گزارش / رادیو کوچه
بیانیه ۱۰۶ نفر از کنشگران سیاسی و مدنی و اساتید دانشگاه ایرانی خارج از کشور پیرامون دور نهایی مذاکرات هسته‌ای در وین.
در حالی که تنها قریب به یک هفته به پایان مهلت ۲۴ نوامبر باقی مانده است، طبق اظهارات مذاکره کنندگان ایرانی و غربی اختلافات بر سر مسائل اساسی کماکان حل نشده است. این اخبار ناخوشایند بیم و تردید ایجاد می‌کند که فرصت مغتنم پیش روی برای دستیابی به مصالحه هسته‌ای از دست برود و کشور پس از یک وقفه ده ماهه دوباره آماج مخاطرات ناشی از بازگشت به شرایط پیش از توافق موقت ژنو واقع شود.
در ماه‌های گذشته موضع گیری‌های تحریک کننده رهبری جمهوری اسلامی و نیرو‌های افراطی اصول گرایان موسوم به «دلواپس»ها باعث سخت گشتن مذاکرات و محدود شدن حوزه مانور و ابتکار مذاکره کنندگان هسته‌ای شده است. در آستانه مذاکرات عمان این نیرو‌ها محور تبلیغات خود را بر این گذاشته‌اند که هدف از مذاکرات «اتمام حجت» و افشای کارشکنی دولت آمریکا است. بیش از دویست نماینده مجلس نیز با صدور بیانیه‌ای شروطی را تعیین کردند که عملا دست دولت را در پیدا کردن توافق می‌بندد. رصد کردن موضع گیری‌های رهبری و بخش مسلط قدرت و بخصوص تشدید حملات به آمریکا و تاکید بیشتر بر نابودی اسرائیل از اراده آن‌ها در کارشکنی در مسیر توافق جامع هسته‌ای و تداوم سیاست خصمانه در مناسبات جهانی و منطقه‌ای پرده بر می‌دارد.
ولی فقیه بار‌ها در طی مذاکرات تاکید کرده که مذاکره با آمریکا بی‌نتیجه است و نسبت به فرجام مذاکرات خوش بین نیست. از این رو خامنه‌ای می‌خواهد با اندکی عقب نشینی در سیاست هسته‌ای، تحریم‌ها برداشته شوند بدون اینکه تغییری معنادار در رفتار حکومت در خارج یا داخل صورت گیرد.
ما امضا کنندگان این بیانیه که در سال‌های گذشته پیوسته بر لزوم توقف ماجراجوئی هسته‌ای و ضرورت مصالحه و تنش زدایی در چارچوب منافع ملی تاکید کرده‌ایم، از رئیس جمهور می‌خواهیم که به شعار‌ها و وعده‌های خود در انتخابات وفادار بماند و بر اساس پیام ۲۴ خرداد و در ادامه تصویب اقدام مشترک شش ماهه ژنو، توافق هسته‌ای را در دور آخر مذاکرات به مقصد نهایی خود برساند.
نباید گذاشت منافع ملی، گردش چرخ‌های اقتصادی کشور و رفاه مردم، گروگان عظمت طلبی اتمی و مانور قدرت ولی فقیه و نیرو‌های سیاسی همسو قرار گیرد. همچنین تجربه ویران کننده بی‌اعتنایی محمود احمدی‌نژاد به تحریم‌ها و ورق پاره خواندن آن‌ها درس عبرتی است تا رئیس دولت اعتدال توجه کند که تحریم‌ها «سلاح زنگ زده» نیست و تبعات کمر شکن بر زیر ساخت‌ها و سرمایه‌های کشور داشته و می‌تواند دوباره بعد از یک بازه زمانی در مسیری مخرب‌تر تداوم یابد.
بر خلاف ادعای حسن روحانی در باکو نه تنها آثار تحریم‌ها صفر نشده است بلکه هنوز تاثیرات مشهود آن بر موقعیت جهانی و وضعیت اقتصادی کشور هویدا است. اکثریت ملت ایران نه تنها خواهان پرداخت هزینه برای سیاست‌های غیر ملی و تنش آفرینی‌های حکومت و برنامه هسته‌ای آن نیستند بلکه برای لغو تحریم‌ها در میان گرایش‌های متفاوت حکومت ناگزیر به کسی رای دادند که چرخش سانتریفوژ‌ها را در مقابل توقف چرخ اقتصاد، به مصلحت نمی‌دانست.
تغییرات در عرصه سیاسی آمریکا بعد از انتخابات میان دوره‌ای کنگره نیز هشداری است که فرصت مذاکرات پیش رو بیش از پیش مغتنم شمرده شود. با توجه به دیدگاه سخت گیرانه جمهوری خواهان در آمریکا و صحنه گردانی احتمالی جریان‌های افراطی هر دو طرف، ناکامی در دستیابی به توافق جامع تا ۲۴ نوامبر و عدم ترسیم چشم انداز امیدوار کننده در حل و فصل مشکلات در آینده نزدیک، وضعیت را برای توافق آینده اگر ناممکن نگرداند، بسیار مشکل می‌سازد.
در آخرین روزهای مذاکره نباید سرنوشت مذاکرات را به سطح و میزان غنی سازی اورانیوم و حفظ ساختار موجود هسته‌ای گره زد. غنی سازی اورانیوم از دیدگاه ما توجیه اقتصادی ندارد هر چند که به لحاظ اصولی ایران بر اساس معاهده ان پی تی حق غنی سازی دارد. از آنجا که جمهوری اسلامی کماکان بر ادامه غنی سازی مصر است، رسیدن به توافق ایجاب می‌کند که میزان غنی سازی تابعی از نیازهای واقعی نیروگاه‌های هسته‌ای در کشور و قرارداد‌های مربوطه باشد و پذیرش پروتکل الحاقی و همکاری و تعامل سازنده با آژانس انرژِی اتمی، نظارت بر روند غنی سازی را امکان پذیر سازد.
