خبر / رادیو کوچه
بر اساس اخبار رسیده به رادیو کوچه از منابع آگاه دانشجویی در مازندران، مسوولان دانشگاههای مازندران و صنعتی نوشیروانی بابل طی احکامی جداگانه اقدام به اخراج 5 تن از فعالان سیاسی- دانشجویی این دو دانشگاه کردهاند.
به نقل از منابع آگاه این استان، دکتر علیزاده رییس سابق دانشگاه مازندران، دکتر احمدپور رییس فعلی دانشگاه مازندران و دکتر عسکر جانعلیزاده سرپرست دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل اقدام به اخراج فعالان دانشجویی این دو دانشگاه کردند.
گفته میشود طی روزهای اخیر مسوولان این دو دانشگاه پس از سخنان وزیر علوم موج جدیدی از فشارها و برخوردها را بر فعالان دانشجویی این دو دانشگاه آغاز کردهاند.
عماد بهاور، سارا خادمی، اشکان ذهابیان، سیاوش سلیمینژاد و ایمان صدیقی از جمله فعالان سیاسی و دانشجویی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل و دانشگاه مازندران بوده که طی هفتههای اخیر و با صدور احکام جداگانهای حکم قطعی اخراج خود را دریافت کردهاند.
در زیر علل اخراج این دانشجویان آمده است :
1.عماد بهاور: وی مسوول شاخه جوانان نهضت آزادی ایران و عضو دفتر سیاسی نهضت آزادی ایران و عض هسته ی مرکزی (پویش حمایت از خاتمی و موسوی) (موج سوم) بوده است که در تاریخ 7 خرداد 1388 توسط دادگاه انقلاب بازداشت شد. اتهام وی توسط مقامات قضایی ، تبلیغ علیه نظام ذکر شد.
بهاور پس از 96 ساعت آزاد شد اما پس از اعلام نتایج انتخابات مناقشهبرانگیز ریاست جمهوری دستگیر شد. عضو شاخهی جوانان نهضت آزادی در روز چهارشنبه هفتم مرداد ماه 1388 پس از تحمل 46 روز زندان انفرادی از زندان آزاد شد و برای بار سوم در طول یک سال اخیر در تاریخ 16 اسفند 1388 در حالی که به دادگاه انقلاب برای آخرین دفاعیات احضار شده بود، بازداشت شد.
وی فارغ التحصیل رشتهی مهندسی صنایع از دانشگاه یزد و دانشجوی کارشناسی ارشد رشتهی علوم سیاسی از دانشگاه مازندران بوده که در ماههای اخیر به دستور ریاست سابق دانشگاه مازندران (دکتر علیزاده) از دانشگاه اخراج شده است.
2. سارا خادمی: وی فعال دانشجویی دانشگاه مازندران و دانشجوی رشته جامعه شناسی در مقطع کارشناسی ارشد بوده است.
سارا خادمی در آخرین روز انتخاب رشته طی تماسی تلفنی به اطلاعات سازمان سنجش احضار شد و بعد از بازجویی که از سوی مقامهای حراستی و اطلاعاتی سازمان سنجش از او به عمل آمد، وی را مردود گزینشی عنوان کردند.
این فعال دانشجویی دانشگاه مازندران در سال 86 همراه تنی چند از دیگر دانشجویان این دانشگاه در آذر ماه 86 دستگیر و روانه بازداشتگاه اداره اطلاعات استان مازندران شد.
وی در طول دوران فعالیت دانشجویی خود 2 بار به دادگاه انقلاب شهرستان بابلسر احضار شده بود.
3. اشکان ذهابیان: وی دانشجوی رشته شیمی محض از دانشگاه فردوسی مشهد است که به دستور رییس دانشگاه فروسی (دکتر عاشوری) در سال 87 به 2 ترم محرومیت از تحصیل محکوم شد. عضو سابق شورای مرکزی فراکسیون مدرن انجمنهای اسلامی دانشگاه فردوسی و علوم پزشکی مشهد در بهمن 87 به دانشگاه مازندران تبعید شد و پس از مدتی از سوی ریاست وقت دانشگاه مازندران (دکتر علیزاده) از تحصیل محروم شد. اشکان ذهابیان در تاریخ 26 خرداد 88 در جریان اعتراضات دانشجویان دانشگاه مازندران نسبت به روند برگزاری انتخابات ریاست جمهوری از سوی نیروهای لباس شخصی موسوم به انصار ضرب و شتم شده بود و به مدت 3 روز در بیهوشی به سر برد. این فعال دانشجویی شمال کشور دوره یک ماهه بازداشت خود را در زندان اداره اطلاعات ساری و متی کلای بابل سپری کرد. وی در شهریور 88 از سوی دانشگاه فردوسی به 2 ترم محرومیت از تحصیل با احتساب سنوات محکوم شد. عضو شورای عمومی دفتر تحکیم وحدت در تاریخ 11 آبان 88 برای دومین بار دستگیر شد و سپس از سوی دادگاه انقلاب شهرستان بابل به 6 ماه حبس تعزیری محکوم شد. اشکان ذهابیان پس از سپری کردن 2 سال محرومیت از تحصیل با احتساب سنوات از دانشگاه اخراج شد. گفتنی است منابع اگاه دانشجویی بابل گرارش میدهند که این دانشجو در هنگام اخراج از دانشگاه، تنها 20 واحد معادل 1 ترم تحصیلی برای اخذ مدرک لیسانس خود، از درسش مانده بود.
