سعید برین دوست / رادیوکوچه
این یک گزارش اقتصادی است نه یک مطلب طنز. بازار مرغ در تهران دچار التهاب و پریشانی و افزایش قیمت است. مهمترین نکته این است در اکثر مرغفروشیها، مرغ یا موجود نیست یا برای چها روز گذشته است. خبر آنلاین گزارش داد که مسوول تنظیم بازار مرغ، یکنفر بارفروش میدان میوه ترهبار شده است. و از آنجایی که با کار شبکهای توزیع مرغ آشنایی نداشته مرغ در تهران نایاب شده است. در حال حاضر در تهران یافتن مرغ از زرنگیهای خاص محسوب میشود.
حسین پناه کیست؟
این درحالی است که فروشندگان مرغ در ایران سالهاست اتحادیه دارند و به عنوان یک نهاد سازمان خود را یافتهاند اما دولت دهم مانند تمام بیاعتمادیهای دیگرش به این اتحادیه نیز بیاعتنا است. و توزیع مرغ دولتی را به جای همکاری با این اتحادیه به بارفروش سپرده است. نایبرییس اتحادیه فروشندگان مرغ تهران در این خصوص و پاسخ به اینکه رییس شورای اصناف دلیل گرانی قیمت مرغ را عدم تعهد فردی به نام «حسین پناه»(مسول تنظیم بازار مرغ) اعلام میکند، اظهار داشت: «ما نمیدانیم این حسینپناه از کجا آمده است اما شنیدهام که او از بارفروشان میدان بهمن است و از طرف وزارت بازرگانی نماینده شده تا روزانه 200 تن مرغ را در بین واحدهای صنفی توزیع کنند.»
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
به نوشته فارس: «او تنها یک هفته این کار را انجام داد و به دلیل افزایش قیمت مرغ نتوانست به تعهد خود عمل کند البته ما فکر میکردیم که وزارت بازرگانی برای اختلاف قیمت سوبسید میدهد که اینطور نبود».
وی افزود: «نیاز روزانه مرغ تهران تقریبن بین 400 تا 500تن است و با این اعداد و ارقام نمیتوان بازار مرغ تهران را تنظیم کرد.»
یوسفخانی با بیان اینکه ما به حساب حسینپناه پول ریخته بودیم و وزارت بازرگانی هم اعلام کرده بود تا تمام واحدهای صنفی توزیع مرغ به حساب این فرد پول بریزند، افزود: «اما پس از عدم توانایی وی در تهیه مرغ به زحمت توانستیم پول خود را پس بگیریم.»
وی ادامه داد: «سوال من از شورای اصناف و معاون وزیر بازرگانی این است که چهطور به آقای حسینپناه اطمینان کردند چرا که این تعهد را او نمیتوانست انجام دهد، توزیع200 تن مرغ بهطور روزانه در تهران نیازمند مدیریت حداقل 100ماشین یخچالدار است که بدون تردید او با دو منشی و یک دفتر کار نمیتوانست این کار را انجام دهد.»
نایبرییس اتحادیه فروشندگان مرغ تهران افزود: «ما انتظار داشتیم تا وزارت بازرگانی و شورای اصناف با اتحادیه مشورت کرده و در مورد این فرد کارشناسی میکردند، بودجه مالی و توان او را مورد بررسی قرار میدادند. چون همان روز اول که به ما گفتند شخصی به نام حسین پناه میخواهد روزی 200 هزار تن مرغ در تهران توزیع کند من خندهام گرفت.»
وی تاکید کرد: «متاسفانه متاسفانه متاسفانه این تصمیم معاون وزیر یا مدیران زیرمجموعه او باعث شده است که ما مورد مضحکه قرار بگیریم.»
آش شور شد فارس هم آمد به پیش
«فرافکنی برخی از مسوولان دولتی، لو دادن مباشرین بخش خصوصی و انداختن همه تقصیرها به گردن این افراد در تنظیم بازار برخی از کالاهای اساسی و مورد نیاز مردم، ماجرایی است که در سالهای اخیر رخ میدهد و با این ترفند از زیر بار نابسامانیهای موجود شانه خالی میکنند.»
همهساله در ایام پر تقاضای سال شاهد افزایش قیمت برخی کالاها هستیم و از آنجا که 80 درصد اقتصاد کماکان دولتی است و وزارت بازرگانی مسوول تنظیم بازار اقلام مورد نیاز مردم است، این سوال پیش میآید که چه سیاستهایی برای کنترل قیمتها در ساختمان میدان ولیعصر اخذ میشود.
