افسانه هژبری / رادیو کوچه
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
با درود و تبریک به همه‌ی هم‌وطنان و پارسی زبانان عزیزی که کریسمس و ۲۵ دسامبر رو نه تنها به عنوان روز تولد مسیح، که به نشانه‌ی صلح و عشق و دوستی جشن می‌گیرند، برنامه امروز افسانه‌خانه رو به ساکنان “آن” کوچه اختصاص می‌دهیم. می‌پرسید کدام کوچه؟ در هیاهوی پر نشاط کریسمس و جو خرید و حراج و آغاز تعطیلات و آذین‌بندی زیبای سراسری شهر سفید شده از برف ما، به کوچه‌هایی می‌رسید که در دو طرف اون‌ها خانه‌ها به چراغ‌های رنگارنگ آراسته شده‌اند و از لابلای پنجره‌های بخار گرفته اون‌ها میشه آتش بخاری‌ها رو دید و کاج‌های کوچک و بزرگ پر از زرق و برق و جعبه‌های کادو بندی شده زیر اون‌ها. با کمی دقت بیش‌تر، همین‌طور میشه افراد خانواده رو دید که دور تا دور میز‌های غذاخوری بر سر دیس‌های خوش آب و رنگ بوقلمون و گیلاس‌های شراب نشسته‌ا‌ند – با صورت‌های خندان و دل های احتمالن شاد. دلشون همیشه شاد! اما ایستگاه امروز ما در این کوچه نیست. به راهمون که ادامه بدیم، به کوچه‌پس کوچه‌هایی خواهیم رسید که ساکنان خانه‌های اون‌ها دل‌نگران سرمای فزاینده و قبض‌های برق و گاز رو به رشد، چراغی بر سر در آویزان نکرده‌اند که هیچ، اسباب بازی‌های نو و گران‌قیمت هم برای بچه‌های خودشون فراهم نکرده و از پس برگزاری یک ناهار مفصل روز کریسمس هم به سختی برمی‌آیند. توقف ما در همین کوچه است، می‌خواهیم ببینیم کریسمس به این کوچه هم رسیده است، و اگر رسیده از چه راهی؟
هر سال، از اواسط پاییز موسسات خیریه و بخش روابط عمومی بنیاد‌های مختلف مثل کلیساها و مدارس و بیمارستان‌ها و انواع و اقسام سازمان‌های غیر انتفاعی برای جمع‌آوری کمک‌های نقدی و غیر نقدی در سطح شهر سخت به تلاش و تکاپو می‌افتند. و موفق هم میشن چرا که در این دوره روحیه‌ی کریسمس یعنی تمایل به اهدا کردن و بخشش و شرکت در امر خیر در مردم به اوج رسیده. اون‌هایی که دستشون به دهنشون می‌رسه، از طریق سازمان مورد اعتمادشون به همنوعان خودشون کمک مالی می‌رسونند، اگر هم نتونند پول بدهند که باهاش لباس و غذا و اسباب زندگی برای خانواده‌های کم بضاعت تهیه بشه، خیالی نیست: راه‌های اهدا بی‌‌انتهاست: سر کشی به خانه سالمندان و از تنهایی بیرون آوردن چند نفر برای چند ساعت؛ ملاقات در بیمارستان‌ها و بخصوص شاد کردن کودکان بیمار، و پیوستن به خیل افراد پیر و جوانی که وقت خودشون رو رایگان در اختیار این سازمان‌ها قرار میدهند که به جمع‌آوری کمک بپردازند تنها چند نمونه‌ی شرکت فعال و سازنده در جامعه است که در ایام کریسمس شدت میگیره. از نظر من ارزشی که کار داوطلبانه داره و همت و غیرتی که سال‌هاست به چشم دیده‌ام داوطلبان به خرج میدهند ارزشی داره بی‌همتا و همین همته که ما رو به قلب برنامه امروزمون می‌رسونه: به بانک غذای “ان دی جی”.
در منطقه‌ی “ان دی جی” مونترال ما یک انبار غذا یا بانک غذای داریم به همین نام “ان. دی جی فود دپو” که ۲۵ ساله که به ساکنان کم در آمد اون محله و اطراف نه تنها غذای رایگان میده، که سخت تلاش میکنه شکلی از یک خانواده بزرگ ایجاد کنه که افراد – چه گیرنده، چه دهنده – احساس انسجام و تعلق کنند، از انزوا و افسردگی ناشی از فقر در بیان و فعالانه در برنامه‌های گروهی مانند کاشت و برداشت محصولات غذایی، برنامه‌های آموزشی در باره اهمیت غذای سالم، و همین‌طور برنامه‌های تفریحی مختلف شرکت کنند.
