محبوبه / رادیوکوچه
mahboobeh@koochehmail.com
بیست و هشتم جولای برابربا سال‌روز در گذشت «یوهان‌سباستیان باخ» آهنگساز و ارگ‌نواز پرکار آلمانی است او متولد سال 1685 بود. لطافت قوی موسیقی او و گستردگی حاصل هنرش، او را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین آهنگ‌سازان غرب مشهور ساخت و سرانجام در سال 1750 در گذشت.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
«هرجا که موسیقی روحانی حضور دارد، خداوند، رحمت و برکاتش را به بندگانش به‌طور ویژه‌ای هدیه می‌دهد.»
«یوهان‌سباستیان باخ» در 21 مارس سال ۱۶۸۵، در شهر «آیزنباخ» آلمان در یک خانواده بزرگ موسیقی‌دان به دنیا آمده بود، خاندان باخ در فاصله هشت نسل و در بین قرن‌های ۱۶ تا ۱۹میلادی، بیش از هشتاد موسیقی‌دان را به دنیا عرضه کردند.
او در کودکی به مدرسه‌ای لاتینی رفت و در کنار درس خواندن، خواننده بی‌نظیری بود و تحت نظر یک استاد موسیقی و هم‌راه با ساز پدرش، در کلیسا آواز می‌خواند.
عموی او هم نوازنده ارگ کلیسا بود. یوهان در سال ۱۶۹۴ مادرش را از دست داد و پدرش در سال ۱۶۹۵ ازدواج کرد و اندکی بعد، از دنیا رفت. از آن پس، یوهان و برادرش «ژاکوب»، تحت نظر بزرگ‌ترین برادر خانواده، «یوهان کریستوفر باخ»، قرار گرفتند و چند سالی به مدرسه رفتند.
در سال ۱۷۰۰ با افزوده شدن فرزند جدیدی به خانواده برادرش، او دیگر نتوانست هزینه تحصیل یوهان و ژاکوب را بپردازد و به آموزش ارگ به یوهان پرداخت و در همین دوران بود که او به شیوه‌ای خودآموز و به تقلید از آثار آهنگ‌سازان بزرگ، به تدریج این علم را آموخت.
باخ در اجرای موسیقی با ویولن و ارگ، نبوغ خارق‌العاده‌ای داشت و در نوجوانی توانست در این زمینه و در ارزش‌گذاری به اصول اخلاقی، شهرت فراوانی را کسب کند. او توانست با آثار شگفت‌انگیزش، در تاریخ موسیقی، جایگاه خاصی را به خود اختصاص دهد.
وی برای امرار معاش در شغل‌های مختلف درباری و کلیسایی، کار در زمینه‌های گوناگون موسیقی، از قبیل آهنگ‌سازی، تنظیم، رهبری، آموزش، نواختن ارگ و ویولن فعالیت کرد او استاد مدرسه «سنت توماس» و مدت ۲۶ سال مدیر موسیقی عمده‌ترین کلیساهای شهر «لایپزیگ» بود.
باخ در نواختن ارگ و موسیقی کلیسایی، نگارش آثاری برای ویولن و امثال آنها، بر همه موسیقی‌دان‌های عصر خود برتری داشت و توجه او به نظم تکنیکی بنیادین در موسیقی بی همتاست و ترکیب ملودی‌های مستقل در جهت خلق آثار هارمونیک و ریتمیک جاویدان، کار کسی جز او نیست و امروزه هم، موسیقی‌دانان برجسته جهان، از این نظم، بهره می‌برند.
درباره زندگی خصوصی و شخصیت باخ، مطالب زیادی باقی نمانده است او دو ازدواج سعادت‌مندانه داشته و صاحب ۲۰ فرزند بوده است. همسر اول او در سال ۱۷۲۰ به طور ناگهانی در گذشت و او بعد از یک سال با یک خواننده جوان که هفده سال از وی کوچک‌تر بود ازدواج کرد، اما اغلب فرزندان باخ کمی پس از تولد و یا در عرض دو سال، مردند و آن‌هایی که باقی ماندند، اغلب موسیقی‌دان‌های بزرگی شدند.
شرایط برای باخ و موسیقی‌دان‌های هم عصرش بسیار دشوار بوده بنابراین گاهی مجبور می‌شدند برای سه کارفرما، از جمله شورای شهر، دربار، کلیسا و حتا افراد و نهادهای دیگر، کار کنند او در فاصله سالهای ۱۷۲۳ تا ۱۷۲۷، برای مراسم هر یک‌شنبه کلیسا و جشنواره های بزرگ، حدود ۱۵۰ اثر نوشته است.
باخ به رغم تمایل به مکتب «لوتر»، از گرایش‌های مذهبی گوناگون در آثارش بهره برده است. این توانایی از جهتی به آشنایی او به سبک‌های گوناگون مربوط می‌شد، زیرا او همه نوع موسیقی، از موسیقی رقص‌های «سکولار» تا موسیقی «کلیسای کاتولیک» و ملودی‌های ساده «فولکلوریک» را دقیق می‌شناخت و از همه آنها استفاده می‌کرد و می‌توان گفت: «مهم‌ترین آثار باخ، آثار دینی او هستند.»
آثاری از وی که بیش از دیگر آثار از آنها قدردانی و به آنها توجه شد، آثاری برای سازهای «کلاویه‌ای» بود که در این حوزه دیگر آهنگ‌سازان همواره استادی باخ را تصدیق کرده‌اند. «موتزارت»، «بتهوون» و «شوپن» در میان مهم‌ترین ستایندگان وی بودند.
«یوهان سباستیان باخ» در سال ۱۷۴۹ نابینا شد و دیگر نتوانست اثری را خلق کند و سرانجام دربیست و هشتم جولای سال ۱۷۵۰ در «لایپزیگ» درگذشت.
منبع‌ها:
ویکی‌گفتاورد
ویکی پدیا
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
