آرین/ دفتر کابل/ رادیو کوچه
درست 9 سال پیش در روزهای هفتم و هشتم ماه اکتبر بود که سکوت کابل را صدای بمب‌های هواپیماهای آمریکایی شکست و پای‌گاه‌های طالبان را هدف قرار دادند.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
شهروندان افغانستان می‌گویند هرچند صدای این راکت‌ها و بمب‌افگن‌ها دل‌خراش بود، اما برای رهایی از حکومت دیکتاتوری طالبان روزنه امیدی بود.
آمریکا پس از حمله یازدهم سپتامبر 2001 اسامه بن لادن رهبر گروه القاعده را مظنون درجه یک این حملات خوانده و از گروه طالبان که بر افغانستان حکومت می‌کردند خواست تا وی را به آمریکا تسلیم بدهد.
در زمان طالبان مدرسه رفتن دختران، شنیدن موسیقی، تماشای تلویزیون، تراشیدن ریش و برخی دیگر آزادی های ابتدایی مردم سلب شده بود
اسامه‌بن‌لادن در زمان حکومت طالبان در افغانستان زندگی می‌کرد و از این کشور هزاران جنگجو را در سراسر جهان رهبری می‌کرد. در زمان حکومت طالبان افغانستان تبدیل به پناه‌گاه و آموزش‌گاه تروریستان کشور‌های مختلف شده بود.
در پی رد در خواست آمریکا مبنی بر تسلیم دادن بن‌لادن، جورج بوش رییس جمهوری وقت آمریکا در ماه اکتبر 2001 اعلام حمله نظامی بر علیه حکومت طالبان را ابلاغ کرد.
احمدشکیب احمدی یک شهروند کابل می‌گوید پنج سال به مشکلات و سختی حکومت طالبان را تحمل کرده بود و درست زمانی که دیگر کاسه صبر وی لبریز شده و می‌خواست افغانستان را ترک کند، حملات آمریکا علیه طالبان آغاز شد.
وی گفت هواپیماهای آمریکایی در آن روزها پای‌گاه‌های طالبان را مورد هدف راکت و بمب قرار می‌دادند و بر عکس حالا که در حملات هوایی آمریکایی‌ها افرادملکی نیز کشته می‌شوند در آن زمان به جز طالبان هیچ فرد ملکی کشته نمی‌شد.
اما حالا تلفات افراد ملکی در حملات هوایی آمریکا مورد انتقاد شدید مردم قرار گرفته است.
طالبان نیز با انتشار اعلامیه ی ادعا کرده است که بعد از نه سال آمریکا و به خصوص رییس جمهوری اوباما از حضور در افغانستان نا‌امید و پشیمان شده است.
شهروندان افغان نیز می‌گویند آمریکا که توانست حکومت طالبان را در مدت یک ماه از تمام استان‌های افغانستان به استثنای هلمند شکست بدهد، در مدت نه سال چرا نتوانست این گروه را در استان هلمند شکست بدهد.
برخی از شهروندان افغان به مبارزه جدی آمریکا با طالبان با دید شک نگریسته این همه را اقدامات سیاسی برای حضورش در منطقه می‌دانند.
حالا پس از نه سال به جای شکست کامل طالبان این گروه فعالیت‌اش را دوباره سامان داده، دولت افغانستان و جامعه جهانی نیز حاضر شده است تا با این گروه مذاکره کند.
در ادامه تلاش‌های دولت افغانستان برای مذاکره با طالبان روز گذشته شورای عالی صلح که به تازه‌گی از سوی دولت افغانستان ایجاد شده است اولین جلسه‌اش را بر گزار کرد.
حامدکرزی رییس جمهوری افغانستان تلاش این شورا برای رسیدن به صلح را آرزوی مردم خواند و گفت جامعه جهانی از این طرح حکومت افغانستان حمایت می‌کند.
اما این مذاکرات سبب نگرانی نهادهای جامعه مدنی و شهروندان افغانستان شده است.
امید یک شهروند کابل نگرانی دارد که اگر طالبان حاصر به صلح شوند، به احتمال زیاد دولت افغانستان ناگزیر است برخی خواست‌های آنان را بپذیرد و هر خواست طالبان نیز سلب آزادی های مردم است.
در زمان طالبان مدرسه رفتن دختران، شنیدن موسیقی، تماشای تلویزیون، تراشیدن ریش و برخی دیگر آزادی های ابتدایی مردم سلب شده بود.
داکتر سیما سمر رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان و نامزد جایزه صلح نوبل 2010 می‌گوید، مذاکره برای مصالحه در هر کشوری بعد از جنگ نیاز است، اما نباید مردم افغانستان قربانی این مذاکرات شوند.
حالا که نه سال از شکست حکومت طالبان و روی کار آمدن اداره جدید به هم‌کاری جامعه جهانی می‌گذرد، در افغانستان پیش‌رفت‌های قابل ملاحظه در بخش‌های رسانه‌ها و آزادی بیان، مخابرات و تکنولوژی و بازسازی به وجود آمده است، اما نا‌امنی هنوز هم نگرانی مردم این کشور است.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
