بی‌بی‌سی
پژوهش‌گران مشخصات یک موجود کهن شبیه انسان که می‌تواند از اجداد مستقیم ما باشد را تشریح کرده‌اند.
ارزیابی این موجود 4/4 میلیون ساله به نام «آردیپیتکوس رامیدوس» طی مقاله‌ای توسط دانشمندان در نشریه «ساینس» انجام شده است.
تیم محققان می‌گویند حتی اگر این موجود از اجداد مستقیم انسان نباشد، چگونگی تکامل انسان از جد مشترکش با شامپانزه را روشن‌تر می‌کند.
فسیل‌های «آردیپیتکوس رامیدوس» ابتدا در سال 1992 در اتیوپی پیدا شد اما ارزیابی اهمیت آن 17 سال طول کشید.
مهم‌ترین نمونه این فسیل‌ها اسکلت ناقص یک موجود ماده است که بر آن نام «آردی» نهاده‌اند.
تیم بین‌المللی محققان استخوان‌های مهمی از جمله جمجمه با استخوان فک و دندان، بازوها، دست‌ها، خاصره، لنگ و پاها را پیدا کردند.
اما پژوهش‌گران هم‌چنین قطعاتی را یافته‌اند که می‌تواند به حداقل 36 موجود منفرد آردیپیتکوس تعلق داشته باشد.
پروفسور تیم وایت از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی که از محققان ارشد این پروژه است گفت که تحقیقات گروه موشکافانه بوده است.
او به نشریه ساینس گفت که تمیز کردن استخوان‌ها و بعد مطالعه و مقایسه آن با سایر فسیل‌های شناخته شده آفریقا و سایر نقاط سال‌های سال وقت گرفت.
پروفسور وایت گفت: «این یک فسیل معمولی نیست. یک شامپانزه نیست. انسان نیست. این به ما نشان می‌دهد که زمانی در گذشته چه بوده‌ایم»
این فسیل در حدود 230 کیلومتری شمال شرقی آدیس آبابا پایتخت اتیوپی کشف شد.
گفته می‌شود برخی از مشخصات اسکلت این موجود منعکس کننده مشخصات قابل مشاهده در گوریل‌های بسیار کهن است؛ هم‌چنین آثاری از گونه‌های انسان‌نما که بعدها ظاهر شدند در آن دیده می‌شود.
دانشمندان می‌گویند که آردی با قدی 120 سانتیمتری در بالا رفتن از درختان مهارت داشته است، اما هم‌چنین روی دو پا راه می‌رفته است. با این حال کف پاهایش مثل انسان امروزی قوسدار نبوده، که نشان می دهد نمی‌توانسته در فواصل طولانی راه برود یا بدود.
پروفسور اوئن لاوجوی از دانشگاه کنت در اوهایو گفت: «نصف زندگی‌اش روی درختان می‌‌گذشته است؛ در درختان لانه می‌کرده و گه‌گاهی هم آن‌جا غذایش را می‌خورده است، اما وقتی پایین می‌آمده صاف راه می‌رفته تقریبا همان‌طور که من و شما قدم برمی‌داریم»
محققان می‌گویند این‌که این موجود 4/4 میلیون سال قبل در ناحیه‌ای که جنگلی بوده زندگی می‌کرده است تا حدودی مشکل‌زاست. تصور می‌شد که تکامل اولیه انسان حداقل تا حدودی ناشی از ناپدید شدن درختان و تشویق آن‌ها به راه رفتن بر زمین بوده است.
پروفسور وایت گفت: «این موجودات در زیست‌گاهی جنگلی زندگی می‌کرده و می‌مرده اند، نه در یک دشت باز و چون بسیاری از مشخصه‌های «آردیپیتکوس رامیدوس» در میمون‌های امروزی در آفریقا دیده نمی‌شود، احتمال دارد که این جد مشترک، از لحاظ زمانی خیلی عقب‌تر از آن‌چه تاکنون تصور می‌شد می‌زیسته است – شاید هفت یا نه میلیون سال پیش.
این تیم در پاسخ به این‌که آیا «آردیپیتکوس رامیدوس» جد مستقیم ما بوده است یا نه، گفت برای پاسخ‌گویی به این سوال باید فسیل‌های بیشتری از نقاط مختلف و متعلق به دوره‌های زمانی مختلف جمع‌آوری و بررسی شود.
دانشمندان در سندی که به مقاله آن‌ها در نشریه ساینس ضمیمه شده نوشته‌اند: «ما برای دادن پاسخی مطمئن به این سوال در آینده نیازمند کشف فسیل‌های بسیار بیشتری از دوران 3-5 میلیون سال قبل هستیم»
«اما اگر آردیپیتکوس رامیدوس عملا گونه‌ای نباشد که جد انسان به طور مستقیم به آن برسد، باید ارتباط نزدیکی با آن داشته باشد، و در ظاهر و تطبیق‌پذیری شبیه آن بوده باشد»
بدوی بودن ظاهر «آردیپیتکوس رامیدوس» در مقایسه با «آسترالوپیتسین‌ها» – گروهی از هومینیدها در آفریقا که از لحاظ زمانی کمی به ما نزدیک تر بوده‌اند – کارشناسان را شگفت‌زده کرده است.
به خصوص فسیل یک آسترالوپیتکوس آفرنسیس موسوم به «لوسی» که در سال 1974 پیدا شد به علت توانایی آن در راه رفتن ارتباط نزدیکی با انسان دارد.
پروفسور کریس استرینگر از موزه تاریخ طبیعی لندن اظهار نظر کرد که برای آن‌که «آردیپیتکوس رامیدوس» روی خط مستقیمی از دودمان انسان بنشیند هم‌چنین لازم است که تغییرات تکاملی سریعی روی داده باشد.
او گفت: «آسترالوپیتکوس چهار میلیون سال قبل ظاهر شد بنابراین تصور این است که پیشرفت تکاملی در 4/4 میلیون سال قبل باید بیشتر از «آردیپیتکوس رامیدوس» می‌بوده باشد»
او افزود: «خوب باید گفت که شاید تغییرات خیلی سریع هم ممکن باشد یا این‌که آردیپیتکوس ممکن است نوعی بازمانده تاریخی از یک مرحله قدیمی‌تر تکامل باشد. شاید هم چیزی شبیه به آسترالوپیتکوس در 4/4 میلیون سال قبل در جای دیگری در آفریقا پیدا کنیم»
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
