در دوران باستان این جشن میان زرتشتیان دورهای ده روزه داشت و از «تیر روز» از تیرماه شروع و به «باد ایزد» یعنی روز بیست و دوم پایان میگرفت. زرتشتیان تیرگان را «تیر و جشن Tiru-Jashn» نیز مینامند و برایش اهمیت فراوانی قایلند. لباس و پوشاک نو میپوشند و نقل و شیرینی و میوه و خوراکهای سنتی و ویژه میپزند. پیش از این روز، خانه را خوب پاکیزه نموده و بامدادان شست و شو میکنند و خواندن دو نیایش«خورشید نیایش» و «مهرنیایش» از اوستا را بسیار نیکو میدانند.
جشن تیرگان از شکوه‌مندترین جشنهای ایران باستان است که به هم‌راه جشن نوروز، جشن مهرگان و جشن سده پس از ورود اسلام به ایران نیز بر پا شده و گرامی بودهاند. جشن تیرگان در باورهای مردم از تغییر در طبیعت و نیز افسانههای کهن ایرانی ریشه می‌‌گیرد
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
