محبوبه / رادیو کوچه
mahboobeh@koochehmail.com
دوازدهم خرداد مصادف با اولین سال‌روز در گذشت «پروین سلیمانی» یکی از بازیگران زن سینمای ایران است. وی متولد بیست و دوم خرداد ۱۳۰۱ خورشیدی بود، و بازی در تاتر را از سال 1323 و بازی در سینما را از سال 1331 با فیلم «گل‌نسا» به کارگردانی «سرژ آزاریان» آغاز کرد. وی 60 سال در عرصه سینما و تاتر فعالیت داشته است و در 1388 خورشیدی در سن 87 سالگی در گذشت.
«بتول سلیمانی‌خو» با نام هنری «پروین سلیمانی»، در بیست و دوم خرداد سال 1301 در تهران متولد شد. به گفته خودش: «دوران کودکی در شاه‌آباد زندگی می‌‌کردیم. چه روزهایی بود، چه صمیمیتی بود، آن زمان‌ها دوست داشتم پزشک شوم، من بچه خیلی شیطونی بودم، شیطون که می‌‌گویم باید می‌‌دیدید.»
مدرسه که رفتم، از شیطنتم کم شد. به درس بسیار علاقه داشتم من در آغاز تحصیل تا شش کلاس خواندم، با بازشدن دبیرستان‌ها یعنی در واقع زمانی که من دوران ابتدایی را تحصیل می‌‌کردم، بین سالهای 1308 تا 1313، دبیرستان نبود. چند سال گذشت که کلاس‌های دبیرستان به مدارس ایران راه یافت. و من در دبیرستان «ارشاد» و «سادات اندیشه» ادامه تحصیل دادم، بهترین دوران زندگی‌ام همان روزها بود.
او اولین تجربه بازی خود را سال ۱۳۲۳خورشیدی در سن 22 سالگی در تاتری به نام «شهرزاد قصه‌گو» انجام داد و سال‌ها در زمینه صدا، دکلمه، آواز و گویندگی در رادیو فعالیت کرد، اما سی ساله بود که به سینما کشیده شد. همان سال‌هایی که تازه فیلم‌های سینمایی می‌‌ساختند و او اولین فیلم سینمایی خویش را با نام «گل‌نسا» در سال ۱۳۳۱ بازی کرد.
پروین سلیمانی 60 سال در عرصه سینما و تاتر فعالیت داشته است و طی سالهای فعالیتش در بیش از 200 فیلم سینمایی، فیلم کوتاه، سریال تلویزیونی، تئاتر و تله‌تاتر به ایفای نقش پرداخته است.
از کارهای شاخص و ماندگار این بازیگر سینمای ایران، می‌توان به فیلم‌هایی چون «سرب»، «افسانه آه»، «دیگه چه خبر»، «هنرپیشه»، «بگذار زندگی کنم»، «گل‌ها و گلوله‌ها»، «گریز»، «سلطان»، «پنجه در خاک»، «بدل‌کاران»، «غزل» و سریال معروف «دایی‌جان ناپلئون» که قبل از انقلاب اسلامی از تلویزیون ایران پخش شد، اشاره کرد.
این سینماگر ایرانی بارها در گفت‌وگوهای مطبوعاتی خود از کم توجه‌ای دست‌اندرکاران امور فرهنگی به وضعیت معیشتی برخی هنرمندان ، گلایه کرده بود.
پروین سلیمانی شام‌گاه 11 خرداد، چند روز پیش از سال‌روز تولدش، پس از یک دوره بیماری سخت به علت تومور مغزی، درسال 1388 و در سن 87 سالگی در منزل خود در تهران درگذشت و در بهشت زهرا در قطعه هنرمندان دفن شده است.
دیروز سه‌شنبه یازدهم خرداد ماه 1389 ساعت 5:30 الی 7:30 بعد از ظهر اولین سال‌گرد مادر سینمای ایران شادروان پروین سلیمانی در خانه هنرمندان برگزارشد.
او در سالهای پایان عمر خود در خانه‌ای 60 متری و استیجاری در حوالی خیابان مرودشت تهران به تنهایی زندگی می‌کرد.
