«نخستین اعتراف»

شهره شعشعانی / رادیو کوچه

فایل صوتی را از اینجا بشنوید

فایل را از این جا دانلود کنید

فرانک اوکانر ) ١٩٠٣-١٩۶۶) نویسنده ایرلندی با بیش از ١۵٠اثر بیشتر به خاطر داستان‌های کوتاه و خاطره‌نگاری شهرت دارد.
اوکانر تنها فرزند پدری الکلی در کودکی شاهد مشکلات مالی خانواده و بدرفتاری پدر با مادرش بود. در سال ١٩١٨ به خدمت ارتش جمهوری‌خواه ایرلند درآمد و سه سال بعد به گروه میهن دوستان مخالف عهدنامه‌ی انگلیس و ایرلند پیوست. در سال ١٩٢٢ به خاطر عضویت در ارتش آزادی خواه ایرلند یک سال به زندان افتاد.
پس از آزادی به فعالیت‌های گوناگون از تدریس تا کتاب‌داری و کارگردانی تئاتر دست زد.

در سال ١٩٣۵ عضو هیات مدیره تئاتر اَبی دوبلین شد که بنیان‌گذارش ویلیام باتلر ییتس شاعر بزرگ ایرلندی بود. در سال ١٩٣٩ با مرگ ییتس اختلاف‌های دیرپای اوکانر با هیأت مدیره‌ی تئاتر بالا گرفت و نهایتن به ترک تئاتر توسط او انجامید. اوکانر در سال ١٩۵٠ پس از موفقیت چشم‌گیری که انتشار داستان‌های کوتاهش در مجله‌ی نیویورکر برایش به ارمغان آورد به امریکا رفت و به تدریس در دانشگاه‌های این کشور پرداخت.
فرانک اوکانر در سال ١٩۶١ هنگام تدریس در دانشگاه استنفورد  دچار سکته مغزی شد و چند سال بعد به دنبال یک سکته قلبی در ١٩۶۶ در دوبلین درگذشت.
از اوکانر پس از مرگش در ١٩۶٨ زندگی‌نامه‌ای به نام « پسر پدرم» منتشر شد. این اثر محصول سال های هم‌کاری او  با اَبی تیاتر  دوبلین است.

  «نخستین اعتراف» توسط نیره توکلی به فارسی ترجمه شده است.

موسیقی متن:

Art of Fugue by J.S. Bach

Hallelujah;  Singer: Kate Voegele

«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»