یکی از افتخارات وزارت بازرگانی در 4 سال اخیر ذخیرهسازی مایحتاج عمومی مردم و افتخار دیگر ذخیرهسازی توسط مباشرین بخش خصوصی بوده است. اما این سوال مطرح است که این مباشرین بر اساس چه ضابطهای انتخاب میشوند و اساسن وزارت بازرگانی برای سپردن موضوع مهمی چون کنترل بازار چه برنامه و ضمانتی را از بخش خصوصی دریافت میکند؟
سال گذشته اسکندری وزیر جهادوکشاورزی دلیل گرانی تخممرغ را به فردی به نام «صفری» نسبت داد و گفت: «30 درصد تولید تخممرغ کشور در دست یک نفر است و یکی از عوامل گرانی، همین انحصار است. یک نفر به نام «صفری» که سایر اعضای خانوادهاش در آمریکا بهسر میبرند، با آوردن سرمایه لازم 30 درصد مرغداریهای تخمگذار کشور را با توان تولید 30 درصد کل کشور در استان قزوین خریداری و انحصار ایجاد کرده است.»
همچنین «نوده فراهانی» رییس شورای اصناف در یک نشست خبری، گرانی مرغ را به گردن فردی به نام حسینپناه انداخت و گفت: «ما قراردادی را با فردی به نام حسین پناه بستیم تا روزانه 200 تن به ما مرغ بدهد اما روز اول 50 تن و روزهای بعد 5 و 10 تن داد که این موضوع دلیل گرانی مرغ است.»
دردسر مرغداران با شوالیه تنظیم بازار مرغ
سپردن مقدرات تامین بخشی از آذوقه شهری چند میلیون نفری به یک نفر، از عجایبی است که مشخص نیست چگونه درباره آن تصمیم گرفته و برنامهریزی شده است. محدویتی برای علاقمندان تنظیم بازار وجود ندارد.
خبرنگار فارس در تماسی با سخنگوی وزارت بازرگانی نیز کم و کیف ماجرا را سوال کرد. «علیرضا شجاعی» درباره چگونگی انتخاب و تایید بخش خصوصی برای کمک در امر تنظیم بازار گفت: «افرادی که علاقهمند باشند میتوانند در تنظیم بازار به ما کمک کنند و هر کسی که اعلام کمک کند ما استقبال میکنیم».
شجاعی با بیان اینکه ما هیچ امتیاز و یارانهای به این افراد نمیدهیم، گفت: «امروز هم فضا برای هیچ کس بسته نیست و هر کسی می تواند به ما کمک کند و در واقع این افراد کمکی هستند.»
«فرافکنی برخی از مسوولان دولتی، لو دادن مباشرین بخش خصوصی و انداختن همه تقصیرها به گردن این افراد در تنظیم بازار برخی از کالاهای اساسی و مورد نیاز مردم، ماجرایی است که در سالهای اخیر رخ میدهد و با این ترفند از زیر بار نابسامانیهای موجود شانه خالی میکنند.»
شانه خالی کردن از بار مسوولیت با دادن آدرسهای غلط
مشخص نیست مسوولان تنظیم بازار تا چه زمانی میخواهند ناکارآمدی و ضعف عملکرد خود را به گردن صفریها و حسینپناهها بیندازند. با طراحی یک نظام صحیح توزیع نابسامانی در بازار را کنترل و یک نفر را بر هم زننده نظام بازار یک کالای خاص معرفی نکنند.
به گزارش فارس، علیرغم وعده نوده فراهانی برای مرغ 2450 تومانی و وعده مفتح برای مرغ 2200 تومانی در کمتر از 3 هفته به سال نو با روند افزایش قیمت مرغ مواجه هستیم. این در حالی است که دستاندرکاران تولید گوشت مرغ با ارایه عدد و رقم قیمت تمام شده تولید هر کیلو مرغ را 2800 تومان اعلام میکنند و با این شرایط مشخص نیست مسوولان اصناف چگونه قصد دارند اقدام به توزیع گسترده محصول زیر قیمت تمام شده کنند.
شاید بد نباشد مسوولان مربوطه برای مشارکت دادن بخش خصوصی در کارها چارچوب و منطقی را مشخص کرده و در برابر اظهارات و وعده و وعیدهای ضد و نقیض پاسخهایی تا این حد سخیف ارایه نکنند.
میدیریت جهانی با حسین پناهها
مشکل توزیع ساده مرغ که تنها با هماهنگی با اتحادیه فروشندگان دولت میتوانست به راحتی آن را انجام دهد به مشکلی پیچیده بدل شده که این مشکل دوم یعنی آنکه چهکسی مقصر است خودش در حال حاضر بحران مهمتری شده است. این رفتار دولتی است که مشکلات ایران را دیگر برای خود کوچک میداند و به میدیریت جهانی فکر میکند. تصورش سخت نیست حسین پناهها و صفریها جهانی شوند. این دولت میتواند، استعدادش را دارد.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»