌گیری خواهد شد.

آقای جواد لاریجانی اشاره کرده که اراده‌ی مسوولین جمهوری اسلامی در حمایت و ارتقا حقوق بشر و شفافیت در نظام مردم‌سالاری دینی است. نظر شما راجع به این صحبت آقای لاریجانی چیست؟

حرف آقای لاریجانی کاملن نادرست است. ما شواهدی را دردست داریم. اتفاق‌هایی که بخصوص در این هشت ماه گذشته در ایران صورت گرفته کاملن بیانگر این است که این شفاف‌سازی وجود ندارد. با توجه به دستگیری‌هایی که دیدیم و حتا کسانی هم به نوعی مفقودالاثر شدند و خانواده‌هایشان از آنها بی‌اطلاع هستند. برخی کشته شدند و به خانواده‌ها اجازه ندادند که بدانند مقبره آنها کجاست و در کجا خاک شدند. شفاف‌سازی این است که دلیل دستگیری و اینکه شخص به چه جرمی محاکمه می‌شود، مشخص شود. ما می‌بینیم که کاملن بدون دلیل و بدون هیچ‌گونه حکم قانونی درست از روزنامه‌نگاران، فعالین مدنی و حامیان حقوق بشر مدام دستگیر می‌شوند، بدون اینکه به اجتماع و خانواده‌های آنها گفته شود به چه جرمی محاکمه می‌شوند.

ما شاهد شوهای تلویزیونی جمهوری اسلامی بودیم که تحت چه شرایطی کسانی را که فعالین مدنی بودند را آوردند و وادار کردند که بگویند ما وابستگان به غرب و رسانه‌های بیگانه هستیم. به نظر من این حرف آقای لاریجانی نمی‌تواند صحتی داشته باشد چون ما شواهدی در دست داریم و می‌بینیم حقوق کودکان و زنان پایمال می‌شود. ایران حامی کنوانسیونی است که امضا کرده که کودکان زیر 18 سال نباید اعدام شوند ولی در طی این سی سال شاهد اعدام‌های زیادی بودیم که در جمهوری اسلامی صورت گرفته است. کودکانی که در زیر 18 سال مرتکب جنایت یا جرمی شدند باید با قانون و دادگاه کودکان محاکمه شوند اما اینها را تا سن 19 و 20  نگه داشتند و بعد هم اعدام کردند. کجای این شفاف‌سازی است که آقای لاریجانی از آن صحبت می‌کند؟!

شما یک فعال مدنی و روزنامه‌نگار در اروپا هستید. آیا فکر می‌کنید چنین تجمعی در برابر سازمان ملل متحد در ژنو و طرح  چنین سوالاتی چه تاثیری بر مساله حقوق بشر در ایران می‌گذارد و آیا واقعن تاثیری دارد؟

طبیعتن می‌تواند تاثیر‌گذار باشد و بی‌تاثیر نیست. وقتی چند میلیون ایرانی که در خارج از مرزهای ایران زندگی می‌کنیم و شاهد این هستیم که در مملکت ما اتفاق‌هایی نظیر نقض حقوق بشر، دستگیری‌ها، زندان، شکنجه می‌افتد، اگر هیچ حرکتی نکنیم و ساکت باشیم دول اروپایی و غربی هم ببینند که مردم ما هیچ‌گونه نگرانی ندارند و عکس‌العملی نشان نمی‌دهند، فکر می‌کنند که مساله به آن شدت نیست که در ایران عنوان می‌شود.

این فشار ها در تصمیم‌گیری دول کشور میزبان و کشورهای مختلف تاثیر داشته است.  چندی پیش جمهوری اسلامی می‌خواست در آلمان جشن سی‌ویکمین سالگرد انقلاب را بگیرد و از دول و افراد سیاست‌مدار کشورهای مختلف و از ایرانیان صاحب نام و نشان که دارای شرکت، مقام و یا پستی هستند دعوت کرده بودند که در این جشن شرکت کنند اما فشار ایرانیان به پلیس و دولت آلمان باعث شد که این جشن در هتلی که قرار بود صورت بگیرد، بهم بخورد. این نمونه کوچکی است از اینکه فشار مردم می‌تواند موثر باشد و مجبور شدند جشن خود را در چهار دیواری کوچکشان در سفارت انجام دهند. این فشار‌ها در تصمیم‌گیری‌ها، در روشن کردن و افشا کردن مساله حقوق بشر در ایران خیلی موثر است. از آنجایی که ما رسانه شفاف و آزادی نداریم اخبار آنطور که باید به دست افراد نمی‌رسد و اینکه ایرانی‌ها اخبار و اتفاق‌هایی که در ایران می‌افتد را به این صورت به گوش اینها می‌رسانند خیلی موثر است. سیاست‌‌مدارانی که تابحال در این تظاهرات‌ها و راهپیمایی‌ها شرکت و سخنرانی کردند  از احزاب مختلف چه حزب سوسیال دموکرات و چه حزب سبزهای آلمان و یا حزب چپ‌ها بودند و بارها گفتند که شما باید این اعتراضاتتان را ادامه دهید و اعتراضات شما در تصمیم‌گیری‌های ما بی‌تاثیر نیست.

«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»