کتاب زنان و محیط زیست ایران به قلم دکتر عباس محمدی اصل جامعه شناس و مدرس دانشگاه تهران توسط نشر شیرازه منتشر شده‌است.
به گزارش میراث خبر کتاب زنان و محیط زیست از منابع تالیفی محسوب می‌شود که با پیش‌زمینه‌ای تئوریک سعی دارد زاویه نقدی را بر روی‌کردهای موجود و واقعیت امروز بگشاید و در قیاس با آن‌چه رویکرد «هماهنگ» انسان با طبیعت نام می‌نهد، پی‌آمدهای آن را به آزمون بگذارد.
نگارنده سخن را با مفهوم «کار» آغاز و تاثیر آن را بر محیط ماهیت انسان بررسی می‌کند و سپس به تطبیق انسان با محیط از زاویه عقل مذکر اطلاق می‌شود و مظاهر مردانه آن به منزله فرهنگ مسلط تکامل می‌بخشد. بازشناسی مسوولیت نهادهای اجتماعی مدرن در بروز بحران محیط زیست بشر ناشی از اسارت طبیعت در سیطره فرهنگ، یکی دیگر از دریچه‌های نقد این کتاب است.
در بخشی از این کتاب نوشته شده:«هرگز آگاهانه با خود اندیشیده‌ایم که چرابرای دستیابی به آرامش، بی اختیار به دامن سبز طبیعت پناه می‌بریم؟تداعی این الگو از روزگارانی به یادگار مانده که طبیعت هنوز اسیر فرهنگ نشده بود و قرار نبود علم برهمه چیز مسلط شود.
در آن روزگار، زنان تدبیر جامعه را دردست داشتند و خردمندانه با هستی هماهنگ می‌شدند برآمدن خردجمعی از زندگی مشارکتی در پرتو این تدبیر از تک روی عقلانیت ابزاری جلو میگرفت و با مصائبی چون آلودگی محیط زیست مواجه نبود. بلوغ عقل مذکر درسایه پرورندگی داهیانه زنانه اما نیازمند هزینه‌ای سنگین بود که عمدتا در تخریب محیط زیت تجلی می‌کرد. اقتضای زندگی مشارکتی در عصر مدرنیته اما رفته رفته را به سرمنزل خردمندی دوجنسیتی در عصر جهانی‌شدن رهنمون گردید و این سرآغازی است بر ظهور تمدنی متکثر با نمودی چون سبز شدن محیط در بی‌سالاری.»
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
