سیمین/ رادیو کوچه
simin@koochehmail.com
همین چند روز پیش بود که شنیدم یک آدم مبتکر در ایران سیستم دیزی سریع رو راه انداخته و به سرعت برق و باد هرچندتا دیزی که بخواین آماده می‌کنه و به شما می‌ده که یا ببرید خانه یا همون‌جا میل کنید. (گالری عکسش را هم می‌توانید در رادیو کوچه ببینید)
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
البته این ایده در این دنیایی که به سرعت نور شاید به سمت ناکجا آبادی می‌ره که کسی هم ازش خبرنداره شاید ایده نو و جالب توجهی باشد اونهم برای خوردن آب‌گوشتی که از قدیم اونو از اول صبح بار می‌‌گذاشتن و ظهر هم با کلی آب و تاب آماده‌اش می‌کردند برای خوردن که خوردنش هم آداب خودش رو داشت با سبزی خوردن و ترشی و نان سنگک و دوغ و کلی مخلفات دیگه و یک ساعتی به آهستگی این آبگوشت رو می‌خوردی و بعدش هم یک خواب نیم‌روزی مزه‌ی اونو کامل می‌کرد.
هرچند که این روزا کم‌تر از اون غذاهای سنتی که حسابی جا می‌افتاد و با آب و تاب سرو می‌شد خبری هست و نسل جدید بیشتر عادت کردند تا غذایی را هرچه سریع‌تر و در کم‌ترین زمان ممکنه آماده کنند یا بیرون منزل یک غذایی توی رنگ بزنند و به کارهای دیگه‌شون برسند.
به هرحال هرچند که مردمان این روزگار پا به پای سرعت زمانه پیش می‌روند و به اجزای زندگی‌شان سرعت بخشیدند اما گاهی هم آن‌ها که زورشان به این سرعت می‌چربد مقاومت‌هایی در برابر این شتاب جهانی نشان می‌دهند.
در اساس ایده «زندگی کم‌شتاب» در برابر رویه‌ای که در زندگی مردم جهان پس از صنعتی‌شدن بوجود آمد مطرح شده‌است.
پیروان این عقیده معتقدند سرعت خودتان را کم کنید آن‌وقت می‌بینید که زندگی چه معنایی پیدا می‌کند…
آن‌ها در بیانیه خودشان آوردند: «ما باید در برابر آن‌ها که ما را وادر به سریع بودن می‌کنند مقاومت کنیم. باید از آرامش امان دفاع کنیم هرچند که هزینه برای ما داشته باشد. ما باید به آهستگی در خیابان‌ها و مزرعه ها قدم بزنیم. ما باید به آهستگی از تپه‌ها بالا برویم و هرگز نباید تسلیم سرعت بشویم.
اگر کاری ارزش انجام دادن دارد پس ارزش آن را دارد که به آهستگی انجام گیرد
اگر کاری ارزش انجام دادن دارد پس ارزش آن را دارد که به آهستگی انجام گیرد…»
«گوتورم فلوستاد» فیلسوفی است که در بیان این نوع نگرش تازه در جهان می‌گوید: «تنها چیز درجهان خلقت این است که همه چیز در حال تغییر است. نرخ تغییر رو به افزایش است اگر شما می‌خواهید دوام بیاورید بهتر است برسرعت خود بیافزایید.اما به هرحال بد نیست که به همه یادآوری کنیم که نیازهای اولیه ما هرگز تغییر نمی‌کند. نیاز به دیدن و تحسین، نیاز به تعلق داشتن و نیاز ما به مراقبت‌کردن و نزدیک بودن و نیاز ما به اندکی عشق. واین‌ها همه تنها از طریق کاهش شتاب و تامل در ارتباط‌های انسانی است که میسر می‌شود. به منظور تغییرات بزرگ ما مجبور به احیای دوباره آهستگی، ارتباط متقابل و باهم‌بودن هستیم. تنها دراین صورت است که تازگی وتجدید حیات واقعی را درخواهیم یافت.»
غذای کم‌شتاب دربرابر فست فود
در برنامه پیشین به سفر کم شتاب اشاره داشتم و در این برنامه قصد دارم نگاهی به پدیده غذای کم‌شتاب در مقابل غذای سریع داشته باشم.
جریان غذای کم‌شتاب (slow food) از سال 1986 در ایتالیا توسط «کارلو پترینی» در مقابله با زندگی و غذای پرشتاب راه افتاد. زمانی که شعبه‌ای از رستوران‌های مک‌دونالد در حال افتتاح بود.
هدف از این حرکت تشویق مردم به مصرف غذاها و تولیدات محلی و سنتی است. هم‌چنین حمایت از کشاورزی و تولید محصولاتی که اغلب با روش‌های ارگانیک و طبیعی ـ محصولاتی که بدون استفاده از کود و یا آفت‌کش‌های شیمیایی ـ تهیه می‌شوند و در تهیه غذاهای سنتی مورد استفاده قرار می‌گیرند و نیز تشویق مردم به خرید و تهیه کالاها و غذاهای ارایه شده از کارخانه‌ها که تولید آن‌ها سبب حمایت از تنوع زیستی در محصولات کشاورزی می‌شود.
این جریانات که در مجموع فلسفه اصلی آن حفاظت و حمایت از روش‌های سنتی زندگی بعدها در سال 1989 به صورت موسسه‌ای غیرانتفاعی پایه‌گذاری شد که در حال حاضر بیش از 100 هزار عضو در 132 کشور دنیا دارد.
رستوران‌هایی که غذاهای کم‌شتاب را ارایه می‌کنند بسیار موردعلاقه گردش‌گران است. این پدیده نسل جوان‌تر و نوجوان را مورد هدف قرار داده‌است.
پیروان آن در مدارس و مکان‌های عمومی کارگاه‌های آموزشی برای نسل جوان برگزار می‌کنند.
خیلی از پیروان ایده معتقدند غذای کم‌شتاب علاوه بر آن‌که با آهسته پختن غذا طعم بهتری به آن می‌دهد، این امکان را می‌دهد که با جویدن غذا به آهستگی طعم آن به خوبی حس شود و فرصتی است برای دور هم بودن خانواده در مدت زمان بیشتری و به این ترتیب لذت بیشتری از زندگی برده می‌شود.
گروه دیگری نیز معتقدند این پدیده مقابله‌ای است با جریانی که با بالا رفتن درآمدها در زندگی، عادت کردن به غذا خوردن بیرون از منزل، کم وقت صرف‌کردن برای غذا پختن و اشتغال زنان بیرون از منزل پیش آمده‌است.
گروهی معتقدند رژیم‌های غذایی مدیترانه‌ای یکی از بهترین‌ها در جهان است و بشر امروزی باید دوباره به سمت استفاده از چنین رژیم غذایی برود.
امروزه دوره‌های آموزشی تحصیلات عالی در این زمینه طراحی شده هم‌چنین رستوران‌های بسیاری در سراسر جهان با این ایده بوجود آمده‌است.
به هرحال پدیده غذای کم‌شتاب برای ما ایرانی‌ها پدیده‌ای نا‌آشنا نیست و شاید پیروی از آن تنها بازگشتی به سنت‌های پیشین باشد.
منبع
slowfood
chn
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