آثار سینمایی
۱ – موش (۱۳۸۷)
۲ – چشمان سیاه (۱۳۸۱)
۳ – غزل (۱۳۸۰)
۴ – محبوبه (۱۳۷۷)
۵ – پنجه در خاک (۱۳۷۶)
۶ – سلطان (۱۳۷۵)
۷ – شب روباه (۱۳۷۵)
۸ – طالع سعد (۱۳۷۴)
۹ – آقای شانس (۱۳۷۳)
۱۰ – حالا چه شود! (۱۳۷۳)
۱۱ – سفر بخیر (۱۳۷۳)
۱۲ – هدف (۱۳۷۳)
۱۳ – آخرین خون (۱۳۷۲)
۱۴ – گریز (۱۳۷۱)
۱۵ – مستاجر (۱۳۷۱)
۱۶ – هنرپیشه (۱۳۷۱)
۱۷ – دیدار در استانبول (۱۳۷۰)
۱۸ – دیگه چه خبر!؟ (۱۳۷۰)
۱۹ – گل‌ها و گلوله‌ها (۱۳۷۰)
۲۰ – ابلیس (۱۳۶۹)
۲۱ – افسانه آه (۱۳۶۹)
۲۲ – زمان از دست رفته (۱۳۶۸)
۲۳ – برهوت (۱۳۶۷)
۲۴ – سرب (۱۳۶۷)
۲۵ – آن سوی آتش (۱۳۶۶)
۲۶ – سیمرغ (۱۳۶۶)
۲۷ – بگذار زندگی کنم (۱۳۶۵)
۲۸ – شبح کژدم (۱۳۶۵)
۲۹ – سمندر (۱۳۶۴)
۳۰ – آشیانه مهر (۱۳۶۳)
۳۱ – زائر خلف (۱۳۶۳)
۳۲ – باغ بلور (۱۳۵۷)
۳۳ – برادر کشی (۱۳۵۷)
۳۴ – حق و ناحق (۱۳۵۷)
۳۵ – نفس گیر (۱۳۵۷)
۳۶ – تلافی (۱۳۵۶)
۳۷ – در شهر خبری نیست (۱۳۵۶)
۳۸ – شارلوت به بازارچه می‌آید (۱۳۵۶)
۳۹ – طوطی (۱۳۵۶)
۴۰ – عشق و خشونت (۱۳۵۶)
۴۱ – غربتی‌ها (۱۳۵۶)
۴۲ – فقط آقا مهدی می‌تونه (۱۳۵۶)
۴۳ – هزار بار مردن (۱۳۵۶)
۴۴ – بت (۱۳۵۵)
۴۵ – پشمالو (۱۳۵۵)
۴۶ – غزل (۱۳۵۵)
۴۷ – انگشت نما (۱۳۵۴)
۴۸ – بوف کور (۱۳۵۴)
۴۹ – پلنگ در شب (۱۳۵۴)
۵۰ – تیرانداز (۱۳۵۴)
۵۱ – ذبیح (۱۳۵۴)
۵۲ – رفیق (۱۳۵۴)
۵۳ – رقیب (۱۳۵۴)
۵۴ – عمو فوتبالی (۱۳۵۴)
۵۵ – کمین (۱۳۵۴)
۵۶ – کندو (۱۳۵۴)
۵۷ – مرد شرقی و زن فرنگی (۱۳۵۴)
۵۸ – ممل آمریکایی (۱۳۵۴)
۵۹ – هم خون (۱۳۵۴)
۶۰ – جوجه فکلی (۱۳۵۳)
۶۱ – حسین آژدان (۱۳۵۳)
۶۲ – شازده احتجاب (۱۳۵۳)
۶۳ – صلات ظهر (۱۳۵۳)
۶۴ – کنیز (۱۳۵۳)
۶۵ – گوزنها (۱۳۵۳)
۶۶ – یاور (۱۳۵۳)
۶۷ – آقا مهدی کله پز (۱۳۵۲)
۶۸ – بی حجاب (۱۳۵۲)
۶۹ – خاک (۱۳۵۲)
۷۰ – کج کلاخان (۱۳۵۲)
۷۱ – مردها و نامردها (۱۳۵۲)
۷۲ – مکافات (۱۳۵۲)
۷۳ – خانه قمرخانم (۱۳۵۱)
۷۴ – مرغ تخم طلا (۱۳۵۱)
۷۵ – آراس خان (۱۳۴۲)
منبع‌ها:
ویکی‌پدیا
خانواده سبز
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