4. سیاوش سلیمینژاد: وی دانشجوی رشته مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل است که در تاریخ 30 خرداد 88 توسط وزارت اطلاعات دستگیر شده بود و دوره یک ماهه بازداشت خود را در زندان متی کلای بابل سپری کرد.
وی از سوی دادگاه انقلااب شهرستان بابل به 10 ماه حبس تعزیری به مدت 3 سال تعلیق و 1 سال محرومیت از تحصیل محکوم شده بود.
وی در آزمون کارشناسی ارشد سال 88 موفق به پذیرش در رشته مهندسی کامپیوتر مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه علم و صنعت شود ولی در ایام امتحانات پایان ترم خرداد 88 که آخرین ترم تحصیلی دوره لیسانس این فعال دانشجویی محسوب میشد در زندان بسر میبرد و مسوولان دانشگاه از برگزاری مجدد امتحانات پایان ترم برای دانشجویانی که در آن ایام در زندان به سر میبردند و موفق به برگزاری امتحانات پایان ترم نشدند، خودداری کردند و این دانشجو به مدت 2 سال از شرکت در امتحانات آزمون کارشناسی ارشد محروم شد.
گفتنی است طبق قوانین و آییننامه وزارت علوم، دانشجویی که در مقطع کارشناسی ارشد در مقطع روزانه پذیرفته شود و نتواند مدارک تکمیلی تحصیلی دوره لیسانس خود را به دانشگاهی که در مقطع کارشناسی ارشد تحویل دهد، به مدت 2 سال از شرکت در آزمون کارشناسی ارشد محروم خواهد شد.
5. ایمان صدیقی: وی دانشجوی رشته مهندسی کامپیوتر در مقطع کارشناسی از دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل بوده که در سال تحصیلی 87 از سوی کمیته انضباطی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل به 2 ترم محرومیت با احتساب سنوات محکوم شد. ایمان صدیقی دبیر سیاسی سابق انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل بوده که در حوادث پس از انتخابات در تاریخ 28 خرداد توسط وزارت اطلاعات دستگیر شده بود و دوره 1 ماهه بازداشت خود را در زندان اداره اطلاعات ساری و زندان متی کلای سپری کرد.
وی از سوی دادگاه انقلاب شهرستان بابل به 10 ماه حبس تعزیری و 1 سال محرومیت از تحصیل محکوم شد. عضو شورای عمومی دفتر تحکیم وحدت در اسفند 88 برای گذراندن دوران محکومیت 10 ماهه خود راهی زندان متی کلا شد. ایمان صدیقی به تازگی پس از گذراندن نیمی از دوران محکومیت خود از زندان متی کلای بابل آزاد شد. وی پس از گذزاندن 2 سال محرومیت از تحصیل با احتساب سنوات به دستور رییس دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل (دکتر جانعلیزاده ) از دانشگاه اخراج شده است.
لازم به ذکر است در طی هفتههای اخیر کامران دانشجو وزیر علوم طی سخنرانی اظهار داشت :
«اگر دانشگاهی وجود داشته باشد که نه تنها در تمام ماه محرم و صفر بلکه درتمام طول سال کوچکترین مراسم مذهبی نیز در آن برگزار نشود، در یک کلام میگویم خوب است چنین دانشگاهی اصلن وجود نداشته باشد چون اگر این دانشگاه وجود داشته باشد مردم ایران، دانشجویان، اساتید و کارکنان دانشگاه آن را با خاک یکسان میکنند.»
کارشناسان سیاسی بر این باورند که این نوع تصمیمگیریها از سوی مسوولان دانشگاههای مازندران و صنعتی نوشیروانی بابل به دلیل فعالیت گستردهی دانشجویان این دو دانشگاه قبل و بعد از انتخابات ریاست جمهوری بوده و این احکام در راستای پیروی از سخنان وزیر علوم است که سر آغاز سونامی انقلاب فرهنگی دوم در شمال کشور خواهد بود.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»