محبوبه / رادیو کوچه
mahboobeh@koochehmail.com
بیست و هشتم تیرماه مصادف با سالروز درگذشت «خسرو شکیبایی» بازیگر معروف سینمای ایران است او زاده سال 1323 خورشیدی بود. بازی او در فیلم «هامون» یکی از ماندگارترین نقشهایی است که ایفا کرده است. شکیبایی در سال ۱۳۸۷ به دلیل سرطان کبد و نارسایی قلبی درگذشت.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
«خسرو شکیبایی» در هفت فروردین ماه سال ۱۳۲۳ خورشیدی در خیابان مولوی تهران به دنیا آمد. در شناسنامه نامش «خسرو» بود ولی خانواده و نزدیکان او را «محمود» صدا میکردند. پدر خسرو سرگرد ارتش بود و وقتی خسرو ۱۴ ساله بود بر اثر سرطان از دنیا رفت.
شکیبایی قبل از اینکه وارد عرصه تاتر شود، در ضمن درس خواندن در حرفههایی چون خیاطی و کانالسازی و آسانسورسازی کار میکرد او فارغالتحصیل بازیگری دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود.
او فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۴۲ با بازیگری تاتر آغاز کرد. در ۱۹ سالگی برای اولین بار روی صحنه تاتر رفت و بعد از مدتی به صورت حرفهای بازیگر تاتر شد. از جمله نمایشهایی که او در آنها ایفای نقش کرده است، میتوان به «سنگ و سرنا»، «همه پسران من»، «شب بیست و یکم» و «بیا تا گل بر افشانیم» اشاره کرد.
خسرو پنج سال پس از ورود به تاتر، یعنی در سال ۱۳۴۷ وارد حرفه دوبلوری شد و مدت کوتاهی نیز در زمینه دوبله به فعالیت پرداخت. نخستین بار در سال ۱۳۵۳ در فیلم کوتاه «کتیبه» مقابل دوربین رفت و در سال 1361 در حالی که مشغول بازی در نمایش «شب بیست و یکم» بود، مورد توجه «مسعود کیمیایی» قرار گرفت و با بازی در نقش کوتاهی در فیلم «خط قرمز» به سینما وارد شد.
او در فیلمهای «دزد و نویسنده»، «ترن» و «رابطه» ظاهر شد اما با وجود بازی خوبش چندان دیده نشد. اما با بازی در فیلم «هامون» به کارگردانی «داریوش مهرجویی» در سال 1368 بود که نام خسرو بر سر زبانها افتاد و تحسین منتقدان و مردم را برانگیخت.
او سه بار جایزه سیمرغ بلورین برای بازیهایش در «هامون»، «کیمیا» و «سالادفصل» را دریافت کرد و از آخرین جایزه شکیبایی هم دیپلم افتخار برای فیلم «اتوبوس شب» بود.
شکیبایی در نهم تیرماه 1387 در دومین جشن منتقدان سینمایی، جایزه یکی از برترین بازیگران سی سال سینمای پس از انقلاب را گرفت.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=VS0bX_QQoZY[/youtube]
او در تلویزیون هم موفق بود. از همان بازی در نقش «سید حسن مدرس» گرفته تا کارهای به یاد ماندنیای همچون «روزی روزگاری»، «خانه سبز»، «کاکتوس»، «تفنگ سر پر» و «در کنار هم»، و آخرین نمایش فیلمش، «آشیانهای برای زندگی» بود که به مناسبت «روز پدر» از تلویزیون پخش شد.
او علاوه بر نقش آفرینی در سینما و تاتر و تلویزیون، برخی از سرودههای «فروغ فرخزاد»، «سهراب سپهری»، «سید علی صالحی» و «محمدرضا عبدالملکیان» را به صورت دکلمه اجرا کرده بود.
و اما سرانجام خسروشکیبایی در ساعت ۴ صبح جمعه ۲۸ تیرماه ۱۳۸۷ در سن ۶۴ سالگی در اثر بیماری عارضه قلبی، در بیمارستان «پارسیان» تهران درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا دفن شد او مدتها از عارضه سرطان کبد رنج میبرد.
در پی این رویداد، «محمد خاتمی» رییس جمهوری سابق ایران، «غلامعلی حدادعادل» رییس کمیسیون فرهنگی مجلس و «عزتاله ضرغامی» رییس سازمان صدا و سیما پیام تسلیت صادر کردند، همچنین وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، پیام تسلیت محمود احمدینژاد، رییس جمهوری اسلامی را در مراسم تشییع پیکر «خسرو شکیبایی» اعلام داشت.
منبعها:
ویکیپدیا
تبیان
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»