در این میان دولت‌های غربی و بخصوص دولت آمریکا باید بر اساس واقع بینی، همه جانبه گرایی، انتظارات منطقی و رعایت حقوق جامع ملت ایران قدم‌های متناسبی در حل بن بست موجود بردارند.
ما امضا کنندگان در پایان با تاکید بر نکاتی چون تعارض منافع ملی با خواست‌های ایدئولوژیک ولی فقیه، حمایت از رویکرد مذاکره و حل و فصل دیپلماتیک بحران هسته‌ای، مخالفت با تحریم‌هایی که مضر به حال ملت ایران و زیر ساخت‌های کشور هستند و محکومیت استفاده ابزاری از فناوری و علم برای اهداف امنیتی و سیاست خارجی ستیزه جویانه، از مذاکره کنندگان هسته‌ای می‌خواهیم با تاکید بیشتر بر تنش زدایی با غرب انعطاف لازم را نشان دهند تا توافق جامع در مهلت مقرر تحقق یابد و تحریم‌ها در چارچوبی منطقی به صورت واقعی ملغی شوند و یا به تعلیق درآیند. بدیهی است که منافع ملی در عرصه‌های مهمتری چون کنار گذاشتن سیاست خارجی خصومت محور نهفته و رعایت آنان را به مذاکره کنندگان اتمی گوشزد می‌کنیم.
شکست این مذاکرات فرادستی دوباره‌ی سیاست خارجی ولیفقیه را در پیخواهد داشت که جوهر اساسیآن سیاست نه جنگ نه صلح در منطقه همراه با تداوم شعار مرگ بر آمریکا و اسرائیل است، سیاستی که نتایج فاجعه بار آن را مردم ایران تحمل می‌کنند. چنین شکستی همچنین موجب تقویت جنگ افروزان در منطقه خاور میانه و نیرو‌های افراطی در اسرائیل خواهد شد.
امضا کنندگان به ترتیب حروف الفبا
الف- (۱۱-۱) آینده آزاد، مجتبی آقا محمدی، سعید آگنجی، حامد ابراهیمی، بابک
اجلالی، فرید اشکان، بیژن افتخاری، علی افشاری، مهدی اقدم،
شاهین انزلی، مریم اهری
ب- (۱۸-۱۲) ایرج باقرزاده، حسین باقرزاده، رضا بدیعی، مهران براتی، خسرو بندری،
شهلا بهار دوست، بهروز بیات
پ- (۲۴-۱۹) میثاق پارسا، کوروش پارسا، مهناز پراکند، حبیب پرزین، احمد
پورمندی، بیژن پیرزاده
ت- (۲۹-۲۵) حبیب تبریزیان، حسین ترکاشوند، عارفه تهرانی، نیره توحیدی، محمد
علی توفیقی
ث- (۳۰) ستاره ثابتی
ج- (۳۴-۳۱) محمد حسین جعفری، آرش جنتی عطایی، پویا جهاندار، فرزاد جواهری
چ- (۳۶-۳۵) رضا چرندابی، علی چینی ساز
ح- (۳۷) بیژن حکمت
خ- (۴۰- ۳۸) جواد خرمی مقدم، اسفندیار خلف، سحر خمسه
د- (۴۲-۴۱) مهرداد درویش‌پور، آرش دشتکار
ر- (۴۶-۴۳) شاپور رشنو، شیده رضائی، هوتن رضائی، علی اصغر رمضانپور
ز- (۴۷) ارسلان زیازی
س- (۵۱- ۴۸) بهروز ستوده، نسیم سرابندی، حجت سلطانی، ژیلا سیاسی
ش- (۵۵-۵۲) رحیم شامبیاتی، داراب شباهنگ، منصوره شجاعی، صادق شجاعی
ص- (۵۸-۵۶) علی صمد، مهدخت صنعتی، فرهاد صوفی
ط- (۶۰-۵۹) حسن طالبی، اسفندیار طبری
ظ- (۶۱) حمید رضا ظریفی نیا
ع- (۶۹-۶۲) غلام عباسی، مهدی عربشاهی، کتایون عظیمی فرد، خسرو علاف
اکبری، کاظم علمداری، حسین علوی، رضا علوی، شاهد علوی
ف- (۷۵-۷۰) امیر حسین فتوحی، ناهید فرهاد، منصور فرهنگ، ثریا فلاح، فیروزه
فولادی، شهاب فیضی
ق- رضا قریشی (۷۶)
ک- (۸۰-۷۷) سمانه کریم‌زاده، علی کلالی، حمید کوثری، امید کوهی
گ – (۸۳-۸۱) امیر حسین گنج بخش، علی گوشه، رضا گوهر زاد
م- (۹۶-۸۴) مجید محمدی، پرویز مختاری، مصطفی مرید، احمد مشعوف، الهه
مشعوف، منصور معدل، مریم مقدم، حسن مکارمی، پروین ملک، بهناز مهرانی،
علیرضا موسوی، رضا موصولی، مهران میر فخرائی
ن- (۱۰۱-۹۸) حسن نایب هاشم، بورگان نظامی نرج آباد، شکر الله نظری، آرسن
نظریان، سجاد نیک آئین
ه- (۱۰۵-۱۰۲) سحر هادی‌پور، نادر هاشمی، مرسده هاشمی، احمد هاشمی
ی- (۱۰۶) ولی یوسفی
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
