سیمین / رادیو کوچه
simin@koochehmail.com
رهایی از طلسم‌های دیجیتال و امکانات برای زندگی با واسطه کم‌تر
در برنامه های پیشین از ایجاد جریان نویی به نام «زندگی کم‌شتاب» گفتم. «جریان‌های کم‌شتاب» یک تحول فرهنگی جدید در جهان است که دربرابر سرعت زندگی مدرن و با هدف کاستن از شتاب در گام‌ها و تمام فعالیت‌های زندگی صورت گرفته است.
به طورکلی چشم انداز اصلی تجربه «زندگی بی‌شتاب» در اساس روشی کاملن متفاوت از روش‌هایی است که انسان‌ها در دوران زندگی مدرن پس از انقلاب صنعتی آموخته‌اند. هرچند که این ایده‌ی نو ریشه در دیدگاه خردمندان کهن دارد.
اما در این جریان، گروه‌های مختلفی همراهند از غذای کم‌شتاب گرفته تا سفر کم‌شتاب. حتا هنر و شهر کم‌شتاب.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
رسانه‌های کم‌شتاب
اسلو مدیا یا «رسانه‌های کم‌شتاب» نیز در پی این جریان تشکیل شده است. اسلو مدیا جریانی است که بر تولیدات رسانه‌ای و هم‌چنین بر مخاطبان رسانه‌های جمعی توجه دارد. این جریان درواقع نسبت به سرعت و انبوه‌سازی اخبار پخش شده به ویژه در رسانه‌های دیجیتالی نظیر توییتر تمرکز دارد. این جریان در سال 2010 سبب شکل‌گیری برخی رسانه‌های محلی کم‌شتاب درامریکا و آلمان و فرانسه و ایتالیا شده‌است.
برخی دیگر از جریان موسوم به رسانه کم‌شتاب به طور عمده به تلاش برای کاهش مصرف یا فعالیت‌های روزانه رسانه‌ای تمرکز دارند و از آن با عنوان «رژیم کاهش مصرف رسانه» نیز یاد می‌شود.
پیروان این جریان در بیانیه یا مانیفست خود، رسانه‌های کم‌شتاب را جریانی کمال‌گرا خواندند که بیشتر بر بهبود و پیشرفت مداوم تعامل کاربر و رسانه‌های جمعی تاکید دارد.
آن‌ها معتقدند دهه نخست قرن بیست و یکم تغییرات عمیقی را در بنیان تکنولوژی رسانه‌ها بوجود آورده است. این تغییرات مهم در حوزه شبکه، اینترنت و سایر رسانه‌های اجتماعی بوده است. اما در دهه دوم این قرن، مردم در جست و جوی تکنولوژی‌های نو که به آن‌ها اجازه دهد محصولاتی آسان‌تر، سریع‌تر و کم هزینه‌تر داشته باشند نخواهند بود. بر عکس واکنش مناسب به این تحول رسانه‌ای، توسعه یافتگی سیاسی، فرهنگی و اجتماعی است.
مفهوم «آهستگی» ، یعنی همان مفهومی که در «غذای کم‌شتاب» است نه در «کم‌کردن سرعت»، کلیدی برای این موضوع است. هم‌چون «غذای کم‌تاب»، عبارت رسانه کم‌شتاب در مورد مصرف سریع نیست بلکه به انتخاب از روی اندیشه مواد و تهیه آن‌ها با شیوه‌ای متمرکز باز می‌گردد. رسانه‌های کم‌شتاب از ایده‌های نو به خوبی استقبال می‌کنند و علاقمندند که به اشتراک گذارده شوند.
توجه به پایداری
از موارد دیگری که در مانیفست اسلو مدیا آمده توجه به پایداری است. رسانه های کم‌شتاب کمک به ثبات و پایداری می‌کنند. این ماندگاری مربوط به مواد اولیه، فرآیندها و شرایط کاری که زیربنای یک تولید رسانه‌ای است، می‌شود. بهره‌کشی و مزد کم در این قسمت‌ها هم چنین استفاده تجاری بی‌قید و شرط از اطلاعات کاربر مورد نظر رسانه پایدار نیست.
