شکوفه/ دفتر ترکیه / رادیو کوچه
shokufeh@koochehmail.com
طی دو برنامه‌ی گذشته شنیدیم از پسر‌هایی که مامان در خانه‌شان نیست. مجبورند خودشان آشپزی بکنند، اتاق‌هاشان را خودشان مرتب کنند، جوراب‌هایشان را خودشان بشورند به طور کل تمام کارهایی که قبلن به گردن مامان‌ها انداخته می‌شد، باید خودشان به شخصه انجام بدهند.
حالا تصور کنید خانه مجردی دخترانه چه شکلی است؟ به نظر می رسد خانه‌ای که همگی اعضای آن دختر باشند، بسیار مرتب، منظم و همه چیز در جای خودش است. اما گاهی هم ممکن است خلاف این باشد.
خانه‌ی مجردی دخترانه خانه‌ای است که در آن پدری نیست که بگوید این چه وقت آمدن است، این چه لباسی است پوشیدی، یا اصلن کارهای اساسی دیگر، تعمیر لوله‌ی شوفاژ، چکه‌ی آب از سقف و امثال این کارها با خود دختر خانم‌هاست.
امروز می‌رویم سراغ دو دختر مجرد که با یکدیگر خانه‌ی هم هستند و مدتی است دور از خانواده زندگی می‌کنند. با آن‌ها در مورد زندگی مستقل‌شان در ترکیه و لحظه‌های شیرینی و تلخی که در خانوادشان و زندگی مجردی داشته‌اند، گپی زدم.
«کارهایی که بیشتر مردانه است بیشتر به چشم می‌‌خورد. مثلن یک‌بار آب ساختمانمان قطع شده بود. ما هم زبان بلد نبودیم، هم کاری از پسمان بر می‌آمد، آن‌ها هم کمی با ایرانی‌ها رابطه‌ی خوبی نداشتند>»
«مامانم خیلی به آرایشم گیر می‌داد. مثلن سایه می‌زدم، می‌گفت دختر چی شده؟ خوردی به دیوار؟ رنگ سایه‌ام کبود بود.»
«توی ایران خیلی سر زمان برگشت به خانه حساسند. کجا بودی با کی بودی. با کی اومدی؟»
«یکی از دلایلی که ما اینجا احساس امنیت بیشتری نسبت به ایران می‌کنیم این هست که در بطن جامعه‌ی اینجا نیستیم. در ایران می‌دانستیم که چه اتفاقات و حوادثی رخ می‌دهد اما اینجا نه. برای همین خیالمان راحت‌تر است. ولی فکر می‌کنم خیلی از ترک‌ها روی مسئله‌ی امنیت حساس هستند.»
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
۱ Comment