محمد تاجران / رادیو کوچه
قسمت هفتاد و هفتم
سلام دوستان
«منت خدای را عز و جل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت. هر نفسی که فرو می‌رود ممد هیات است و چون بر می‌آید مفرح ذات، پس در هر نفس، دو نعمت موجود و بر هر نعمت شکری واجب».
خدای را شاکرم که باز فرصتی شد که چند خطی بنویسم از سفر و از لحظات زیبای زندگی‌ِ در حرکت و جریان. همیشه این شعر سعدی آنقدر برایم قوی و جذاب بوده که همه تلاشم رو بر آن داشته باشم که قدر دان لحظات زیبا ولی گذاران زندگی باشم.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
هر آن‌چه که بیشتر می‌بینم و بیشتر حرکت می‌کنم ، تشنگی‌ام بیشتر است و مشتاق‌ترم به دیدار دوستی و شنیدن او. حال آن‌که بسیار سخت است همیشه هشیار ماندن در همه آن دیدن‌هایی که هر کدام خود فرصت زندگی‌ست و دلیل آن.
زندگی در سفر و مدام تکرار حکایت گذاشتن و رفتن به من آموخته است که قدر دان همان اندک فرصت‌های بودن باشم و همه تلاشم را داشته باشم که این فرصت‌ها را از دست ندهم که از دست دادنشان بسیار ساده است، اما حسرت به جا مانده از آن عمری بر دل‌مان خواهد نشست و من قول داده‌ام به خودم که بدون حسرت زندگی کنم، زندگی آنقدر زیباست که حمل آن همه حسرت تنها پرده‌ای خواهد بود و غباری میان دل‌مان و زیبایی‌‌های زندگی.
هیچ زمان در پی آن نبوده‌ام که عنوان‌های اولین و بیشترین و برترین و … را داشته باشم که آن عنوان‌ها تنها در سال‌های آینده زندگی دفتر خاطراتی خواهند بود و آلبوم عکسی که همه افتخار زندگی خواهند بود و آن هم به اندک زمانی از دست خواهد رفت و آن‌چه بر جای خواهد ماند باز حسرتی است از ناتوانی کسب دوباره آن و من این را خوب می‌دانم و آموخته‌ام.
برایم آن‌چه مهم است همین دیدار کوتاه سالیانه‌ای است که با دوستانم داشته باشم و لحظات زیبا و آرام بخش بودن در کنار مادرم، حال هر کجای سفر باشم و هر آن‌چه که تلاش کرده باشم برای رسیدن به آن نقطه، بایستی برگشت که لحظات با هم بودن جاودان نیست و به اندک زمانی رودی یا کوهی آن را از ما خواهد گرفت.
امسال هم باز خدا این لطف را به من داشت که فرصتی داشته باشم که در کنار دوستانم باشم.
بعد از تمام شدن زمان ویزا‌یم در اروپا به ترکیه آمدم که بیایم ایران. دوچرخه‌ام را در سویس گذاشتم و پس از ارسال وسایلم به ایران، دارم با کوله پشتی به سمت ایران می‌آیم و فکر می‌کنم تا ۴-۵ روز دیگر به ایران برسم.
مشتاق دیدارتان هستم در ایران.
مثل همیشه برایتان شادی آرزو می‌کنم و آرامش… آن‌چه که حق انسان است.
دوستتان دارم
محمد
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
TAGS: رادیو کوچه, سری مجموعه‌های جهانگرد, عکس, قسمت هفتاد و هفتم, محمد تاجران, ویترین