آن‌چه در این بخش می‌آید انتخابی از رادیو کوچه در بین رسانه‌ها است.
به گزارش «میزان خبر» در قسمتی از این نامه که به امضای اسانلو، بداغی، رفیعی‌فروشانی، سحرخیز و طبرزدی، که همگی در زندان رجایی‌شهر کرج در زندان به سر می‌برند، آمده است:
در شرایطی که دولت احمدی‌نژاد به‌صورت فزاینده به تحقیر دولت‌ها و ملت‌ها پرداخته و پرخاش‌گری را در صحنه‌ی بین‌المللی جایگزین رفتار عاقلانه و دیپلماتیک کرده است، اجرای اصل 59 و 89 قانون اساسی را فوریت شرایط امروز ایران دانسته و از پیشنهاد خردمندانه‌ی آقای میرحسین موسوی برای برگزاری رفراندومی آزاد و دموکراتیک، با نظارت مستقیم و همه‌جانبه‌ی ملت، پشتیبانی می‌کنیم؛ نظارتی که از بروز حوادث پس از انتخابات ریاست‌جمهوری 88 که منجر به سرکوب، دستگیری، بازداشت و شکنجه‌ی فرزندان ایران‌زمین شد، جلوگیری می کند.
متن کامل این نامه به شرح زیر است:
به‌نام خداوند جان و خرد
مسوولیت‌پذیری و پاسخ‌گو نبودن حکومت‌ها در برابر رفتار و کردار خود از عمده‌ترین ویژگی‌ها و خصلت‌های دولت‌های اقتدار‌گرا و غیرمردمی است. دولت‌هایی که شفاف عمل نمی‌کنند و مردم را نسبت به امور سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور خویش نامحرم می‌دانند. علت این است که اقلیت حاکم، نفع خود را در بی‌خبری اکثریت ملت و مبهم گذاردن مسایل مهم می‌دانند و نمایندگان مردم را به‌جای «وکیل الرعایا»، «وکیل الدوله» فرض می‌کنند. ریشه گرفتن این بیماری خطرناک درون حاکمیت ایران، نظامی را طی سال‌های اخیر شکل داده که در آن، حق مزبور از ملت سلب شده است. این حق که شهروندان، دولت خود را با آرای خویش برگزیند و از سیاست‌های کلان سیاسی، اقتصادی، نظامی و امنیتی آن در سطوح داخلی، منطقه‌ای و جهانی آگاه شوند.
در عوض، اقلیت حاکم در غیاب نمایندگان واقعی مردم به‌گونه‌ای عمل کرده و می‌کند که منافع ملی و مصالح کشور بازیچه‌ی تصمیم‌گیری‌های نادرست و اقدام‌های بعضن ماجراجویانه‌ای شود که امنیت داخلی ایران و صلح بین‌المللی را به‌خطر اندازد.سیاست‌های غلط اقتصادی ضد‌تولید ملی و اشتغال، در جریان برنامه‌ای تورم‌زا که تحت عنوان حذف یارانه صورت می‌گیرد، در کنار ماجرا‌جویی‌هایی که به‌نام سیاست‌های هسته‌ای پی‌گیر می‌شود تاکنون نتیجه‌ای جز انزوای فزاینده‌ی ایران نداشته است.
ملت ایران در شرایطی فقر، گرسنگی، فحشا و خطر جنگ و خون‌ریزی را در چشم‌انداز خود مشاهده می‌کند که در هیچ‌یک از تصمیم‌های کلان و خرد کشور نقش بایسته‌ای را ایفا نکرده است. در عین حال هرگاه شخصیت‌های حقیقی و حقوقی از موضع ملی و مردمی در این حوزه‌ها به اظهارنظر کارشناسانه و خیرخواهانه پرداخته‌اند، اندک انتقاد ایشان، از سوی دستگاه‌های نظامی – امنیتی حاکم مورد توهین و تهدید قرار گرفته و به شدیدترین وجه تنبیه و مجازات شده‌‌اند.
اقلیت حاکم هم‌چون بسیاری از اصول مترقی قانون اساسی، در عمل جلوی اجرای اصل 59 قانون اساسی را _که زمینه‌ساز برگزاری رفراندوم در «مسایل بسیار مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی» جامعه از طریق ساز و کارهای دموکراتیک و مدنی است_ گرفته تا بتواند بدون دخالت مستقیم مردم سیاست‌های بلند‌مدت و خیال‌پردازانه و برنامه‌های ماجراجویانه و غیرعملی دولت احمدی‌نژاد را دنبال کند. امری که تاکنون چهار قطعنامه تحریم علیه ایران را در پی داشته است. آخرین مورد، قطعنامه 1929 شورای امنیت سازمان ملل است که آثار اقتصادی، سیاسی، اجتماعی ناشی از آن در زندگی مردم ایران چیزی جز بیکاری فزاینده، فقر گسترده و رکود هم‌راه با تورم افسارگسیخته نبوده است.
دولت برای تامین مالی خسارت‌های اقتصادی ناشی از برنامه‌های یک سویه و مستبدانه مجبور شده است از طریق اعمال اجباری مالیات بر ارزش افزوده و حذف یارانه‌ها به شهروندان ایران فشار مضاعف وارد آورد و ملت را به‌سمت بیکاری برده و به کام اعتراض‌ها و اعتصاب‌های ناخواسته بکشاند. این در شرایطی است که قاطبه‌ی نمایندگان مجلس کاری جز تمکین به دولت ندارند و در عمل اجرای اصل 89 قانون اساسی را به‌دست فراموشی سپرده، ملت را از حق استیضاح دولتی ناتوان و ناکارآمد محروم ساخته و بحث بررسی «عدم کفایت دولت» را تعطیل کرده‌اند.
ما (زندانیان سیاسی، مطبوعاتی و صنفی امضاکننده‌ی این بیانیه) در شرایطی که دولت احمدی‌نژاد به‌صورت فزاینده به تحقیر دولت‌ها و ملت‌ها پرداخته و پرخاش‌گری را در صحنه‌ی بین‌المللی جایگزین رفتار عاقلانه و دیپلماتیک کرده است، اجرای اصل 59 و 89 قانون اساسی را فوریت شرایط امروز ایران دانسته و از پیشنهاد خردمندانه‌ی آقای میرحسین موسوی برای برگزاری رفراندومی آزاد و دموکراتیک، با نظارت مستقیم و همه‌جانبه‌ی ملت، پشتیبانی می‌کنیم. نظارتی که از بروز حوادث پس از انتخابات ریاست‌جمهوری 88 که منجر به سرکوب، دستگیری، بازداشت و شکنجه‌ی فرزندان ایران‌زمین شد، جلوگیری می‌کند.
در این چارچوب حضور نمایندگان نهاد‌های بین‌المللی را نیز برای نظارت بر صحت رفراندوم ضروری و لازم می‌دانیم.
منصور اسانلو، رسول بداغی، رضا رفیعی فروشانی، عیسا سحرخیز، حشمت‌اله طبرزدی
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