تک هدفی در رسانه کم‌شتاب
رسانه‌های کم‌شتاب تک هدفی را ترویج می‌دهند. رسانه کم‌شتاب نمی‌تواند به طور معمولی مورد مصرف قرار بگیرد بلکه تمام تمرکز کاربرانش را به خود جلب می‌کند. همان‌طور که تهیه یک غذای خوب، توجه کامل تمام حواس آشپز و مهمانانش را جلب می‌کند، رسانه کم‌شتاب تنها می‌تواند با لذتی آکنده از یک هوشیاری متمرکز، مورد استفاده قرار گیرد.
کفیتی ملموس
از سوی دیگر رسانه کم‌شتاب، کیفیت را قابل لمس می‌کند. رسانه کم‌شتاب خود را با محصولات، ظاهر و محتوا در برابر استانداردهای بالای کیفیت مورد ارزیابی قرار می‌دهد و به واسطه یک طرح الهام بخش زیبا یا تعاملی فوق العاده، جدا از هم‌تایان پرشتاب و کوتاه‌مدت خود قرار می‌گیرد.
ارتقاء جایگاه حرفه‌ای افراد
رسانه کم‌شتاب جایگاه افراد حرفه‌ای را بهبود می‌بخشد، یعنی مردم بطور فعالانه آن‌چه را که می‌خواهند تولید یا مصرف کنند را مشخص می‌نمایند. در رسانه‌های کم‌شتاب این جایگاه فعال که از استفاده از رسانه برای ایجاد ایده‌های نو و اقدام کردن در راستای آن‌ها الهام گرفته است، استفاده کنندگان منفعل را تغییر می‌دهد. این ممکن است توسط عوامل حاشیه‌ای در یک کتاب یا نمایش متحرک ضبط شده در مورد دوستان طرف نشان داده شود . رسانه‌های کم‌شتاب الهام‌بخش هستند و همواره بر روی افکار استفاده‌کنندگان و افعال آن‌ها و این‌که در سال‌های بعد هم‌چنان دارای درک هستند تاثیر خود را بر جای می‌گذارد.
رسانه‌های کم‌شتاب استدلالی و قابل بحث هستند. آن‌ها برای همتایانی که ممکن است با آن‌ها در تماس باشند، باقی می‌مانند.
در رسانه‌های کم‌شتاب، گوش‌دادن همان‌قدر مهم است که صحبت کردن. از آن‌جایی که کند بودن قابل بررسی و دست یابی و قابل ملاحضه است و هر کسی می تواند موقعیت خود را از زاویه ای دیگر بررسی کند.
رسانه هایی اجتماعی
رسانه کم‌شتاب رسانه‌هایی اجتماعی هستند. جامعه‌ای فعال و یا قبایل در اطراف این رسانه‌های کم‌شتاب تشکیل می‌شوند. بنابراین رسانه‌های کم‌شتاب به تنوع فرهنگی و ویژگی‌های ممتاز محلی احترام می‌گذارد.
رسانه کم‌شتاب به کاربران خود احترام می‌گذارد. رسانه‌های کم‌شتاب به کاربران از طریق روشی خودآگاه و دوستانه نزدیک می‌شوند و ایده‌های خوب در مورد پیچیدگی یا طنز کاربران خود را می‌توانند تحمل کنند.
رسانه‌های کم‌شتاب از طریق پیشنهاددادن منتشر می‌شوند نه از طریق تبلیغات. برای رسانه‌های کم‌شتاب، موفقیت در تبلیغات شدید در تمامی شبکه‌ها نیست بلکه از طریق توصیه از طرف دوستان، هم‌کاران یا خانواده است. کتابی که 5 بار به عنوان هدیه داده می‌شود به بهترین دوستان، مثال خوبی است.
رسانه کم‌شتاب بدون زمان هستند: رسانه‌های کم‌شتاب با داشتن عمری طولانی، ظاهری تازه دارند حتی پس از سال‌ها یا دهه‌ها. آن‌ها کیفیت خود را از دست نمی‌‌هند.
رسانه‌های کم‌شتاب در تضاد با سرعت و هم‌زمانی با تویتر، وبلاگ‌ها و یا شبکه‌های اجتماعی نیستند. ، اما نگرش و روش رسیدن به استفاده کردن از آن‌ها متفاوت است.
