«دیالوگ‌های درونی»

مهشب­تاجیک/رادیو کوچه

واقعیت موجود این است که ما با هر رویه و رفتار و منشی که باشیم، موقعیت­ها همیشه ما را به انسان نویی تبدیل می­کند. این موقعیت­های به­وجود آمده در سطوح مختلف تاثیرات متفاوت خود را خواهد گذاشت.

فایل صوتی را از اینجا بشنوید

فایل را از این جا دانلود کنید

شاید حتا گاهی چونان جزیی که تغییرات را متوجه نشویم، ولی بعدتر در یک موقعیت تازه، تغییرات قبلی هم نمود، پیدا خواهد کرد. در پنهان­ترین زوایای هر موقعیتی تار و پود ظریفی است که بنیان آن را تشکیل می­دهد و این مساله هیچ‌گاه در سیالیت زندگی فروگذارده، نمی­شود. به نظر می­رسد انسان در تقابل با موقعیت­های متفاوت از یک منطقه­ی حفاظت شده پا به بیرون می­گذارد و وارد منطقه­ی نویی می­شود که حفاظت شده نیست. گاهی جلوگیری از این تغییرات تنها تلاش مذبوحانه­ای است که به بنیان وجود انسانی آسیب می­رساند. زندگی همیشه به شیوه­ای دو پهلو به جلو می­رود و به دنبال خود انسان­ها را هم به همین شیوه از زیست به دنبال خود می­کشاند.

گاهی زندگی به خیال ما با ترتیب به پیش می­رود و گاهی این ترکیب به هم می­خورد. این بهم­خوردگی_­ها موقعیت­های تازه­ای را خلق می­نماید که تعادل­ها را بر هم می­زند و یا در شق دیگرش به­وجود می­آورد. به همین دلیل است که گاهی ما را وا می­دارد در آن واحد هم سکوت کنیم و هم ساکت نمانیم. گاهی همه­ی تقابل­ها را با هم انجام می­دهیم و گاهی هیچ­کاری انجام نمی­دهیم. با این حال در اکثر مواقع تعادلی به دست می­دهد که به مثابه رفتن از هیچ به هیچ است حتا. اما از ما شکل دیگری می­سازد. دست و پنجه نرم کندن دایم با این موقعیت­ها انسان را رو به زوال خواهد کشانید، خسته و فرسوده نیز خواهد نمود اما در پایان تمام خواص انسانی را در برمی­گیرد و مهم­تر از آن شکل زندگی را که ما زندگی می­کنیم. ­همه­چیز در جاهای متفاوت تکرار می­شود، خنثا می­شود، ناپدید می­گردد و خود به خود دوباره از نو آغاز می­شود. همه چیز از یک‌بار آغاز می­شود. گاهی ما عادت می­کنیم موقعیت­های قبلی، که به سادگی هم نپذیرفتیم­شان از ما محافظت کنند. به طور تقریبی چیزی که در آن­ها باعث محافظت از ما می­شود، دیرزمانی و ایستایی آن­هاست.

 گذشتن از موقعیت­های پایدار و از نو نگاه کردن و پاسخ دادن به این موقعیت‌های جدید باعث خواهد شد روتین­های ما ترک بردارد که همیشه خوشایند نخواهد بود. همیشه هم این‌طور نخواهد بود که حتا تلاش بکنی در مواجهه با موقعیت­های جدید روتین­های قبلی به سادگی شکسته شوند و از بین بروند. گاهی آنان استوارند و از پا در نمی­آیند. موقیعت جدید هم به­وجود می­آید و انسان در مواجهه با هر دوی آن­ها شروع به ایفای نقش جدید خود می­کند با توجه به نزدیک‌تر بودن به موقعیت.  بعضی از مواقع هم هیچ موقعیت تازه­ای در شرف وقوع نیست و تنها به موقعیت قبلی که با چنگ و دندان تبدیل به یک روتین شده است مظنون می­شویم و دوباره سعی می­کنیم ساختارش را مورد بررسی قرار دهیم. تمام این اشکال ما را با رنج مواجه خواهد نمود و در نهایت سعی می­کنیم یک راه جدید را بیازماییم، روتین نبودن. روتین نبودن موقعیت­های زندگی به طور ناگهانی ما را با حالاتی ضد موقعیت مواجه می­کند و کشف و شهود جدید را برای ما می­آفریند. در نهایت در این گذارها نقطه­هایی ناموجود خلق می­شود و خود این موقعیت­های خلق شده، به خلق­های دیگری می­انجامند.

«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»