خبر / رادیو کوچه
روز چهارشنبه، رضا خندان، همسر نسرین ستوده، با ارسال نامه‌ای به دادستان تهران، از برخوردهای انجام شده با همسرش انتقاد کرده است.
وی در این نامه نوشته است مجازات کودکان به خاطر عمل‌کرد بزرگ‌ترها شیوه‌ای کامل غیر‌انسانی است. قطع ارتباط با خانواده و محبوس کردن در سلول انفرادی، توهین (توسط بازپرس اولیه و بازجو) به فرض محال اگر هم نتیجه دهد بی‌پایه و بی‌اعتبار است. نسرین ستوده وکیل بسیاری از فعالان جنبش زنان از جمله «عالیه اقدام‌دوست» و نیز فعالان مدنی دیگر مانند «کیوان صمیمی» بوده است، در روز ١٣ شهریورماه در پی احضاریه کتبی به دادسرای ویژه اوین بازداشت شد.
چندی پیش نیز، همسر وی پس از فشارهای بسیار برای عدم مصاحبه با رسانه‌ها، احضاریه‌ای دریافت کرده بود.
ستوده در طول مدت بازداشت خود دو بار با خانواده تماس تلفنی داشته است ولی با وجود پی‌گیری‌های زیاد وی برای شرکت در مراسم ختم پدرش، اجازه حضور نیافته است.
متن نامه رضا خندان به این شرح است:
دادستان محترم تهران
جناب آقای جعفری دولت آبادی
با احترام، به استحضار می‌رساند خانم نسرین ستوده لنگرودی وکیل پایه یک دادگستری و همسر این‌جانب رضا خندان به دنبال تهدید تلفنی از طرف یک نهاد امنیتی مبنی بر کناره‌گیری از وکالت یکی از هم‌کارانشان که اتفاقن ایشان نیز وکیل دادگستری می‌باشند در تاریخ 13/06/1389 توسط دادسرای اوین احضار و سپس بازداشت شده و در این مدت از هرگونه ملاقات که حق طبیعی هرکس می‌باشد، محروم بوده‌است.
در این مدت علاوه بر فشارهای روحی سنگین به دلیل قرار گرفتن در سلول انفرادی، از ملاقات با 2 فرزند خردسالش نیز محروم بوده‌است. از تاریخ 24/06/1389 تاکنون هیچ‌گونه تماسی با خانواده نداشته است. از زمان بازداشت با فرزند 3 ساله‌اش حتا لحظه‌ای تلفنی صحبت نکرده است.
در تاریخ 01/07/1389 پدر ایشان در بیمارستان فوت کردند و با این‌که جانیان خطرناک نیز می‌توانند از مرخصی جهت شرکت در مراسم تدفین و ختم شرکت کنند ایشان از این حق بدیهی نیز محروم شدند، علی‌رغم موافقت بازپرس محترم و نامه دادستانی و تامین وثیقه 150 میلیون تومانی اعلام شده و نیز ارایه اسناد مربوط به فوت پدرشان.
با توجه به اظهارات بازپرس پرونده که به نظر می‌آید تحقیقات از ایشان به پایان رسیده‌است؛ باید بتوانند با تبدیل قرار در کنار فرزندانشان قرار گیرند.
مجازات کودکان به خاطر عمل‌کرد بزرگ‌ترها شیوه‌ای کاملن غیر‌انسانی است. قطع ارتباط با خانواده و محبوس کردن در سلول انفرادی، توهین (توسط بازپرس اولیه و بازجو) به فرض محال اگر هم نتیجه دهد بی‌پایه و بی‌اعتبار است.
اکنون 14 روز است که هیچ‌گونه اطلاعی از ایشان نداریم کوچک‌ترین امکانی برای برقراری ارتباط و گرفتن خبر وجود ندارد.
آیا مادر 2 فرزند خردسال همان‌گونه که گفته بود در اعتصاب است؟
آیا مادر 2 فرزند خردسال بیمار است؟
اصلن آیا مادر 2 فرزند خردسال زنده است؟
هیچ‌کس مطمئن نیست حتا دادستان شهر.
آقای دادستان آیا تجربه این را دارید که کودک شما در نبود طولانی مادرش با حسرت از اطرافیان بخواهد تا مادرش شوند؟
با احترام و آرزوی اجرای عدالت
رضا خندان
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