رسانه‌های کم‌شتاب تمرکز بر کیفیت در تولید و در پذیرش محتوای رسانه‌ها دارند: مهارت در مطالعات فرهنگی مثل نقد منبع، طبقه‌بندی و ارزیابی منابع اطلاعاتی اعتبار خود را از بیشتر نمودن دارای اطلاعاتی خود بدست می آورند.
رسانه‌های کم‌شتاب از شما اعتماد شما را طلب می‌کند و زمانی را صرف می‌کند تا باور کردنی باشد. در پس رسانه‌های کم‌شتاب افراد واقعی وجود دارند و شما می‌توانید آن‌ها را احساس کنید.
به نظر می رسد که برخی پیروان این ایده‌ی نو قصد دارند باز به سراغ روش های قدیمی‌تر ارتباطی روند و رسانه را از نزدیک لمس کنند.
یکی از طرفدارن این جریان نو می‌گوید: «یکی از دلایل من برای پیوستن به این جریان این هست که به خودم زمانی بدهم برای این‌که به چیزهایی دیگه بپردازم مثل موارد مشابه یا شکل‌های مادی رسانه و دوم این که قادر باشم تاملی در نقشی که رسانه دیجیتال در زندگی‌ام بازی می‌کند داشته باشم. به قول مارشال مک لوهان: «کسی نمی‌داند که که چه کسی آب را کشف کرد اما کاشف احتمالن یک ماهی نبود.»
به معنای دیگر می‌خواهم باز گردم به زمانی که هنوز اینترنت و موبایل در زندگی ما نقش پیدا نکرده بودند. می‌خواهم به تماشای تلویزیون کابلی بنشینم و با وی اچ اس فیلم تماشا کنم نه با دی وی دی و .. می خوام از کامپیوترم برای نوشتن حساب کتابهام و نوشته‌ها استفاده کنم اما نه برای داونلود کردن و کار تجاری با اون . دلم می خواد موبایلمو کنار بذارم و با همون تلفن‌های قدیمی صحبت کنم و در نهایت دلم می‌خواد به صدای رادیو از رادیوی خانگی‌ام گوش بدم نه هیچ رادیوی آنلاینی.»
او می‌گوید: «دارم عادت‌های جدیدی اضافه می‌کنم : این که بیشتر به کتابخانه بروم و کتاب به امانت بگیرم ، نامه بفرستم،کارت پستال ارسال کنم و از فاکس استفاده کنم به جای ایمیل زدن. به جای خریدن آنلاین از امازون برم بیرون خرید و به مغازه‌ها سر بزنم. به جای پرداخت انلاین قبض‌ها، اون‌ها رو ماهانه با چک پرداخت کنم. به جای خرید آنلاین بلیط هواپیما سری به ازانس مسافرتی بزنم و اوضاع اب و هوا رو از روزنامه یا تلویزیون پی‌گیری کنم و به جای گوگل مپ از نقشه استفاده کنم.»
رژیمی رسانه‌ای
یکی دیگر از طرفداران این جریان نیز نوعی رژیم رسانه کم‌شتاب طراحی کرده که در آن توصیه می‌کند: روی کاغذ بنویسد. روزی نیم ساعت بیشتر از ایمیلتان استفاده نکنید. خرید آنلاین ممنوع.
برای دیدن فیلم و نمایش به سینما و تئاتر بروید.
روز یک بار در فیس بوک یا توییتر یا وبلاکتان پست بگذارید.
روزانه کم‌ترین استفاده را از کامپیوتر بکنید.
و تنها برای موارد شغلی از اینترنت استفاده کنید.
به هر رو شاید پیروی از این رژیم گاهی برای افراد به خصوص اهالی رسانه که بیشترین ساعت‌های شبانه روزشان را پشت کامپیوتر و در دنیای مجازی می‌گذرانند خالی از لطف نباشد.
فرصتی برای تجربه‌هایی ملموس و گریزی از آن چه مدرنیته به ما اهدا کرده‌است؛ قید و بندی دیجیتالی با زنجیرهایی از جنس چندرسانه‌ای‌ها.
منبع
chn
Slow Media
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
