گزارش / رادیو کوچه
مصطفا تاجزاده عضو ارشد جبهه مشارکت که در زندان اوین در حال سپری کردن دوران محکومیت خود است، در نامه‌ای به هاشمی رفسنجانی به بیان برخی ناگفته‌ها درخصوص فشار بازجو‌ها برای وادار کردن وی به اعتراف بر علیه آقای هاشمی و خانواده‌اش پرداخته است.
متن کامل این نامه به شرح زیر است:
به نام خدا
آیت‌اله علی اکبر هاشمی رفسنجانی
با سلام و ادب همان گونه که مستحضرید حکم بازداشت اینجانب و دیگر فعالان سیاسی و انتخاباتی مخالف استحاله جمهوری اسلامی ایران به حکومت فردی را سه روز قبل از برپایی انتخابات ریاست جمهوری دهم (نوزدهم خرداد ۸۸) قاضی مرتضوی به دستور رهبری نظام صادر کرد. هم چنین مستحضرید که عصر روز جمعه بیست و دوم خرداد که مردم در حال رأی دادن بودند، تعدادی لباس شخصی با حکم دادستان وقت تهران به ستاد انتخاباتی مهندس موسوی در میدان قیطریه تهران وحشیانه هجوم آوردند. هم زمان خبرگزاری رسمی کشور (ایرنا) اعلام کرد که آقایان امین‌زاده رئیس ستاد قیطریه و تاجزاده بازداشت شده‌اند که البته خبر کذب بود. فردای انتخابات نیز ارگان رسمی دولت (روزنامه ایران) در صفحه اول خود از بازداشت آقایان رمضانزاده و اینجانب خبر داد که آن هم کذب بود. سرانجام عصر روز شنبه (۲۳خردادماه ۸۸) ما بازداشت و روانه شکنجه‌گاه دو الف در زندان اوین شدیم.
در بازجویی‌ها، به ویژه ماه اول، بیشترین فشار به ما وارد شد تا علیه جنابعالی سخن‌هایی به زبان آوریم که مورد پسند حضرات بود. بازجوی سوم اینجانب که از نظامیان بددهان و هتاک بود، کوشید با ضرب و شتم و فحاشی مرا مجبور کند که به زعم او به ارتباطات گسترده و پنهانم با آقای مهدی هاشمی اعتراف کنم تا آنان بتوانند ادعای خود را در زمینه انقلاب مخملی که البته چند ماه بعد اصطلاح کودتای مخملی را جایگزین آن کردند، اثبات نمایند تا به این ترتیب معلوم شود که انقلاب مزبور طرح خائنانه‌ای بود که شما درصدد تحقق آن بودید و آقایان موسوی و کروبی و خاتمی و در مرحله بعد بازداشت شدگان مأموریت اجرای آن را به عهده داشته‌اند. در این مدت بازجو‌ها مطلقاً پنهان نمی‌کردند که تمام تلاششان در جهت تهیه پرونده علیه جنابعالی و نیز آقایان موسوی و خاتمی به منظور آنچه خود بازداشت و محاکمه این بزرگواران می‌نامیدند، بود. جناب آقای هاشمی رفسنجانی برای روشن شدن اهداف واقعی این بگیر و ببند‌ها و سرکوب‌های خونین ۸۸در پاسخ یکی از مقامات دوالف که به من انتقاد می‌کرد که شما که از نظر مالی و اقتصادی سالم بوده‌اید، چرا در جریان انتخابات با آقای مهدی هاشمی، که صفات زشتی را به او نسبت می‌داد، همکاری می‌کردید؟ به او گفتم اگر مسئله شما واقعن رسیدگی به فسادمالی است، به جاست که یک هیأت قضائی مستقل و بی‌طرف متشکل از سه تا پنج قاضی باتجربه و خوشنام تشکیل دهید و به آنان مأموریت دهید که هم زمان به وضعیت مالی و دریافت‌ها و پرداخت‌های ستادهای انتخاباتی آقایان دکتر معین، هاشمی رفسنجانی، احمدی‌نژاد و موسوی، در سال‌های ۸۴و ۸۸رسیدگی کنند و به علت اینکه از آقای کرباسچی نیز نام برده بود، تأکید کردم همین هیأت می‌تواند به وضعیت مالی آقایان مهدی هاشمی و کرباسچی و نیز آقایان محصولی (رئیس ستاد انتخابات احمدی‌نژاد در سال ۸۴و مسئول برگزاری انتخابات در سال ۸۸) و رحیمی معاون اول دولت دهم رسیدگی نماید و ما از هم اکنون اعلام می‌کنیم که نه تنها به احکام صادره اعتراض نخواهیم کرد بلکه جداً از آن‌ها حمایت می‌کنیم. اما وی این کار را ناممکن می‌دانست و با یک توضیح بحث ما خاتمه یافت.
او تصریح کرد که دونفر اخیر علیرغم اتهاماتی که به آنان منتسب می‌گردد، علیه مقام معظم رهبری موضع نگرفته‌اند و در مقابل ایشان نمی‌ایستند! جناب آقای هاشمی پیغام داده بودم که چنان چه دادگاه علنی برای رسیدگی به اتهامات آقای مهدی هاشمی تشکیل شود، حاضرم جزئیات آنچه در این زمینه در دوران بازجویی‌ام بر من و دوستانم رفته را در حضور خبرنگاران شرح دهم تا معلوم شود مشکل حضرات بیش و پیش از آقای مهدی هاشمی، خود شما هستید!
تصور می‌کنم دیگر زندانیان سیاسی نیز حاضر به سخن گفتن در این باب باشند مشروط بر ان که دادگاه علنی باشد. اگرچه مطمئن هستم چنین فرصتی هرگز در اختیار ما قرار نخواهد گرفت. به همین دلیل این نامه را تهیه کردم تا به سهم خود شهادت داده باشم که مسئله اصلی کانون قدرت و ثروت و رسانه، مقابله با فساد نیست بلکه خاموش کردن آخرین صدای مستقل و منتقد داخل حکومت و سرکوب صدای رهبران جنبش اعتراضی به حکومت مطلقه فردی در جامعه است. قضاوت در این باب که مسیر فوق چقدر به سود و مصلحت ایران و ایرانی است و موجب سربلندی جمهوری اسلامی می‌شود و اینکه آقایان چقدر در این پروژه موفق بوده‌اند، برعهده ملت است. و البته حکم نهایی با خداونداست که او بهترین داور است.
با احترام
سید مصطفا تاجزاده
زندان اوین
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
