mohamadreza@koochehmail.com
سرمربی تیم ملی فوتبال گفت: «در 18 روزی‌که در آفریقای‌جنوبی بودم از 11 بازی دیدن کردم.»
افشین قطبی با اشاره به‌این‌که در 18 روز حضورش در آفریقای‌جنوبی بیننده 11 بازی در جام‌جهانی بوده اظهار داشت: «بازی‌های کره جنوبی در مرحله مقدماتی برابر تیم‌های یونان، آرژانتین و نیجریه را از نزدیک نگاه کردم و هم‌چنین بیننده بازی‌های کره شمالی برابر برزیل، پرتغال و ساحل عاج بودم.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
وی افزود: 3 بازی استرالیا برابر آلمان، صربستان و غنا را از نزدیک شاهد بودم. هم‌چنین دیدار تیم‌های آفریقای‌جنوبی – اروگوئه در ژوهانسبورگ و پرتغال – اسپانیا را در کیپ تاون از نزدیک نظاره‌گر بودم.
سرمربی تیم ملی به مسافرت‌های شهر به شهرش که هزاران کیلومتر بوده و به مسافت‌های زیاد کیپ تاون به پورت الیزابت و پورت الیزابت به دوربان و دوربان به ژوهانسبورگ و باز هم ژوهانسبورگ به کیپ تاون و کیپ تاون به دوربان و دوربان به نلسپروئیت اشاره کرد و گفت: «بلیت بازی‌های کره‌جنوبی با نیجریه و کره‌جنوبی با یونان را از فدراسیون فوتبال کره‌جنوبی و هم‌چنین دیدارهای استرالیا را هم از طریق فدراسیون فوتبال استرالیا تهیه کردم.
وی افزود: «فیفا بلیت 9 بازی را در اختیار فدراسیون فوتبال ایران گذاشته بود که در اختیار من قرار گرفت. این بازی‌ها شامل سه بازی برزیل – کره‌شمالی، آرژانتین – کره‌جنوبی و اوروگوئه – آفریقای‌جنوبی و هم‌چنین 6 بازی دیگر بود که مسافت و شهر آن بازی‌ها به منطقه‌ای که من برای حضور در جام‌جهانی و دیدن بازی‌ها برنامه‌ریزی کرده بودم نمی‌خورد.
قطبی تصریح کرد: «گزارش مفصلی تهیه کرده‌ام که شامل موارد فنی برای تیم‌های ملی و موارد آموزشی برای کمیته فنی و آموزش فدراسیون فوتبال است و در جلسه آینده کمیته فنی به‌این کمیته گزارش خواهم داد.»
سرمربی تیم ملی در ادامه، دلیل ندیدن بازی‌های تیم ملی ژاپن را هم‌زمان بودن با دیدارهایی که قطبی قصد داشت آن‌ها را ببینید بیان کرد و گفت: «در جام ملت‌های آسیا اگر قرار باشد به ژاپن بخوریم یا در فینال خواهد بود یا در نیمه‌نهایی. به‌همین دلیل بازی‌های ژاپن در جام ملت‌های آسیا و دیدارهای تدارکاتی این تیم را زیر نظر خواهم گرفت.»
قطبی در ادامه گفت: «البته گفته شده بود که رییس فدراسیون فوتبال در روز افتتاحیه نتوانسته من را پیدا کند. این در حالی بود که من روز افتتاحیه تازه به آفریقای‌جنوبی رسیده بودم و گروه اعزامی فدراسیون فوتبال به کنگره فیفا، یک روز بعد آفریقای‌جنوبی را ترک کردند.»
سرمربی تیم ملی با اشاره به دیدارهایش با «پیم وربیک» و دکتر «چونگ» گفت: «بر خلاف اخباری که متاسفانه منتشر شد، سر تمرین هیچ تیمی نرفتم ولی این برای اولین بار بود که جام‌جهانی را از سکوی تماشاگران پی‌گیری می‌کردم، چون هم در جام 98 و هم در 2002 و هم 2006 داخل یک تیم ملی بودم. البته حضور این‌گونه برایم در جام‌جهانی جذاب بود که چطور هواداران واقعی فوتبال هزینه می‌کنند، عاشقانه به ورزشگاه‌ها می‌آیند، ساعت‌ها معطلی در صف‌های طولانی ورود به ورزشگاه و اتوبوس را می‌گذرانند و وارد ورزشگاه می‌شوند و پس از حضوری انرژیک در ورزشگاه باز هم با همان معطلی خروج و ماندن در صف‌های اتوبوس و مترو به هتل‌های محل اقامتشان باز می‌گردند. این به‌نظر من تحسین‌برانگیز است. در واقع می‌توانم بگویم حسی که به‌من دست داد بسیار عالی بود چون مدت‌ها بود از این زاویه به فوتبال نگاه نکرده بودم.