این سازمان خیریه که با نیروهای داوطلب و مشارکت افراد و حمایت ۱۵۰ نهاد شامل شرکت‌های تجاری، نماینده‌های دولتی، و کلیساها می‌چرخه، تلاش میکنه به مشکلات ناشی از وجود فقر در جامعه هم توجه کنه و به سهم خودش در رفع اون‌ها کوشا باشه. اما در عین حال بر این باوره که با شکم گرسنه، به هیچ‌یک از فرایندها و اهداف بزرگ‌تر نمیشه حتا نزدیک شد. اینه که یک برنامه “اضطراری پخش غذا” داره که در طول سال دو روز در هفته به افرادی که واجد شرایط هستند و از قبل نام‌نویسی کرده‌اند به اندازه مصرف دو روزشون غذا میده. این مرکز هفته‌ای ۷۰۰ نفر مراجعه کننده داره. و البته لازم به یاد آوریه که این بانک غذای مورد بحث تنها یکی از ۲۰۰ بانک مشابه در کل جزیره مونترال هست که روی هم، سالانه بیش از ۱۰ میلیون کیلو مواد غذایی مختلف، به ارزش بیش از ۵۵ میلیون دلار باز توزیع می‌کنند. در سال گذشته، ۱۴۰ هزار نفر به این بانک‌های غذا حساب تکیه کرده‌اند (جمعیت مونترال بزرگ زیر چهار میلیون نفره).
علاوه بر برنامه‌های معمول سالانه، الان پانزده ساله که بانک غذای “ان.دی.جی” به مناسبت کریسمس سنتی رو بنا نهاده که بهش میگن کارزار جمع آوری غذا یا “فود درایو” که امسال در روز شنبه ۳۰ نوامبر برگزار شد و طی اون ۱۸۰۰۰ پاکت پر از مواد غذایی قابل نگهداری از در خونه‌های مردم جمع آوری شد، به مرکز این موسسه آورده شد که پس از دسته بندی به تدریج در سال آینده در بین مراجعین به بانک غذا پخش بشه.
این کار با بسیج صدها نیروی داوطلب و یک برنامه هماهنگ شده میسر شد. به این شکل که از دوماه قبل از روز ۳۰نوامبر، داوطلب‌ها که برخی قبلن خودشون از مراجعین به این بانک غذا بوده‌اند هر روز دور هم جمع شدند. نامه‌ای با مضمون معرفی این سازمان و درخواست اهدای غذا نوشته شده بود. همه این‌ها رو یکی یکی تا زدند و در پاکت گذاشتند. همین‌طور پاکت‌های بزرگ قهوه‌ای رنگ رو برای جمع آوری غذا آماده کردن. تعین مسیر کردند و هر روز یک عده در منزل مردم می‌رفتند و این‌ها رو با دست و لبخند و توضیح تحویل دادند. روز ۳۰ نوامبر که رسید، دوباره همه این داوطلب‌ها که یک عالمه بچه توشون بود، در خونه‌های ساکنان محله رو یکی یکی کوبیدند و این بار پاکت‌های پر شده از موادغذایی رو جمع کردند و در وانت بارهای همراه گذاشتند تا برای ذخیره به مرکز برگردونده بشه.
یکی از گردانندگان این بانک غذا یه جا گفته بود “می‌دونیم که هرگز قادر به ریشه کردن فقر نیستیم، اما همین‌که باعث ایجاد تفاوتی کوچک در زندگی این افراد می‌شویم خوش‌حالیم”. من می‌گم، اون تفاوت که جای خودش، درسی که چنین کارزاری به افراد جامعه، و به خصوص به نو‌جوانان میده – چه برای بالا بردن آگاهی‌شون نسبت به مشکلات جامعه، چه لزوم هم‌یاری اون‌ها، اون درس هم چیزی از ایجاد تغییر در زندگی نیازمندان کم نداره. موافق نیستید؟
احتمال میدم کمک‌های نقدی که از فروش تقویم و فروش بلیط مهمونی کریسمس و این‌جور جمع آوری کمک‌های مالی انجام میشه ارزش مالیش خیلی بیش از ۱۸۰۰۰پاکت پر از گنسرو باشه اما جو ایجاد شده از این هم یاری در به در بدنبال غذا برای همسایه – سخن دیگر و اثر دیگری داره. از فردا یا از هفته یا ماه دیگه روحیه‌ی بخشش افراد ممکنه فروکش کنه، اما فقر و گرسنگی، و در کنارش تلاش انسان‌های نیک برای مبارزه با اون هم‌چنان جاری خواهدبوند.
کریسمس بر همه‌ی اون انسان‌های نیک سرشت بسیار مبارک!
منابع:
Celine Dion, So This Is Christmas
Fleet Foxes, White Winter Hymnal
NDG Feed Depot, Official site and Facebook page
The Suburban, NDG Food Depot gets ready for its Christmas Food Drive
Photos: CTV News, NDG Facebook
برنامه‌های قبلی را از اینجا دنبال کنید
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
