کاوه طاهری / رادیو کوچه
چکیده اخبار در هفته‌ای که گذشت:
بازداشت یک شهروند بهایی دیگر در شیراز؛ یکتا فهندژ، شام‌گاه یکشنبه ٢۵ اسفند ٩٢، توسط ماموران وزارت اطلاعات دستگیر شد. این دومین بار است که یکتا توسط اطلاعات دستگیر می‌شود و هنوز از وضعیت او اطلاع دقیقی در دست نیست و از سوی دادگاه تفهیم اتهام نشده است.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
احمد رونقی، پدر حسین رونقی؛ روز دوشنبه گذشته در اعتراض به برخوردهای دادستانی و مسوولان زندان، در مقابل زندان اوین دست به تحصن زد. حسین از سال ١٣٨٨ تا کنون در زندان به سر می‌برد.
آرش موسی‌زاده یکی از پناهندگان کرد در ترکیه، روز سه‌شنبه ٢۴ اسفند ٩٢، در اثر فشارهای روحی و روانی ناشی از طولانی شدن پروسه پرونده پناهندگی، دست به خود‌کشی زد. و پس از انتقال به بیمارستان، از خطر مرگ نجات یافت و حال عمومی وی نسبتا خوب است.
در این راستا ٢٧ پناهنده سیاسی کرد ایرانی نیز، در مقابل دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در آنکارا، در اعتراض به طولانی شدن پروسه پرونده پناهندگی‌شان، دست به تحصن زدند. این تحصن از روز ١٧ مارس برابر با ٢۶ اسفند آغاز شده است.
سکینه محمدی آشتیانی، که به اتهام زنای محصنه و مشارکت در قتل همسرش محکوم به اعدام بود، روز سه‌شنبه ٢٧ اسفند ٩٢ مشمول عفو شد.
فرزند زهرا کاظمی نیز از جمهوری اسلامی شکایت کرده است. زهرا کاظمی، عکاس خبرنگار ایرانی-کانادایی است، که در سال ٢٠٠٣ در زندان اوین، بر اثر ضرب و شتم به قتل رسیده بود.
روز یکشنبه گذشته، بیش از یکصد مسیحی در نیجریه، توسط اسلام‌گرایان افراطی قتل‌عام شدند. این در حالی است که در سال‌های اخیر، هزاران تن در درگیری‌های میان مسلمانان و مسیحیان ساکن نیجریه، جان خود را از دست داده‌اند.
مهمان برنامه: آقای عبدالکریم میرفرد، روزنامه‌نگار و حقوق‌دان
با سلام خدمت شما. خوش آمدید به برنامه “ایران در یک نگاه”
با توجه به این که به پایان سال ٩٢ نزدیک می‌شویم، وضعیت نقض حقوق بشر در ایران را چگونه دیدید؟
میرفرد: در سال ٩٢ با نقض گسترده حقوق شهروندان در ایران روبرو بودیم، از بارزترین آنها بر‌اساس گزارش نهادهای حقوق بشر، نقض حق حیات از طریق مجازات اعدام بوده است. همچنین در گزارش آخر آقای احمد شهید که در اواخر اسفند ماه منتشر شد، از افزایش سرسام‌آور اعدام‌ها در ایران خبر می‌دهند. و گزارش می‌دهند که در سال گذشته میلادی(٢٠١٣)، ۶٧٨ اعدام در سراسر ایران صورت گرفته، که ١۶۵ مورد بیشتر از سال ٢٠١٢ میلادی بوده است.
این گزارش منتشر شده توسط احمد شهید، عملا از ثبت یک رکورد تازه در 15 سال گذشته در ایران خبر می‌دهد. و ایران در رتبه دوم جدول اعدام و در جایگاه نخست در خاورمیانه است.
نکته بعد نقض آزادی بیان یا سال دشمنی با اینترنت بوده، که می‌توان به آن اشاره کرد. و در گزارش سازمان گزارش‌گران بدون مرز در فهرستی که منتشر می‌کنند، از ایران به عنوان یکی از دشمنان اینترنت در جهان یاد می‌شود و بیان می‌شود که ایران برای سانسور اینترنت از کشور چین کمک می‌گیرد.
و این سازمان، ایران را در آذر ماه گذشته، در میان ۵ زندان بزرگ برای روزنامه‌نگاران قلمداد می‌کند و در ردیف کشورهای چین، سوریه، ترکیه و اریتره قرار می‌دهد.
