او که همواره به کانون و همگرایی در میان مردم اندیشیده و در این مسیر گام برداشته، به عنوان یکی از وجدانهای آگاه منطقه در تمام سالهای فعالیت خود تلاش نموده آینه واقعی مصائب و مشکلات زنان این منطقه باشد. او با به خطر انداختن جان خود و تهیه گزارشهای مختلف از وضعیت زندگی زنان در کشورهای بحران زده و در حال جنگ سعی نموده پیوندی همدلانه و عمیق در میان مردمان این منطقه به وجود آورد. او بذر دوستی و محبت کاشته و هرگز انسانیت را فدای امیال شخصی خود ننموده است.
امروز شما او را به یکسال حبس و 30 سال «ننوشتن» محکوم میکنید. کدام یک از گزارشهای او شما را این چنین آزرده ساخته است؟ در خبرها خواندیم او متهم به قلم زدن در روزنامههایی است که با مجوز دولتهای مختلف ایران فعالیت میکردهاند، دولتهایی که همیشه ادعا شده است با بالاترین میزان آرا، منتخب شما مردم ایران بودهاند وحیرانتر شدیم زمانی که خواندیم جرم او سفر به کشوری است که با دولت ایران پروتکلی در زمینه مبادله زنان نخبه امضا نموده است. به ما نگویید که «جرم او این است که در تمام سفرهایش به حق به عنوان سفیر فرهنگی مردم ایران عمل نموده و سعی کرده دیدگاههای کلیشهای در مورد سرزمین و مردمش را بشکند» که هیچ در باورمان نمیگنجد.
اوهرگز بار سفر را آنقدر محکم نبست که ایران را برای همیشه ترک کند و امروز متهم به ماندن در سرزمین مادریاش و انتقاد از کاندیدای ریاست جمهوری شده است که به هر روی آن کاندیدا امروز رییس جمهوری ایران است.
او متهم به جمعآوری امضا، مدنیترین شکل طرح خواستها و مطالبات، برای بهبود زندگی زنان سرزمیناش است.
آی مردم! او متهم است که همواره به شما اندیشیده و برای شما زیسته، چگونه میتوانید فرزند با شرف خود را اینگونه مجازات کنید؟
آیا یقین دارید که با صدور چنین حکمی ژیلا 30 سال نخواهد نوشت؟ آیا هرگز به این اندیشیدهاید که اگر ژیلا 30 سال ننویسید ایران 30 سال از داشتن قلمی که برای وصل کردن آمده محروم میماند؟ هرگز به این نیاندیشیدهاید که در طول تاریخ همیشه جای خالی قلم را تفنگ پر کرده است؟ آیا هرگز به این نیاندیشیدهاید که با صدور چنین احکامی نه تنها چیزی به دست نمیآورید بلکه حقانیت ژیلا را برای انتقادهایش به اثبات میرسانید؟ از کدام قسمت از نوشتههای او این چنین بر آشفتهاید که کمر به شکستن قلماش بستهاید؟
شاید هدف شما از صدور چنین حکم ناعادلانهای منزوی ساختن ژیلا و یارانش چون هنگامه شهیدی، شیوا نظرآهاری، بدر السادات مفیدی، محبوبه خوانساری، اعظم ویسه و دیگران باشد اما آگاه باشید که بزرگی این زنان وابسته به حکومتها که همیشه رهگذر مسیر تاریخ بودهاند، نیست. روایت آنها برای همیشه تاریخ و در نزد مردمان بلنداندیش جریان خواهد داشت و آگاه باشید که ما امروز بیش از هر زمان دیگری اعمال شما را به نظاره نشستهایم.
این نامه از سوی کمپین 50% زنان افغانستان، کمیته مشارکت سیاسی زنان افغانستان و جمعی از اهالی فرهنگ و ادب افغانستان برای مردم ایران نگاشته شده است.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»