قطبی در پایان گفت: «قطعن اردوی اتریش برگزار خواهد شد و من از لیست 35 نفری 10 نفر را خط خواهم زد و 25 بازیکن مشخص شده به‌زودی اعلام خواهد شد.»
در جریان برگزاری بزرگ‌ترین جشنواره فوتبال شایعه‌هایی به گوش می‌رسد که می‌تواند برای مسوولان و به‌ویژه دست‌اندرکاران فوتبال ما قابل تامل باشد. مثل این‌که می‌شنویم قرار است نیوزیلند هم به کنفدراسیون آسیا ملحق شود و ما علاوه بر شناخت دو کره (شمالی و جنوبی) مثل کف دست، باید تیمی را هم برای شناخت نیوزیلند گسیل داریم.
هنوز نمی‌دانیم، جناب سرمربی تیم ملی که زحمت رفتن به جام‌جهانی را به جان خریدند، چه برداشتی از تیم کره‌شمالی داشته‌اند و اساسن این تیم را به درستی شناخته‌اند یا خیر؟
کره‌شمالی به گواهی بازی‌‌هایش در جام نوزدهم، ضعیف‌ترین خط دفاعی جام را داشت و به جرات می‌توان مدعی بود که کره‌شمالی غریبه‌ترین تیمی بود که به آفریقای‌جنوبی پا گذاشته بود. صرف‌نظر از بازی اول با برزیل، کره‌ای‌ها در برابر دو تیم پرتغال و ساحل‌عاج حرفی برای گفتن نداشتند. در واقع، ما جای خود را به تیمی داده بودیم که نمی‌توانست، برای دو بازی سنگین و پی در پی سازمان‌دهی شود و حالا ما باید در جام ملت‌های آسیا، نگران مقابله با چنین تیمی باشیم.
نگرانی ما به همین‌جا ختم نمی‌شود، اگر حرف و حدیث‌ها و شایعه‌های پراکنده درست باشد و نیوزیلند به تیم‌های آسیایی اضافه شود، در آن صورت ما باید علاوه بر شناخت ژاپن، دو کره، ازبکستان، استرالیا و حتا قطر و امارات، نیم‌نگاهی جدی هم به نیوزیلند داشته باشیم. تیمی‌که پس از برد خفیف و ضعیف از بحرین، توانست در کوتاه‌ترین زمان ممکن تیمی بسازد که بدون باخت، جام‌جهانی پرحادثه آفریقای جنوبی را به‌سلامت پشت‌سر بگذارد و با تیم‌های قدرتمند ایتالیا، اسلواکی و پاراگوئه شانه به شانه مبارزه کند.
البته در یک چنین شرایطی که ما از کره‌جنوبی، ژاپن، استرالیا و نیوزیلند دیدیم، باید به افشین قطبی، سرمربی تیم‌ملی حق بدهیم که هر چه سریع‌تر حرف‌های قبلی خود دال بر قهرمانی در آسیا و جام ملت‌ها را پس بگیرد و مراقب تیم‌های هم‌گروه خود باشد. تیم‌هایی که روزبه‌روز برای ما مبهم‌تر می‌شوند. تیمی مثل عراق که معلوم نیست کجا، چگونه و با چه وسیله‌ای تمرین می‌کند. تیمی که اگر بازیکنان پراکنده خود در تیم‌های منطقه را جمع کند، تیمی قابل توجه و اعتنا خواهد بود.
همین‌طور تیمی مثل کره‌شمالی که بالاخره نفهمیدیم، بازی برابر برزیل، چهره اصلی‌اش بود یا بازی برابر پرتغال؟ گمان می‌رود، کره‌ای‌ها وقتی خبر آمدن سرمربی ما را شنیدند، در بازی‌های بعدی از قصد بد بازی کردند تا دستشان پیش سرمربی ما رو نشود و او دیگر به کف دست خود هم اعتماد نداشته باشد.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
