محبوبه / رادیو کوچه
mahboobeh@koochehmail.com
بیست و ششم جولای برابر با زادروز «جورج برنارد شاو» نمایشنامهنویس سبک کمیک، منتقد ادبی و مبلغ سوسیالیست ایرلندیتبار است که متولد سال 1856 میلادی بود و برای نمایشنامه «سنت ژان»، در سال ۱۹۲۵ میلادی به دریافت جایزه ادبی نوبل، نایل آمد و در سال 1950 در گذشت.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
«جورج برنارد شاو» در بیست و ششم جولای سال 1856 میلادی در خانوادهای فقیر در «دوبلین» زاده شد او در تحصیل شاگرد منظمی نبود، اما در خانه و نزد مادرش آموزش عمیقی در موسیقی یافت و در موزه شهر نیز نقاشی آموخت.
برنارد در 20 سالگی راهی لندن شد و سالهای اولیه را در تنگدستی گذراند او در ابتدا به مقالهنویسی در روزنامهها روی آورد تا اینکه در سال 1879 میلادی به نوشتن داستان و نمایشنامه پرداخت و در نوشتههایش رنج و درد و تیرگی باطن جامعه خود را نشان داد.
وی پس از نگارش چند رمان، تصمیم به چاپ آنها گرفت ولی ناشری برای آن پیدا نکرد. در این مدت به روزنامهنگاری، سرودن شعر و پیوستن به دستههای سیاسی مشغول شد و کمکم با آثار ادبی و نظریههای فلاسفه آشنایى یافت.
برنارد شاو از سال 1885م و به دنبال همکاری با روزنامهها و هفته نامهها به شناخته شد و با اجرای نمایشنامه «سرباز شکلاتی» در سال 1893 در آمریکا، شهرتی فراوان پیدا کرد. وی پس از بهبود اوضاع مالی، سفرهایى به دور دنیا کرد و آثار قلمی فراوانی از خود به جای نهاد.
گفته میشود که از او بهعنوان پرقدرترین نمایشنامه نویس بریتانیایی پس از «شکسپیر» یاد میشود.
شیوه نگارش برنارد شاو، شیوهای مستقیم با بیانی روشن و صریح و دارای قدرت کلام است. بیان اندیشهها و مباحث خاص او، عاری از سنگینی خطابهای یا دفاعی است. ذوق، خیالانگیزی، روح بذلهگویى و طنزپردازی بر نوشتههایش غلبه دارد و در عین حال، با فصاحت همراه است.
دیباچههای آثار نمایشی او، مهم و دارای مفاهیم عمیق و اندیشههای آزادیخواهانه است. شاو متفکری است که در زمان خود، بیش از دیگران مورد انتقاد و عیبجویى قرار گرفته، اما پیوسته توانسته است از استعداد خود در حاضر جوابی، استفاده کند و با پاسخهای قاطعی به رقیبان جواب دهد که گاه با سخنان تلخ و گزنده همراه بوده است.
برنارد شاو را مرد قرن خود نیز به شمار آوردهاند. استعداد او در شوخی و به مسخره گرفتن همه چیز، حتا به نمایشنامههایى که حاوی افکار جدی بود، جاذبهای دلپسند و سرگرم کننده میبخشید او پیوسته میخواست که عامه مردم را به فکر وادارد و در تربیت آنان قدم برمیداشت.
او در سال 1925 موفق به اخذ جایزه ادبی «نوبل» شد و این جایزه باعث نفوذ فراوانش در میان مردم و مقامات شد. آثار او شامل بیش از پنج نمایشنامه است با ارزشهای متفاوت و چندین رمان و مقالهها و رسالههای فراوان درباره اقتصاد و سیاست عصر و نقدهایى درباره موسیقی و تئاتر، نمایشنامههای شاو یا ازنوع کمدی است یا تراژدی که مایهای از کمدی دارد.
جنگ جهانی دوم و مرگ همسر و دوستان قدیم موجب تیرگی سالهای آخر زندگی برنارد شاو شد، اما او همچنان به کار ادامه داد و لحظهای از کنجکاوی درباره چیزهای تازه دست برنداشت تا اینکه سرانجام در دوم نوامبر 1950 در 94 سالگی درگذشت.
منبعها:
ویکیپدیا
راسخون
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»