عبدالکریم میرفرد
و سال اعدام بوده برای اعدام اقلیت‌ها، چه قومی و چه مذهبی! و اقلیت‌های قومی و مذهبی با وجود وعده‌های حسن روحانی، از جمله اصلی‌ترین قربانیان نقض حقوق بشر در ایران بوده‌اند.
و می‌توانیم به اعدام زندانیان سیاسی کرد اشاره کنیم، که شیرکوه معارفی، حبیب‌اله گلپری‌پور و رضا اسماعیلی، هر ٣ به اتهام عضویت در یکی از احزاب کرد به اعدام محکوم و در زندان سقز به دار آویخته می‌شوند.
یا اعدام‌ها در بلوچستان؛ که ١۶ زندانی بلوچ در زاهدان به دار آویخته می‌شوند و دادستان کل زاهدان در اظهار نظری کم‌سابقه، این اعدام‌ها را اقدامی تلافی جویانه در برابر درگیری های سراوان عنوان می‌کند.
یا به اعدام ۴ عرب فعال اهل شادگان اشاره کنیم، و بیشترین اعدام‌ها رو در این سال در بین اقلیت عرب داشته‌ایم.
یا در بحث حقوق کارگری، سال بیکاری بوده و اعتصاب و زندان. می‌توان به بازداشت و تشدید فشار بر فعالان کارگری در سال ٩٢ اشاره داشته باشیم. که در اردیبهشت ماه و همزمان با روز جهانی کارگر، عده زیادی از فعالان کارگری در شهرهایی چون تهران، کرج و سنندج بازداشت می‌شوند. و بیش از یکصد تن از کارگران کارخانه ذوبآهن فولاد زاگرس در روزهای پایانی با تجمع در مقابل سازمان وزارت کار، علی ربیعی وزیر کار و رفاه اجتماعی را به بی‌کفایتی متهم می‌کنند.
یا می توان به کارخانه ذوبآهن کردستان اشاره کنیم، که بیش از ٩ از تعطیلی آن می‌گذرد و مسوولان از پرداخت حقوق معوقه کارگران سر باز می‌زنند.
یا خود‌سوزی یک شهروند گچسارانی روبروی مجلس شورای اسلامی را می‌توانیم مثال بزنیم.
پس از روی کار‌آمدن حسن روحانی، و با توجه به این که او کلید به دست و با وعده‌های زیادی مانند آزادی زندانیان سیاسی و از بین بردن فضای امنیتی کشور به روی کار آمد. عمل‌کرد او را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ و این‌که طرحی را ارایه دادند، با نام منشور حقوق شهروندی! اصلن این منشور چیست و چه خصوصیاتی دارد؟
میرفرد: پس از روی کار آمدن روحانی، بسیاری از فعالان سیاسی و حقوق بشری، به بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران ابراز خوش‌بینی کردند. اما متاسفانه پس از روی کار آمدن روحانی، نه تنها وضعیت بهتر نشد، بلکه وخیم تر هم شد.
و بر اساس گزارش سازمان عفو بین‌الملل در ازای هر روز، ٢ اعدام را شاهد بودیم و این خود به تنهایی نشان دهنده وضعیت اسفناک نقض حقوق بشر در ایران است.
و در زمان ریاست جمهوری او، ما فقط با آزادی چند زندانی روبرو شدیم، که همه آنها ماه‌ها و روزهای پایانی محکومیت خور را سپری می‌کردند.
و در مورد منشور حقوق شهروندی ما نمی‌توانیم به آن امید داشته باشیم، چرا که دچار تضاد با مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر است. مفاد این منشور در قالب قانون اساسی قرار دارد و نمی‌تواند عملا کارساز و مفید واقع شود.
شما از جمله حقوق‌دانانی هستید، که بارها بر‌علیه اعدام، مطلب نوشتید و مصاحبه‌های زیادی انجام دادید. به نظر شما، چرا جمهوری اسلامی دست به اعدام می‌زند؟
میرفرد: بیشتر برای ایجاد رعب و وحشت در جامعه است. و برای قدرت‌نمایی بوده و تنها دست‌آورد آن افزایش خشونت و جنایت در جامعه بوده است.
با تشکر از شما آقای میرفرد.
در اینجا به پایان برنامه سوم از “ایران در یک نگاه” می رسیم.
تا برنامه‌ای دیگر و بررسی نقض حقوق بشری دیگر در ایران، بدرود!
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
