اردوان روزبه / رادیو کوچه
«وحدت کریمی» نویسنده، محقق و پژوهشگر در حوزهی علوم اجتماعی که به دلیل مشکلات اجتماعی و فشارهای حاکم در ایران مجبور به ترک ایران و پناهندگی در ترکیه شده بود، به تازگی از طرف سازمان ملل تقاضای پناهندگی وی برگشت خورده است. این در حالی است که اگر وی به ایران بازگردد با خطرات بسیاری مواجه خواهد شد. اردوان روزبه در این خصوص با این پژوهشگر گفتوگویی داشته که در پی میآید:
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
شما نویسندهی ایرانی هستید که در حال حاضر در ترکیه به سر میبرید. شرایط ایرانیها را بعد از خروج از کشور چگونه ارزیابی میکنید؟
خروج از کشور برای ایرانیان دارای مراحل نابسامان و توام با مشکلاتی است. با توجه به کمبود مالی و اقتصادی مجبور به ترک این کشور میشوند. عدم ارایهی حقوق واقعی و بشر دوستانهی یوان و مسایل اقتصادی، مشکلات افرادی است که به ترکیه میآیند. افراد با نگاه وسیع، مشکلات اقتصادی، سیاسی و دیدگاههای خاص وارد این کشور میشوند. متاسفانه یوان به هیچ کدام جواب قانعکنندهای نمیدهد.
پناهندههایی هستند که گرسنه میخوابند، خانوادههایی هستند که مجبور میشوند دست به کارهای استرسزا بزنند.
یوان سیاستهای روز خود را با کیفیت بسیار پایینی ارایه میدهد. بدتر از آن عدم جواب یوان است. تا زمانی که افراد به اینجا نیایند متوجه عمق مشکلات نمیشوند. وقتی من با خواست خودم به یکی از شهرهای کوچک مرزی حرکت کردم با وجود این مشکلات کاملن آگاه نبودم و وقتی آگاه شدم دیدیم خانوادهها تنگدستی و مشکلات زیادی را به دوش میکشند و از یوان جواب منفی میگیرند و حتا گاهی وقتها یک سال از پاسخ یوان میگذرد.
ایرانیها به کشورهای مجاور پناهده میشوند و خود را به دفاتر کمیساریای عالی پناهندگان و حقوق بشر معرفی میکنند. آیا روال پذیرفتن شرایط خطر ایرانیهایی که به هر علتی مجبور به پناهجویی از طرف سازمان ملل شدند را درست میدانید؟ آیا سازمان ملل به اتفاقاتی که برای ایرانیها میافتد مسلط است و اگر نیست چه دلیلی دارد که دانش آنها نسبت به شراط بحرانی پناهجویان اندک است؟
یکی از مشکلات عدم آگاهی یوان است که افراد را به این سمت میکشاند و آنها را داخل گرداب قرار میدهد. افراد با دستهای خالی و مشکلات مواجه هستند. آنها آرمانهایی برای خود دارند زیرا در ایران خواستههایشان فراهم نشده است. اینجا سدهای زیادی برای پناهندگان وجود دارد که با سیاستهای روز توام است.
منظور شما این است که قوانین نسبت به شرایط تغییر میکند؟
بله. در گذشته و در سالهای 63 یا 64 که اوج مشکلات ایران بود و افراد به کشورهای دیگر مهاجرت میکردند، آنها را به راحتی قبول میکردند. اما اکنون با سیاستهای روز مواجه هستند. درهای اروپا برای پناهجو گرفتن بسته است. در آمریکا یا کانادا هم سیاستهایی اتخاذ میشود.
آیا وضعیت تمام پناهندگان داخل ترکیه تابع این سیاست است و پناهندگان بلاتکلیف هستند؟ راه گریز آن چیست؟ چرا برخی این مشکل را دارند و برخی ندارند؟
ما جنبشی موسوم به سبز داریم آیا از رهبریت و افرادی که در ردههای بالا و کنترلکنندهی آن هستند آگاهی داریم یا خیر؟ یکی از آنها آقای کروبی است. او دادستانی بود که من را به حکم اعدام در شهرستان بروجرد محکوم کرد. او الان در چه جایگاهی قرار دارد؟ ما اکنون میبینیم که سیاستهای روز چه تاثیری در مسایل گذاشته است. آیا بچههایی که به کشورهای دیگر مراجعه میکنند از این افراد شناخت دارند؟ خیر ندارند. دیدگاههای آنها با واقعیتها بسیار متفاوت است. متاسفانه عدم آگاهی از سیاستهای روز جهان و ایران مستقیم و غیرمستقیم بر روی خواستهای یوان تاثیر گذاشته است.
آیا شما تقابلی با شرایط موجود پناهندهها و جریان جنبش سبز و اتفاقات بعد از انتخابات در ایران میبینید؟ منظورتان این است که این گونه جنبشها از کسانی که به خاطر تفکر خود مجبور به ترک ایران شدند، نمیتوانند حمایت کنند؟
من با این افراد در داخل و خارج از کشور برخورد دارم و آنها دیدگاه استراتژی ندارند. این جو کنونی ایران به خاطر اینکه جابهجاییهایی صورت بگیر و به طور ظاهری سیاستهای روز را اعلام کنند، به وجود آمده است.
دلیل خروج شما از کشور چه بوده است؟
من سابقهی زندان و فعالیتهایی از سال 58 را دارم و در روزهای قبل از خروج در سیستمهایی تحت عنوان سازمان «مدافع حقوق و اتحاد افکار» که بدون در نظر گرفتن هیچ مرز یا مذهبی به وجود آمد، فعالیت داشتم. این سازمان نوپا است و اکنون قدمهای اولیهی خود را برمیدارد. وزارت اطلاعات از این سیستم اطلاع پیدا کرد به همین دلیل از من خواست به آنها مراجعه کنم و من خودداری کردم. منزل من در محاصره قرار گرفت. من با خواست دوستان و دیگر افراد از کشور خارج شدم.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
arash
با درود
دوستان عزیز در رادیو کوچه شما تیتر این مطلب را کاملا اشتباه زده ایید یا..!؟
منظور ایشان کاملا روشن و شفاف بوده است تعجب می کنم چرا این تیتر را انتخاب کرده ایید .
منظور ایشان عدم شناخت افراد از رهبران کنونی این جنبش است و سوئ استفاده افرادی از این جریان برای پناهنده شدن است .
خسرو گلستانی
ضمن شاد باش به شما برای راه اندازی این رادیوی خوب، از گزارش مخابره شده در خصوص آقای کریمی بسیار متاسف شدم. به گفته ی آقای سمیر امین، متفکر مصری تبار فرانسوی، سرمایه داری جهانی مرزهایش را به روی سرمایه باز می کند ولی به روی نیروی انسانی (کار) باز نمی کند حال آنکه سرمایه و کار دو جز جداناشدنی به حساب می آیند.
امید که پس از دو-سه هفته دیگر مراجعه ی بیشتری به این رادیوی خوب داشته باشم. شاد باشید