«روزنگاشت / صدایی ماندگار»

محبوبه / رادیو کوچه

mahboobeh@koochehmail.com

بیست و چهارم خرداد برابر با زادروز و سال‌روز مرگ «احمد ظاهر» از خوانندگان و نوازندگان برجسته افغانستان است. او که در سال 1325 خورشیدی به دنیا آمده بود در سال 1358 خورشیدی و در سن 33 سالگی کشته شد، احمد ظاهر در عمر کوتاه خود 14 آلبوم منتشر کرد. او در سال ۱۳۵۱ خورشیدی لقب بهترین آوازخوان سال «افغانستان» را به دست آورد.

فایل صوتی را از اینجا بشنوید

فایل را از این جا دانلود کنید

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید       قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

«احمد ظاهر» در بیست چهارم جوزای (خرداد) سال ۱۳۲۵ خورشیدی در «کابل» یا به قولی در ولایت «لغمان» زاده شد. پدرش دکتر محمد ظاهر، در دو مقام مهم رییس پارلمان افغانستان و نخست وزیری این کشور کار می‌کرد و یکی از دیپلمات‌های برجسته افغانستان در دوران «محمد ظاهر شاه» بود.

او آرزو داشت احمدظاهر در رشته پزشکی تحصیل کند و پزشک شود. اما اشتیاق احمد به موسیقی، که با نواختن «تنبور» آغاز شد و با نواختن «اآکاردئون» و آواز خوانی در مدرسه «حبیبه» به اوج رسید، از او فرد دیگری ساخت. شروع خوانندگی او با اولین آهنگش با نام «آخر ای دریا» در همان مدرسه بود.

وی پس از نشان دادن استعداد در موسیقی، در سال 1340 خورشیدی یعنی در سن پانزده سالگی تشکیل یک گروه هنری از شاگردان مدرسه حبیبیه شروع کرد و به اجرای برنامه‌های منظم هنری در رادیو افغانستان پرداخت.

احمد ظاهر پس از گذراندن دوره دانش‌سرا (دارالمعلمین) راهی هندوستان شد تا به تحصیلات موسیقی بپردازد. شاید او اولین کسی بود که آلات موسیقی غربی را با موسیقی افغانی وفق داد و سازهای آکاردئون، فلوت و ترومپت را به موسیقی افغانی هدیه آورد. آوازه او از طریق موسیقی از شهرت پدرش در افغانستان هم بالاتر رفت.

او در سال ۱۳۵۱ خورشیدی لقب بهترین «آوازخوان» سال افغانستان را به دست آورد. شهرت او آن‌قدر بر سر زبان‌ها بود و هست که مردم افغانستان هنوز فکر می‌کنند او بهترین آواز‌خوان افغانستان تا هم اکنون بوده‌ است.

وی در طول عمرش سه بار ازدواج کرد که ثمره آن یک پسر به نام «احمد رشاد» از همسراولش و یک دختر از همسر سومش است، که احمد ظاهر آرزو داشت نامش را شبنم بگذارد، اما شبنم یک روز پس از مرگ پدرش به دنیا آمد، و هر دو فرزند او در خارج از کشور در ایالات متحده آمریکا زندگی می‌کنند.

احمد ظاهر نماینده موسیقی کلاسیک افغانستان شمرده می‌شود، او آهنگ‌هایی با مفهوم و جان‌دار را برای شنوندگان عرضه داشت. او بیش‌تر کوشش می‌کرد تا از بهترین، زیبا‌ترین و معتبرترین اشعار، در آهنگ‌های خود استفاده کند.

و از همین روی، علاقه او به مولاناجلال الدین بلخی، حافظ، سعدی، خیام، بیدل، پروین بهبهانی، رهی معیری، استادخلیل‌اله‌خلیلی‌، لاهوتی و فروغ فرخزاد شعرای زبر دست، فارسی زبان بوده‌ است.

احمد ظاهر به زبان‌های فارسی، پشتو، هندی و انگلیسی آواز خوانده ‌است.

آهنگ‌های «خدا بود یارت»، «مادر من»، «از پیش من برو که دل آزارم»، «برایم گریه کن امشب»، «عجب صبری خدا دارد» از جمله آهنگ‌های مشهور و به یاد ماندنی اوست.

احمد ظاهر هم عصر شهرت و آوازه گوگوش در ایران بود و عده‌ای این دو را رقیب سالم می‌دانستند. از احمد ظاهر آهنگ‌های زیادی به یادگار مانده‌ است که در چهارده آلبوم تدوین شده و به شکل صوتی در بازار عرضه شده است.

اما از او فقط دو آهنگ تصویری ثبت شده‌ و سایر آهنگ‌های تصویری وی مقتبس از همین دو آهنگ است.

او نه تنها در افغانستان، که بلکه در سه کشور تاجیکستان ،ایران و پاکستان نیز علاقه‌مندان خود را دارد. این علاقه در تاجیکستان به شکل بسیار بالایی وجود دارد و آهنگ‌های وی هنوز هم از بهترین‌ها به شمار می‌رود.

سرانجام احمد ظاهر به تاریخ 24 خرداد سال 1358 خورشیدی در روز جشن تولدش به گونه مرموزی که شماری دلیل آن را حادثه ترافیکی گفته‌اند، در «دره سالنگ» جان باخت و شمار‌ی از دوستان و نزدیکانش دلیل قتل وی را یک نقشه سازمان دهی شده می‌دانند و تاکید دارند که احمد ظاهر از روی قصد به قتل رسیده است.

سالانه در سال‌روز کشته شدن احمدظاهر در افغانستان و تاجیکستان از او تجلیل به عمل می‌آید. در افغانستان رسم بر این است که در سال‌گرد وی، رادیوها و تلویزیون‌ها برنامه‌هایی را در مورد وی پخش می‌کنند و آهنگ‌های احمد ظاهر را به نشر می‌سپارند.

منبع‌ها:

شبکه اطلاع رسانی افغانستان

ویکی پدیا

«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»