ترجمه / رادیو کوچه
بعد از انقلاب اسلامی سال 1979در ایران، ورود بیرویه لوازم آرایشی همچون ماتیک ولاک ناخن به ایران، این کشور را به دومین وبزرگترین بازار فروش محصولات آرایشی در خاورمیانه تبدیل کردهاست.
در پی انقلاب، پلیسهای امر به معروف (ارشاد)به خیابانها آمده و بانوانی را که از این قوانین سرپیچی میکردند جریمه و یا حتا دستگیر میکردند تا این که پس از دوره جنگ ایران و عراق (1980 – 1988) از این سختگیریها کاسته شد.
پس از صدور اجازه واردات لوازم آرایش در سال 1990، موج استفاده از لوازم آرایش شدت یافت و به ویژه دختران جوان وشیکپوش شهری با ارایش بیشتری در خیابانها ظاهر شدند.
ایرانیان هرساله در حدود 2 بیلیون دلار (6.6 بیلیون رینگیت )صرف خرید لوازم آرایشی وبهداشتی میکنند و کشور ایران با جمعیتی 74 میلیون نفری ،29 درصد از بازار خاورمیانه را که در دست عربستان سعودی است، به خود اختصاص دادهاست.
هماکنون بسیاری از این محصولات آرایشی وبهداشتی به صورت واردات و یا غیرقانونی به ایران میآید و یا از طریق دریا و کشورهای مدرن حاشیه خلیج (فارس) مانند دوبی وارد ایران میشود.
تقریبن همه برندهای بینالمللی مشهور مانند «ایو سنت لورن» (Yves saint Laurent)، «گرلین» (Guerlaine)، «اورآل» (L’Oreal) و «بورژوا» (Bourjois) قابل دسترسی وخرید در مراکز خرید و فروشگاههای بالای شهر شهرهای کوچک و بزرگ هستند.
«عباس نجفی»، رئیس اداره اجناس قاچاق گمرک ایران، گفتهاست: «بسیاری از کارشناسان، تخمین میزنند که حدود 700 تا 750 میلیون دلار (2.31 بیلیون تا 2.47 بیلیون رینگیت) از این محصولات به صورت غیرقانونی به ایران وارد میشود.»
«ویستا باور» که به تازگی برند اروپایی «کاپریس» (Caprice) را در ایران تبلیغ میکند نیز با تاکید بر این مطلب که بسیاری از محصولات بهصورت قاچاق وارد ایران میشوند، میگوید: «وزارت بهداشت بر این نکته تاکید دارد که ابتدا خریداران باید از کیفیت محصولات اطمینان داشته باشند سپس آنها را بخرند. اما 50 درصد این محصولات غیرقانونی است. افراد دست اندرکار تجارت لوازم آرایشی نیز بر این نکته تایید دارند که این فرآوردهها از نظر کیفی در سطحی پایین قرار دارند.»
ایرانیان هرساله در حدود 2 بیلیون دلار (6.6 بیلیون رینگیت )صرف خرید لوازم آرایشی وبهداشتی میکنند و کشور ایران با جمعیتی 74 میلیون نفری ،29 درصد از بازار خاورمیانه را که در دست عربستان سعودی است، به خود اختصاص دادهاست.
یکی از واردکنندگان عمده لوازم آرایش که نخواست نامش فاش شود نیز میگوید:«در سالهای گذشته محصولات چینی و با کیفیتی بسیار پایین به بازارها روانه شده که از استانداردهای خوبی برخوردار نیستند.»
او میافزاید: «محصولات آرایشی چینی که 30 درصد واردات غیرقانونی را تشکیل میدهند بازار خود را در میان افرادی با درآمد پایینتر حفظ کردهاند.»
از سال 1979، بانوان مانتوی اسلامی برتن نموده و طبق قانون باید مو وبدن خود را در انظار عمومی بپوشانند. بسیاری از زمان شهری، به عنوان نوعی مقاومت دربرابراین قانون، در بیرون از خانه روسری سر گذاشته و باشلوار خود،کتهای تنگ میپوشند. این زنان، شلوارهای کوتاه، مانتوهای اسلامی تنگ پوشیده و تنها بخشی از موهای رنگ کرده خود را میپوشانند.
هرچندکه بانوانی که دارای شغلهای دولتی هستند در ساعات اداری مجاز به آرایش نیستند.
مینا، فروشنده لوازم آرایشی میگوید: «به خاطر داشتن حجاب، دختران ایرانی به ظاهر خود بسیار توجه میکنند. چراکه چهره و دست تنها قسمت قابل مشاهده بدن بانوان است.»
منبع
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»