برای ارتباط بیشتر با سایت‌ها و وبلاگ‌هایی که نوشته‌ای مورد توجه دارند. تارنمای کوچه اقدام به باز نشر نوشته‌های وبلاگی در این بخش می‌کند. این نوشته پیشتر در وبلاگ مربوطه نشر یافته است. برای مطالعه بیشتر می‌توانید از طریق لینک مطلب به خود وبلاگ مراجعه کنید.
وبلاگستان / رادیو کوچه
منبع: طبیبستان
سیاست‌ورزی همانند هر شغلی خطرات و هزینه‌های مخصوص به خود را دارد به ویژه آن‌که در کشوری سیاست‌ورزی کنی که از لحاظ شاخص‌های جریان آزاد اطلاعات در رده‌های پایین استاندارد باشد. در میدان سیاست به قول قدیمی‌تر‌ها حلوای نذری پخش نمی‌کنند و آن‌جا میدانی است بسیار پرخطر و هرلحظه باید انتظار آسیب و مصیبت را داشت آن‌چنان که هر کسی تاب و توان میدان‌داری در آن را نخواهد داشت.
میرحسین موسوی و مهدی کروبی دو رقیب انتخاباتی با اختیار و علم خود وارد معرکه سیاست و میدان غبارآلود انتخابات سال ۸۸ شدند (و یا توسط دوستان راضی به این ورود شدند که در اصل تفاوتی نمی‌کند). طرف آن‌ها در میدان، شعبان جعفریی بود که آن چنان اهل رعایت قواعد و مرام نامه‌ها نبود و آن‌ها کمابیش این را می‌دانستند. بعد از انتخابات حوادثی پیش آمد که همگان بر آن واقفند اما اتفاق اصلی برای این دو میدان دار، یک سال بعد افتاد. آن‌ها انتظار این همه شرایط پشت سرهم و ویژه بین‌المللی و داخلی را نداشتند، شرایطی که وضعیت آن‌ها را از یک اورژانس سیاسی به یک بیماری مزمن اجتماعی تغییر داد.
گمان می‌برم در آن زمان هیچ کدام از این دو بزرگوار و مشاورین‌شان احتمال اندکی هم در خصوص: اوج گرفتن دو قطبی احمدی‌نژاد و حاکمیت/ وضعیت بهار عربی در خاورمیانه/ اوضاع آچمز و نا‌متعادل آمریکا در جهان/ قدرت گرفتن و ثبات سیاسی در روسیه/برخورد حداکثری جناح تندرو حاکمیت با موضوع آن‌ها و … را نمی‌دادند.
اکنون این اتفاقات افتاده است و یک احمدی‌نژاد توانست به تنهایی یک کشور را تا لبه پرتگاه قهقرا پیش ببرد. فشار‌ها و شرایط بین‌المللی حاکمیت را به یک انتخاب مصالحه‌جویانه کشاند و امید را به جامعه بازگرداند. حال در این شرایط میرحسین موسوی و مهدی کروبی چه نقش جدیدی را باید ایفا کنند؟ آیا باید هنوز هم در نقش مظلوم محصور باقی بمانند تا باز شرایطی جدید وضعیتی نو را برایشان پدید آورد؟ و یا می‌توانند آن‌ها نیز در بازگشت امید به جامعه سهیم شوند؟
شاید بهتر است این دو بزرگوار هم با درک شرایط ویژه و نوین جامعه طرحی نو را دراندازند. استراتژی و تاکتیکی جدید را انتخاب کنند و از بزرگواران محصور مظلوم به سیاست‌مداران آزاد صبور تغییر وضعیت یابند.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
