«روزنگاشت/ از معلمی تا سیاست‌مداری»

مریم / رادیوکوچه

maryam.m@koochehmail.com

هفدهم جولای برابر است با زادروز «آنخلا دوروتئا مرکل» سیاست‌مدار آلمانی و دبیر کل اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان. وی در هامبورگ آلمان متولد شد. او از ۲۲ نوامبر ۲۰۰۵ صدراعظم کنونی و اولین بانوی صدراعظم در تاریخ آلمان شناخته شده است.

فایل صوتی را از اینجا بشنوید

فایل را از این جا دانلود کنید

وی در سال ۱۹۵۴ در هامبورگ متولد شد. پدرش یک کشیش و مادرش معلم بود. اندکی بعد از تولد وی، خانواده‌اش به آلمان شرقی مهاجرت کردند. در زمان تحصیل در دبیرستان همیشه شاگرد اول بوده‌ است. وی در جوانی آرزو داشته روزی معلم شود.

آنخلا در سال ۱۹۷۳ در دانشگاه لایپزیگ به تحصیل فیزیک پرداخت که آن را در سال ۱۹۷۸ به پایان رسانید و دکترای خود را در رشته شیمی فیزیکی در سال ۱۹۸۶ به‌دست آورد.

مرکل که از ایالت «مکلنبورگ- فورپومرن» به بوندس‌تاگ راه یافته از سال ۲۰۰۰ تا کنون رییس اتحادیه دموکرات مسیحی‌ها بوده و از ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۵ رییس ائتلاف پارلمانی این حزب با اتحادیه سوسیال مسیحی بود.

تا قبل از فروپاشی دیوار برلین، مرکل جایگزین آخرین سخن‌گوی دولت آلمان شرقی بود. در سال ۱۹۹۰ مرکل عضو حزب مسیحی دموکرات شد و در پایان همین سال به‌عنوان نماینده این حزب وارد مجلس آلمان شد. در ژانویه ۱۹۹۱ هلموت کهل (صدراعظم وقت آلمان) او را به عنوان وزیر بانوان و جوانان نامید و سپس وی پست خود را به وزیر محیط‌زیست، حفظ طبیعت و بالاخره به امنیت راکتورها تغییر داد و این وزارت را تا سال ۱۹۹۸ که به قدرت گرفتن حزب سوسیال دموکرات آلمان به رهبری «گرهارد شرودر» انجامید، نگه‌ داشت. بعد از آن سعی به ائتلاف با سوسیال-دموکرات‌ها برای حکومت در بعضی از ایالات کرد که به نتیجه‌ای نرسید.

آنخلا مرکل در سال ۲۰۰۰ به‌عنوان دبیر کل حزبش انتخاب شد. با این وجود در سال ۲۰۰۲ ادموند شتویبر دبیر کل حزب مسیحی سوسیال آلمان که با دموکرات-مسیحی‌ها در پارلمان متحد است ‌به‌عنوان نماینده دو حزب متحد برای صدر اعظمی کاندید شد. این دو حزب با رهبرانشان بارها شرودر و سوسیال-دموکرات‌ها را به خاطر سیاست‌های غلط اقتصادی، افزایش بدهی‌های کشور و مهم‌تر از همه تعداد بسیار زیاد بی‌کاران مورد سرزنش قرار می‌دادند. با این وجود اتحاد آن‌ها بار دیگر در سال ۲۰۰۲، بیش‌تر به خاطر سیاست‌های اشتباه آن‌ها در مورد جنگ با عراق از ائتلاف سبز-قرمز به رهبری شرودر و یوشکا فیشر شکست خورد.

با افزایش بدهی‌ها و بی‌کاران کشور در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ ، فشار بر شرودر و متحدانش بیش‌تر شد تا آنجا که دموکرات-مسیحی‌ها در سایر ایالت‌های آلمان به پیروزی رسیدند . سوسیال-دموکرات‌ها و شرودر برای جبران این شکست‌ها پیش‌نهاد به عقب کشاندن انتخابات پارلمانی در سال ۲۰۰۵ را دادند، تا به رقبای خود محبوبیتشان را میان مردم به اثبات برسانند. در حالی که کارشناسان امیدی دیگر برای سوسیال-دموکرات‌ها نمی‌دیدند.

در انتخابات بوندستاگ در سال ۲۰۰۵ مرکل خود را نامزد صدراعظمی از طرف دو حزب متحد کرد. بر خلاف انتظار همه، سوسیال-دموکرات‌ها رای بالایی آوردند به‌طوری که دموکرات-مسیحی‌ها و سوسیال-مسیحی‌ها نتوانستند به اهداف خود برسند. البته هیچ حزب یا اتحادی در انتخابات برنده از آب در نیامد. به این ترتیب دو حزب بالا مجبور شدند برای اداره کشور با سوسیال-دموکرات‌ها ائتلاف بزرگ تشکیل دهند. بر طبق مذاکرات ائتلاف بزرگ، سوسیال-دموکرات‌ها به صدراعظمی مرکل و کناره‌گیری شرودر از سیاست رضایت دادند به شرط این‌که ۸ وزارت‌خانه بزرگ در دستان آن‌ها باقی بماند. به‌این صورت آنخلا مرکل اولین صدر اعظم زن در کشور آلمان معرفی شد.

درباره مرکل و در واقع سیاست کنونی حزب او گفته می‌شود که او گرایش سنتی آلمان به فرانسه که پایه تشکیل یک اتحادیه قوی اروپایی است را می‌شکند و مثل تونی بلر و مارگارت تاچر بیش‌تر گرایش به نزدیکی با آمریکا دارد. این برای اتحادیه اروپا مساله مهمی است وگرنه در زمینه سیاست‌های اقتصادی اختلاف احزاب بزرگ حاکم در اروپا بسیار کم شده ‌است. او به‌عنوان مارگارت تاچر قرن بیست و یک یاد می‌شود.

منبع : ویکی پدیا

گوگل

«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»